Επί...κανονικότητας, οι Ευρωπαίοι αποταμίευαν περίπου το 12% του εισοδήματός τους. Καθώς όμως κλείστηκαν σπίτι λόγω των μακράς διάρκειας lockdown και των επιδομάτων στήριξης, το ποσοστό αυτό εκτοξεύτηκε περίπου στο 19%, το 2020 και το 2021 σύμφωνα με έκθεσητων αναλυτών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Thomas McGregor, Nujin Suphaphiphat και Frederik Toscani.
Επί...κανονικότητας, οι Ευρωπαίοι αποταμίευαν περίπου το 12% του εισοδήματός τους. Καθώς όμως κλείστηκαν σπίτι λόγω των μακράς διάρκειας lockdown και των επιδομάτων στήριξης, το ποσοστό αυτό εκτοξεύτηκε περίπου στο 19%, το 2020 και το 2021 σύμφωνα με έκθεσητων αναλυτών του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Thomas McGregor, Nujin Suphaphiphat και Frederik Toscani.
Έτσι μπήκαν στην άκρη 1 τρισεκατομμύριο ευρώ περισσότερα από ό,τι θα συνέβαινε αν δεν είχε προκύψει η πανδημία.. Με άλλα λόγια, οι πολίτες εξοικονόμησαν ένα ποσό ρεκόρ —που ισοδυναμεί με περίπου 8 τοις εκατό του συνολικού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της ζώνης του ευρώ.
Η οικονομική ανάπτυξη της ευρωζώνης και δυνητικά ο πληθωρισμός θα λάμβαναν μεγάλη ώθηση εάν οι καταναλωτές ξόδευαν μέρος της πλεονάζουσας αποταμίευσής τους μειώνοντας προσωρινά τον ρυθμό με τον οποίο αποταμιεύουν, φέρνοντάς τον στα προ πανδημίας επίπεδα, αναφέρουν οι αναλυτές.
Ακόμη και μια μέτρια αύξηση των δαπανών - εάν τα νοικοκυριά χρησιμοποιούσαν για παράδειγμα περίπου το ένα τρίτο της πλεονάζουσας αποταμίευσής τους για κατανάλωση μέσα σε διάστημα δύο ετών- θα προστίθεντο 2,5 ποσοστιαίες μονάδες στο ΑΕΠ και έως και 0,75 ποσοστιαίες μονάδες στον πληθωρισμό μέχρι το τέλος του δεύτερου έτος.
Οι μισές από τις πλεονάζουσες αποταμιεύσεις της ζώνης του ευρώ βρίσκονται σε τραπεζικούς λογαριασμούς, πράγμα που σημαίνει ότι είναι καταρχήν εύκολα προσβάσιμες για να δαπανηθούν μόλις αρθούν οι περιορισμοί για την πανδημία.
Ωστόσο, υπάρχουν τέσσερις λόγοι για τους οποίους αυτές οι οικονομίες ενδέχεται να μην περάσουν άμεσα στην πραγματική οικονομία.
Και αυτοί είναι οι εξής:
Πρώτον, το είδος των δαπανών που αναγκάστηκαν να παραιτηθούν από τα νοικοκυριά κατά τη διάρκεια της πανδημίας δεν αντικαθίσταται εύκολα. Σχεδόν το 80% της συνολικής μείωσης των δαπανών το 2020 προήλθε από το «μπλακ άουτ» στην διασκέδαση, τα ταξίδια, τον τουρισμό και τις μεταφορές ποσοστό που εκ των πραγμάτων είναι αδύνατον να αναπληρωθεί.
Δεύτερον, οι πλεονάζουσες αποταμιεύσεις συγκεντρώθηκαν κυρίως σε άτομα με υψηλά εισοδήματα. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, το πλουσιότερο 10 τοις εκατό των νοικοκυριών αύξησε σημαντικά τις αποταμιεύσεις του ενώ την ίδια ώρα, ο ς φτωχότερες οικογένειες τις μείωσαν σύμφωνα με τα τραπεζικά στοιχεία.
Κι αυτό γιατί τα άτομα με υψηλό εισόδημα συνήθως εξοικονομούν μεγαλύτερο μερίδιο του εισοδήματός τους και έτσι είναι λιγότερο πιθανό να ξοδέψουν τις αποταμιεύσεις τους.
Τρίτον, τα προβλήματα της εφοδιαστικής αλυσίδας σημαίνουν ότι πολλοί μπορεί δεν έχουν πού να ξοδέψουν τις αποταμιεύσεις τους . Οι μεγάλοι χρόνοι παράδοσης προϊόντων και οι υψηλότερες τιμές καθιστούν πιο δύσκολη την πρόσβαση των καταναλωτών σε υπηρεσίες και προϊόντα υψηλής αξίας, τα οποία θα επιθυμούσαν να αποκτήσουν. (αν και αυτή η περιορισμένη ζήτηση θα μπορούσε να τονώσει την κατανάλωση αγαθών στο μέλλον, αναφέρει η έκθεση).
Και τέταρτον, η εξάπλωση της παραλλαγής Omicron σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι μπορεί να αναγκαστούν να αποταμιεύουν για λίγο περισσότερο.
Η αβεβαιότητα γύρω από τις προοπτικές για την κατανάλωση παραμένει εξαιρετικά υψηλή. Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να παρακολουθούν στενά τα επιτόκια αποταμίευσης καθώς αξιολογούν την ισχύ της ανάκαμψης και, εάν είναι απαραίτητο, να προσαρμόσουν τη νομισματική και δημοσιονομική πολιτική για να εξασφαλίσουν βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη και να διατηρήσουν τη σταθερότητα των τιμών, καταλήγει η έκθεση.
naftemporiki.gr