Το ελληνικό υπόδειγμα ανάπτυξης το οποίο βασίστηκε στην εσωτερική ζήτηση, ανεξαρτήτως της διεθνούς κρίσεως, προκάλεσε μακροοικονομικές ανισορροπίες και στρεβλώσεις που το καθιστούν μη διατηρήσιμο, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έκδοσης «Οικονομία και Αγορές» της Διεύθυνσης Οικονομικών μελετών και προβλέψεων της Eurobank.
Το ελληνικό υπόδειγμα ανάπτυξης το οποίο βασίστηκε στην εσωτερική ζήτηση, ανεξαρτήτως της διεθνούς κρίσεως, προκάλεσε μακροοικονομικές ανισορροπίες και στρεβλώσεις που το καθιστούν μη διατηρήσιμο, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έκδοσης «Οικονομία και Αγορές» της Διεύθυνσης Οικονομικών μελετών και προβλέψεων της Eurobank.
Όπως αναφέρεται στην μελέτη, η παγίωση υψηλού ρυθμού ανάπτυξης 4% την τελευταία δεκαετία, έναντι 2,1% του μέσου όρου της ΕΕ-16, οδήγησε σε πραγματική σύγκλιση, ωστόσο, το υπόδειγμα ανάπτυξης βασίστηκε σχεδόν αποκλειστικά στην ενίσχυση της εγχώριας ζήτησης και κυρίως της κατανάλωσης. Η ιδιωτική κατανάλωση η οποία συνιστά σήμερα ποσοστό 72% του ΑΕΠ, αναμένεται ότι θα επιβραδυνθεί εφεξής ενώ θα επιβραδυνθεί και η δημόσια κατανάλωση και οι πιστώσεις προς τα νοικοκυριά. Οι συνολικές επενδύσεις στήριξαν και αυτές στο παρελθόν την ταχεία ανάπτυξη, αν και το 1/3 περίπου των επενδύσεων αφορούσε το λιγότερο παραγωγικό τμήμα τους, την κατασκευή κατοικιών. Η διεθνής κρίση επέτεινε την επιβράδυνση των επενδύσεων η οποία παρατηρείται ήδη από το 2006. Αντιθέτως, ο εξωτερικός τομέας της οικονομίας λειτουργεί ανασταλτικά στην ανάπτυξη. Αφενός, η Ελλάδα παραμένει σήμερα μία σχετικά κλειστή οικονομία. Αφετέρου, οι πόροι τους οποίους αφαιρούν οι εισαγωγές υπέρ-αντισταθμίζουν σημαντικά τη θετική συμβολή των εξαγωγών.
Όπως αναφέρεται στη μελέτη, η διαρκής συσσώρευση ευμεγεθών εξωτερικών ελλειμμάτων, οδήγησε το εξωτερικό χρέος της χώρας στο εξωφρενικό ποσοστό του 163% του ΑΕΠ. Παράλληλα, μεγεθύνεται και το δημόσιο χρέος. Στο τέλος του έτους θα έχει ανέλθει στο 113,4% του ΑΕΠ με τάση εκτόξευσης τα επόμενα έτη.
Η μελέτη υπολογίζει ότι, ακόμα και αν πραγματοποιηθούν διαρθρωτικές αλλαγές οι οποίες θα διπλασιάσουν τον πραγματικό ρυθμό αύξησης των εξαγωγών στο 10%, εάν ο ρυθμός αύξησης των εισαγωγών παραμείνει στο 4% θα απαιτηθούν 8 έτη για να ισοσκελιστεί το ισοζύγιο αγαθών και υπηρεσιών. Αν συνυπολογιστούν και τα αυξανόμενα ελλείμματα του Ισοζυγίου Εισοδημάτων, ακόμα και η αισιόδοξη υπόθεση της ετήσιας αύξησης των εξαγωγών κατά 10% θα οδηγήσει σε αυξανόμενη απόκλιση του ελλείμματος του ΙΤΣ. Για να ισοσκελιστεί το Ισοζύγιο Πληρωμών σε 5 έτη, με δεδομένους τους ρυθμούς αύξησης των εισαγωγών και του ελλείμματος του Ισοζυγίου Εισοδημάτων οι εξαγωγές πρέπει να αυξάνονται με πραγματικό ρυθμό 18,1% ετησίως, εκτιμά η μελέτη.
Στις προτεραιότητες της γενικής οικονομικής πολιτικής πρέπει να είναι συμπεριλαμβάνονται η εξάλειψη της διαφοράς πληθωρισμού από το μέσο όρο της ευρωζώνης με καταπολέμηση των ολιγοπωλιακών καταστάσεων και των ακαμψιών σε όλες τις αγορές, η άνοδος της δομικής ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, η ριζική αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος με μόνιμα μέτρα και ριζικές αλλαγές και η μείωση της εξάρτησης της Ελληνικής οικονομίας από το πετρέλαιο.