Σε εφιαλτικά επίπεδα εκτοξεύεται το ύψος του δημόσιου χρέους, αν συνυπολογιστούν και οι μελλοντικές δημοσιονομικές υποχρεώσεις λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, επισημαίνει η Τράπεζα της Ελλάδος.
Σε εφιαλτικά επίπεδα εκτοξεύεται το ύψος του δημόσιου χρέους, αν συνυπολογιστούν και οι μελλοντικές δημοσιονομικές υποχρεώσεις λόγω της γήρανσης του πληθυσμού, επισημαίνει η Τράπεζα της Ελλάδος.
Επιτακτική ανάγκη είναι η δρομολόγηση μέτρων για τη μείωση του δημόσιου χρέους της χώρας προς το 60% του ΑΕΠ, καθώς θα αυξηθεί δραματικά στα επόμενα χρόνια από τον συνυπολογισμό και των υποχρεώσεων από τα «ανοίγματα» του ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού.
Πρόκειται για τις «έμμεσες υποχρεώσεις» του Προϋπολογισμού λόγω της γήρανσης του πληθυσμού οι οποίες πλέον θα πρέπει να ενσωματώνονται στο μακροπρόθεσμο δημοσιονομικό στόχο της χώρας και θα προστίθενται ενδεικτικά στο δημόσιο χρέος.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2008, ενώ το λογιστικό δημόσιο χρέος (δηλαδή οι καταγεγραμμένες υποχρεώσεις) έφθασε στο 99,2% του ΑΕΠ, εάν ληφθούν επίσης υπόψη και οι μελλοντικές δημοσιονομικές επιπτώσεις των τρεχουσών πολιτικών το πραγματικό συνολικό χρεωστικό βάρος (καταγεγραμμένο και μη) του Ελληνικού Δημοσίου το 2008 ήταν 395,1% του ΑΕΠ.
Στο 533,9%
Επιπλέον, προσθέτει η Τράπεζα της Ελλάδος εάν οι κατευθύνσεις της δημοσιονομικής και της διαρθρωτικής πολιτικής δεν μεταβληθούν, σε πέντε χρόνια από σήμερα το βάρος αυτό θα έχει διογκωθεί στο 533,9% του ΑΕΠ.
Οι αριθμοί αυτοί αποκαλύπτουν το πλήρες μέγεθος του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας, εάν θεωρηθούν δεδομένες οι δημογραφικές τάσεις και οι διαφαινόμενες για το μέλλον επιπτώσεις και εάν δεν υπάρξουν γενναίες αποφάσεις στον τομέα της δημοσιονομικής και της διαρθρωτικής πολιτικής.
Η κεντρική Τράπεζα τονίζει ακόμα ότι το υψηλό δημόσιο χρέος ενέχει πολλούς κινδύνους τόσο για την ανατροφοδότηση του από τα ελλείμματα αλλά και από τους τόκους που το ίδιο απαιτεί για την αποπληρωμή του.
Όπως σημειώνει ο κ. Προβόπουλος, όσο υψηλότερος είναι ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ σε μια χώρα, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος δημοσιονομικής κρίσης σε αυτή τη χώρα. Ακόμη και εάν εσφαλμένα οι αγορές πιστεύουν ότι μια χώρα ίσως να μη μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της και απαιτούν υψηλότερα επιτόκια, οι φόβοι αυτοί είναι δυνατόν να επαληθευθούν.
Μερικός έλεγχος
Σχετικά επισημαίνεται ότι από τους τρεις προσδιοριστικούς παράγοντες του ύψους του λόγου του χρέους οι αρχές μπορούν να ελέγξουν εν μέρει μόνο τον ένα, δηλαδή το πρωτογενές πλεόνασμα. Οι άλλοι δύο παράγοντες δηλαδή το επιτόκιο και ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης, δεν ελέγχονται από την κυβέρνηση.
ΠΑΝΟΣ ΚΑΚΟΥΡΗΣ