«Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ Επιτροπή ανακοίνωσε στις αρχές του μήνα σχέδια μείωσης της χρήσης του ρωσικού φυσικού αερίου, με την εισαγωγή, μεταξύ άλλων, 50 δισ. κυβικών μέτρων περισσότερο LNG κάθε χρόνο» αναφέρει στη «Ν» ο Alex Froley, αναλυτής της αγοράς LNG στην ICIS, εταιρεία παροχής δεδομένων για τα εμπορεύματα.
Από την έντυπη έκδοση
Του Γιώργου Γεωργίου
[email protected]
«Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ Επιτροπή ανακοίνωσε στις αρχές του μήνα σχέδια μείωσης της χρήσης του ρωσικού φυσικού αερίου, με την εισαγωγή, μεταξύ άλλων, 50 δισ. κυβικών μέτρων περισσότερο LNG κάθε χρόνο» αναφέρει στη «Ν» ο Alex Froley, αναλυτής της αγοράς LNG στην ICIS, εταιρείας παροχής δεδομένων για τα εμπορεύματα.
Σημειώνεται ότι η Ευρώπη εισάγει περίπου το 1/3 του αερίου από τη Ρωσία και σκοπεύει να επιτύχει μείωση αυτού του αριθμού κατά 2/3 ήδη από φέτος, ενώ παράλληλα θα ενισχύσει τις εισαγωγές από άλλα μέρη του κόσμου, στοχεύοντας σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Αυτό το πλάνο χρειάζεται υποδομές, στις οποίες κεντρικό ρόλο αναλαμβάνουν οι πλωτές μονάδες αποθήκευσης αερίου, γνωστές ως FSRUs.
«Η εισαγωγική χωρητικότητα LNG στη βορειοδυτική Ευρώπη πλησιάζει στο μέγιστο τους τελευταίους μήνες. Παρατηρείται κάποια πλεονάζουσα χωρητικότητα στη νότια Ευρώπη και συγκεκριμένα στην Ισπανία, αλλά υπάρχουν όρια στην ποσότητα του αερίου που μπορεί να σταλεί βόρεια από την Ισπανία στη Γαλλία μέσω των αγωγών σήμερα», σημειώνει ο κ. Froley.
«Αυτό σημαίνει ότι θα χρειαστεί νέα εισαγωγική χωρητικότητα, ικανή να αυξήσει σημαντικά τις παραδόσεις LNG στη βόρεια Ευρώπη. Οι χερσαίοι τερματικοί σταθμοί είναι εφικτοί σε μακροπρόθεσμη βάση. Από την άλλη, τα FSRUs είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να τεθεί σε εφαρμογή ένα έργο και έχουμε δει σημαντική αύξηση του ενδιαφέροντος για τέτοια projects», συμπληρώνει.
«Υπήρχε ήδη ενδιαφέρον για FSRUs σε παγκόσμιο επίπεδο από αναπτυσσόμενες οικονομίες, όπως η Ινδία και από χώρες που θέλουν να εισέλθουν στην αγορά LNG, όπως η Γκάνα. Ωστόσο, η αλλαγή πολιτικής στην Ευρώπη θα είναι ο καταλύτης που θα αυξήσει σε μεγάλο βαθμό τη ζήτηση», καταλήγει ο αναλυτής.
Στην Ελλάδα, η Gastrade έχει λάβει την επενδυτική απόφαση για τη δημιουργία του πρώτου FSRU στην Αλεξανδρούπολη, ενώ έχει υποβάλει αίτηση και για δεύτερη μονάδα. Αντίστοιχο project στους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας δρομολογεί και η Motor Oil. Παράλληλα, όπως λέει ο Alex Froley, η ολλανδική Gasunie έχει ναυλώσει μία μικρή FSRU μονάδα από τη βελγική Exmar, την οποία σκοπεύει να λειτουργήσει στο Eemshaven της Ολλανδίας στις αρχές του τρίτου τριμήνου του 2022.
Επίσης, η Γερμανία εξετάζει την ανάπτυξη διάφορων τερματικών LNG, συμπεριλαμβανομένης μίας μονάδας FSRU στο Wilhelmshaven, ενώ η Ιταλία διερευνά τόσο χερσαία όσο και πλωτά projects. Στη Βρετανία, τέλος, σύμφωνα με τον κ. Froley, υπάρχουν ορισμένες εγκαταστάσεις που θα μπορούσαν να τεθούν ξανά σε λειτουργία, όπως το Teesside Gasport, το οποίο ανήκει τώρα στην Trafigura, και το οποίο αξιοποιείτο ως εισαγωγικό project FSRU, αλλά σήμερα έχει παροπλιστεί.
Τα ναύλα στην αγορά μεταφοράς LNG διόρθωσαν τελευταία από τα υψηλά επίπεδα στα οποία είχαν «σκαρφαλώσει» στο τέλος του περασμένου έτους. Σήμερα, εν μέσω πολέμου, η κατάσταση μοιάζει σταθερή. «Η αγορά ανεβάζει ρυθμό, κυρίως, όμως, σε μονοετείς και μεγαλύτερης διάρκειας ναυλώσεις, με έμφαση σε μοντέρνα πλοία», τονίζει στη «Ν» ο Per Christian Fett, επικεφαλής διεθνώς για το LNG στον ναυλομεσιτικό οίκο Fearnleys. Στο τέλος της περασμένης εβδομάδας (18 Μαρτίου), οι μονοετείς ναυλώσεις για LNG carriers, χωρητικότητας 155.000 - 160.000 κυβικών μέτρων, έκλεισαν στα 99.000 δολάρια την ημέρα.
«Η αγορά spot εξακολουθεί, ωστόσο, να βρίσκεται σε μια εποχικά υποτονική περίοδο»,προσθέτει ο αναλυτής. Μένοντας στην αγορά spot, ο Alex Froley σημειώνει ότι τα ναύλα εξακολουθούν να βρίσκονται σε σχετικά χαμηλά. Ειδικότερα, ένα μοντέρνο LNG carrier στον Ατλαντικό αποκομίζει σήμερα περίπου 40.000 δολάρια την ημέρα.
Όπως εξηγεί, περισσότερα φορτία μεταφέρονται από τις ΗΠΑ προς την Ευρώπη, παρά από τις ΗΠΑ στην Ασία, γεγονός πουμειώνει τη συνολική διάρκεια των ταξιδιών στην αγορά.