Στην Ευρώπη, απορρίπτεται κάθε ιδέα εκπόνησης και πολύ περισσότερο ενεργοποίησης σχεδίου αμερικανικής έμπνευσης για τη διάσωση των τραπεζών, στο φως της παρούσας χρηματοπιστωτικής κρίσης, ενώ το αναλυτικό ενδιαφέρον προς το παρόν εστιάζεται σε μια αυξημένη επιτήρηση με στόχο την ανεμπόδιστη, ομαλή λειτουργία στον τραπεζικό τομέα.
Στην Ευρώπη, απορρίπτεται κάθε ιδέα εκπόνησης και πολύ περισσότερο ενεργοποίησης σχεδίου αμερικανικής έμπνευσης για τη διάσωση των τραπεζών, στο φως της παρούσας χρηματοπιστωτικής κρίσης, ενώ το αναλυτικό ενδιαφέρον προς το παρόν εστιάζεται σε μια αυξημένη επιτήρηση με στόχο την ανεμπόδιστη, ομαλή λειτουργία στον τραπεζικό τομέα.
«Η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε, τώρα, εδώ στην Ευρώπη είναι λιγότερο σοβαρή (απ' ό,τι στην Αμερική) και στα κράτη μέλη κυριαρχεί η αντίληψη ότι αυτή η κατάσταση δεν χρήζει ενός σχεδίου διάσωσης, όπως στις ΗΠΑ--εκεί θα δαπανηθούν από το δημόσιο 700 δισ. δολ., για να σωθούν τράπεζες» τόνισε ο Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Χοακίν Αλμούνια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο Επίτροπος σχολιάζοντας το αμερικανικό σχέδιο το χαρακτήρισε «καλή πρωτοβουλία» στην κατεύθυνση της αποδυνάμωσης της παρούσας κρίσης.
Από την πλευρά του, ο Γάλλος υφυπουργός για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, Ζαν-Πιέρ Ζουαγιέ, η χώρα του οποίου έχει έως την 31η Δεκεμβρίου την προεδρία της ΕΕ, έκρινε "μη επίκαιρο" για την Ευρώπη ένα ανάλογο σχέδιο. «Πάντως, απέναντι στις πλέον πρόσφατες εξελίξεις του χρηματοπιστωτικού τομέα, προέχει να υιοθετήσουμε εμείς εδώ στην Ευρώπη μία ενιαία στάση» πρόσθεσε και πρότεινε την ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος, με τον κατάλληλο τρόπο.
Προέβλεψε ακόμη ότι τα κερδοσκοπικά κεφάλαια, που τόσο συνήργησαν τον τελευταίο καιρό στην παρούσα κρίση μεταφέροντας -με τρόπο τελείως άναρχο- τις επενδύσεις τους, από προϊόν σε προϊόν, «μπορεί κάλλιστα με τη σειρά τους να καταστούν τα θύματα, στην επόμενη χρονική φάση της κρίσης».
Από την πλευρά του, ο Επίτροπος Αλμούνια πρότεινε ένα «αποτελεσματικότερο ρυθμιστικό πλαίσιο» για τις ευρωπαϊκές αγορές, εφεξής. Στο επίκεντρο θα πρέπει να βρεθεί μία ενδελεχέστερη έρευνα για το «κατά πόσον ο δανειολήπτης είναι, πράγματι, αξιόχρεος».
Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Γαλλικό πρακτορείο