«Επιτακτική ανάγκη είναι ο χώρος εργασίας να αντικατοπτρίζει τη σύνθεση του κόσμου στον οποίον ζούμε», επισημαίνεται στο ερευνητικό κείμενο του Ινστιτούτου Μικρομεσαίων της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος (ΙΜΕ-ΓΣΕΒΕΕ), λόγω της σύνθεσης και της έντασης των κοινωνικοοικονομικών και δημογραφικών εξελίξεων.
«Επιτακτική ανάγκη είναι ο χώρος εργασίας να αντικατοπτρίζει τη σύνθεση του κόσμου στον οποίον ζούμε», επισημαίνεται στο ερευνητικό κείμενο του Ινστιτούτου Μικρομεσαίων της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος (ΙΜΕ-ΓΣΕΒΕΕ), λόγω της σύνθεσης και της έντασης των κοινωνικοοικονομικών και δημογραφικών εξελίξεων.
Όπως αναφέρεται στο κείμενο «Diversity Management στον χώρο των ΜμΕ» που αφορά στη συμβολή της διαφορετικότητας ως παράγοντα δημιουργικότητας και καινοτομίας και στη συμβολή της στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας των μικρών επιχειρήσεων, «η βιωσιμότητα μιας επιχείρησης εξαρτάται σε εξαιρετικά σημαντικό βαθμό από το ανθρώπινο δυναμικό της σε όλα τα επίπεδα· από την έρευνα και ανάπτυξη νέων προϊόντων έως τον τρόπο σύνδεσης με το καταναλωτικό κοινό».
Στον πρόλογο του κειμένου τονίζεται ότι κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, ο επιχειρηματικός κόσμος καλείται να διαχειριστεί μια αγορά εργασίας, η σύνθεση της οποίας μεταβάλλεται ραγδαία ως προς το προφίλ του εργατικού δυναμικού, με τη μεγάλη συμμετοχή γυναικών, ΑμεΑ, μεταναστών, ηλικιωμένων, ατόμων που ανήκουν σε διάφορες πολιτισμικές ή μειονοτικές ομάδες.
Μεταξύ άλλων σημειώνεται ότι «η εμπειρία δείχνει πως, όταν οι ΜμΕ αρχίζουν να ασχολούνται με το θέμα διαχείρισης της διαφορετικότητας, αποδίδουν γρήγορα και καλά αποτελέσματα» ενώ επιπλέον εστιάζει, σε ιδιαιτερότητες της ελληνικής περίπτωσης, αφού, όπως σημειώνεται, αν και σε διεθνές επίπεδο η ενασχόληση με το συγκεκριμένο ζήτημα μετράει ήδη αρκετές δεκαετίες, στην Ελλάδα, η διαχείριση της διαφορετικότητας ως επιχειρηματική πρακτική φαίνεται να έχει προκύψει πολύ πρόσφατα.
Στα ισχυρότερα επιχειρήματα που διαμορφώνουν την αμυντική - επιφυλακτική στάση των ΜμΕ σχετικά με το ζήτημα διαχείρισης της διαφορετικότητας, αυτά θα μπορούσαν να συμπυκνωθούν στα ακόλουθα δύο: θεωρούν αφενός ότι δεν τις αφορά και αφετέρου ότι δε διαθέτουν τα μέσα, τόσο υλικά (πόρους) όσο και άυλα (χρόνο, γνώση κ.λπ.).
Στο ερευνητικό κείμενο, επιχειρείται, μέσω παραδειγμάτων, η υπέρβαση ορισμένων από τις πλέον στερεοτυπικές αντιλήψεις για το θέμα της διαχείρισης της διαφορετικότητας στο χώρο των ΜμΕ, σε μια προσπάθεια, τόσο ανάδειξης της ιδιαίτερης σημασίας της για τις επιχειρήσεις αυτού του μεγέθους όσο και των δυνατοτήτων που αυτές έχουν για την εφαρμογή της.