Ασκήσεις επί χάρτου πραγματοποιούν το τελευταίο διάστημα τα τμήματα διαχείρισης κινδύνων της βιομηχανίας τροφίμων προκειμένου να εξευρεθούν εναλλακτικές λύσεις για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης.
Από την έντυπη έκδοση
Ασκήσεις επί χάρτου πραγματοποιούν το τελευταίο διάστημα τα τμήματα διαχείρισης κινδύνων της βιομηχανίας τροφίμων προκειμένου να εξευρεθούν εναλλακτικές λύσεις για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης.
Πέρα από την τεράστια επιβάρυνση που επωμίζονται οι εγχώριες βιομηχανίες του κλάδου των τροφίμων, εξαιτίας των μεγάλων αυξήσεων στις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αερίου που καταναλώνουν για τη λειτουργία των εργοστασίων, πλέον στην ατζέντα των κινδύνων βρίσκεται και το ενδεχόμενο της ενεργειακής ανεπάρκειας.
«Ο κλάδος τροφίμων βιώνει από το δεύτερο εξάμηνο του 2021 μια νέα κανονικότητα, η οποία περιλαμβάνει αυξημένα λειτουργικά
κόστη λόγω της εκτόξευσης των τιμών πρώτων και δεύτερων υλών, αλλά και της ενέργειας. Αυτή την περίοδο το κόστος ενέργειας είναι 300% αυξημένο σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι και δεν είναι υπερβολή το ποσοστό. Η αγορά τροφίμων μπαίνει
σε μια νέα περίοδο προκλήσεων, με την ενεργειακή εξάρτηση κάθε δραστηριότητας να καθορίζει σημαντικά την πορεία όχι μονάχα της φετινής χρονιάς αλλά και των επόμενων που θα έρθουν» αναφέρουν στη «Ν» εκπρόσωποι του κλάδου.
«Σε γενικές γραμμές επικρατεί η αίσθηση ότι τα χειρότερα σενάρια θα αποφευχθούν, ωστόσο ήδη στο τραπέζι όλων των επιχειρήσεων βρίσκεται το ενεργειακό ζήτημα.
Η αγορά κινείται σε πολλές ταχύτητες, ανάλογα με το πόσο ενεργοβόρα είναι κάθε δραστηριότητα. Ο κλάδος βρίσκεται σε αναμονή της "νόρμας" που θα προωθήσει η πολιτεία για τη χρήση ενέργειας, ωστόσο το εγχείρημα του περιορισμού της χρήσης είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο και η ενεργειακή ανεξαρτησία κοστίζει ακριβά» σημειώνουν τα ίδια στελέχη.
Το βέβαιο είναι ότι οι επενδυτικοί σχεδιασμοί περιστρέφονται γύρω από το πεδίο της ενεργειακής αυτονομίας: δεξαμενές πετρελαίου, βιομάζα, γεννήτριες, ανανεώσιμες πηγές βρίσκονται στο επίκεντρο των σχεδιασμών. Η αναπροσαρμογή στις βάρδιες λειτουργίας των εργοστασίων ως ακόμα ένα μέτρο παρέμβασης, όπως σημειώνουν παράγοντες της αγοράς, δεν είναι εφικτή σε όλες τις δραστηριότητες. «Η διακοπή μιας βάρδιας δεν είναι απλή υπόθεση. Σε κατηγορίες προϊόντων όπως αναψυκτικά, νερό, μπίρες, παγωτά, σνακ, αρτοσκευάσματα, δηλαδή κατηγορίες που το peak των πωλήσεων είναι τη θερινή σεζόν, ενδεχομένως ένας περιορισμός στην παραγωγή τον χειμώνα να μην είναι ανέφικτος. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να συμβεί σε βασικά προϊόντα, π.χ., γαλακτοκομικά, κρέας ή στην παραγωγή δεύτερων υλών, γιατί η μείωση σε αυτές τις παραγωγές που λειτουργούν 24/7 θα ανατρέψει όλη την τροφοδοσία της αγοράς».
Ο αναγκαστικός περιορισμός στη χρήση ενέργειας ενδεχομένως να οδηγήσει κάποιες βιομηχανίες στο να σταματήσουν να παράγουν για τρίτους. Σε κάθε περίπτωση ο κλάδος τροφίμων «προετοιμάζεται» για παρατεταμένη βαρυχειμωνιά, καθώς όλες οι εναλλακτικές που εξετάζονται έχουν υψηλό κόστος. «Η διεύρυνση των επιβαρύνσεων στα λειτουργικά κόστη οδηγεί αναπόφευκτα σε έναν νέο υφεσιακό φαύλο κύκλο. Η μετακύλιση των αυξήσεων στο κόστος παραγωγής στις τελικές τιμές καταναλωτή δεν μπορεί και δεν είναι ανεξέλεγκτη, καθώς ήδη ο πληθωρισμός της τάξεως του 12%-13% στα είδη διατροφής έχει σημαντικό αντίκτυπο στις πωλήσεις. Την ίδια ώρα, η κερδοφορία στη βιομηχανία βρίσκεται ήδη σε ασφυκτικά επίπεδα».