Τα σχέδια για την κατασκευή ενός διασυνοριακού αγωγού φυσικού αερίου μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας, του αποκαλούμενου «MidCat », έφερε εκ νέου στην επιφάνεια ο πόλεμος στην Ουκρανία. Η ισπανική πρόταση χρονολογείται από το 2013, αλλά είχε ξεχαστεί για κάποιο διάστημα
Τα σχέδια για την κατασκευή ενός διασυνοριακού αγωγού φυσικού αερίου μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας, του αποκαλούμενου «MidCat », έφερε εκ νέου στην επιφάνεια ο πόλεμος στην Ουκρανία. Η ισπανική πρόταση χρονολογείται από το 2013, αλλά είχε ξεχαστεί για κάποιο διάστημα. Πρόκειται για έναν αγωγό 190 χλμ. από τα βόρεια της Βαρκελώνης έως την περιοχή του Καρκασόν στη νοτιοανατολική Γαλλία, ο οποίος θα μπορούσε να διοχετεύσει υγροποιημένο φυσικό αέριο από την Αλγερία, το Κατάρ, ή τις ΗΠΑ προς την Κεντρική Ευρώπη.
Σε μια εποχή που η Ευρώπη αντιμετωπίζει ενεργειακές εντάσεις το έργο για έναν νέο αγωγό φυσικού αερίου μεταξύ Ισπανίας και Γαλλίας συνεχίζει πάντως να προκαλεί πολιτικές αντιδράσεις και από τις δύο πλευρές. Μια κατάσταση που αναδεικνύει τις διαφορετικές θέσεις ανάμεσα στα ευρωπαϊκά κράτη, με έναν τον άξονα Βερολίνο-Μαδρίτη-Λισσαβόνα από τη μία πλευρά, με τον οποίο συντάσσεται και η Κομισιόν, και από την άλλη πλευρά με έναν Εμμανουέλ Μακρόν που παραμένει αντίθετος.
Απαντώντας σε σχετικό ερώτημα στη διάρκεια πρόσφατης συνέντευξης τύπου, ο πρόεδρος της Γαλλίας τόνισε ότι «η ανάγκη για μια τέτοια υποδομή δεν είναι προφανής», για να συνοψίσει, με μία χαρακτηριστική δήλωση: «Δεν καταλαβαίνω γιατί να πανηγυρίζουμε, νομίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα λύσουμε το ενεργειακό μας πρόβλημα, ενώ αυτό είναι λάθος».
Στα αντεπιχειρήματα της Γαλλίας την πρώτη θέση έχει το περιβάλλον και οι ζημιές που μπορεί να υποστεί λόγω του αγωγού, αλλά και οι φόβοι για ενδεχόμενες κινητοποιήσεις, όπως εκείνες που είχαν γίνει το 2018 με πρωτοβουλία των «Φίλων της Γης» (Les amis de la Terre). Το υψηλό κόστος και ο χρόνος υλοποίησης, δεν πείθουν επίσης ότι ο αγωγός θα μπορούσε να αποτελέσει άμεση λύση. Παράλληλα, όπως υπενθυμίζεται από το Ινστιτούτο «Ζακ Ντελόρ», Ισπανία και Γαλλία συνδέονται ήδη στα ανατολικά Πυρηναία με αγωγούς, οι οποίοι «δεν καλύπτουν το μέγιστο των δυνατοτήτων τους».