Περιορισμένη βελτίωση της συγκριτικής της επίδοσης στο Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας (DESI) της ΕΕ παρουσιάζει η Ελλάδα, παρά την αύξηση της συνολικής βαθμολογίας της.
Της Τέτης Ηγουμενίδη
Περιορισμένη βελτίωση της συγκριτικής της επίδοσης στο Δείκτη Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας (DESI) της ΕΕ παρουσιάζει η Ελλάδα, παρά την αύξηση της συνολικής βαθμολογίας της.
Κατατάσσεται στην 26η θέση μεταξύ των 27 κρατών μελών για το έτος 2020 (συνολική βαθμολογία) και 27η στις υπερ υψηλές ταχύτητες, σύμφωνα με τα προκαταρκτικά αποτελέσματα – στοιχεία που παρατίθενται στο Εθνικό Ευρυζωνικό Σχέδιο 2021-2027 που έθεσε χθες σε Δημόσια Διαβούλευση μέχρι και την Τετάρτη 10/11/2021 το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης.
Τα αναλυτικά στοιχεία του DESI αναμένονται τον Νοέμβριο, με καθυστέρηση φέτος καθώς συνήθως δημοσιεύονται μέχρι τον Ιούνιο και αφορούν το τέλος της χρονιάς που προηγήθηκε.
Στο Ευρυζωνικό Σχέδιο 2021-2027 που αποτελεί προαπαιτούμενο για να προχωρήσει το ΕΣΠΑ γίνεται αναφορά και στις τιμές για τις σταθερές ευρυζωνικές συνδέσεις στην Ελλάδα.
Αναφέρεται χωρίς παράθεση περισσοτέρων στοιχείων ότι «είναι κάπως υψηλότερες από τον μέσο όρο της ΕΕ» και προστίθεται: «Αν και το 2019 σημειώθηκε σημαντική πτώση της τιμής στο καλάθι υπηρεσιών σταθερού διαδικτύου 100-200 Mbps, οι καταναλωτές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα υψηλά premiums για ευρυζωνικές υπηρεσίες υπερ-υψηλών ταχυτήτων που επηρεάζουν αρνητικά την διείσδυση αυτών των υπηρεσιών».
Αναλυτικότερα όσο αφορά τη συνδεσιμότητα, έναν από τους κρισιμότερους δείκτες του DESI, στο υπό διαβούλευση κείμενο αναφέρονται τα παρακάτω:
Η διείσδυση σταθερών ευρυζωνικών συνδέσεων αυξάνεται με αργό ρυθμό φτάνοντας τον μέσο όρο της ΕΕ (77%) στα τέλη του 2020.
Ταυτόχρονα, η διείσδυση ευρυζωνικών υπηρεσιών στην Ελλάδα, με ταχύτητες τουλάχιστον 100 Mbps, ήταν 3%, ενώ ο μέσος όρος της ΕΕ ήταν 33% τοποθετώντας την Ελλάδα στο κατώτατο σημείο των κρατών μελών της ΕΕ.
Όσον αφορά την κάλυψη NGA (δίκτυα νέας γενιάς ταχύτητες έως 100 Mbps) η Ελλάδα κατέγραψε τη σημαντικότερη αύξηση κάλυψης, κατά 14,7% σε ετήσια βάση, φτάνοντας το 80,6% των νοικοκυριών.
Η κάλυψη δικτύων υπέρ υψηλής χωρητικότητας - τουλάχιστον 100 Mbps - (VHCN) παρέμεινε περιορισμένη καθώς το FTTH (οπτική ένα έως τα σπίτια) ήταν διαθέσιμο μόνο στο 7,1% των νοικοκυριών της Ελλάδας, που βρίσκονται κυρίως σε αστικές περιοχές. Με βάση τα πιο πρόσφατα προκαταρκτικά στοιχεία, η κάλυψη VHCN αυξήθηκε φτάνοντας το 10% στο τέλος του 2020.
Ωστόσο, ο μέσος όρος κάλυψης με δίκτυα VHCN στις 27 χώρες έχει φθάσει στο 60% με 16 χώρες να είναι υψηλότερα αυτού. Η Ελλάδα όπως προαναφέραμε είναι στην τελευταία θέση (27η).
Η απόσταση από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο συνεχίζει να αυξάνεται στις διαστάσεις όχι μόνον της συνδεσιμότητας αλλά και της ενσωμάτωσης των Ψηφιακών Τεχνολογιών, ενώ μειώνεται για το ανθρώπινο κεφάλαιο και παραμένει σταθερή για την χρήση του Internet και τις ψηφιακές δημόσιες υπηρεσίες.
Προφανώς έχει γίνει πρόοδος στην ψηφιοποίηση του δημοσίου, όλοι το ζούμε, ωστόσο, και οι άλλες χώρες προχωρούν με αποτέλεσμα η θέση της Ελλάδας να μην αλλάζει.
Εξαίρεση στην κακή εικόνα παρατηρείται στην ετοιμότητα για το 5G όπου η Ελλάδα έχει από τις καλύτερες επιδόσεις (2η στην ΕΕ).
Όμως, η χώρα υστερεί στη διείσδυση κινητής ευρυζωνικότητας, στις τιμές των κινητών ευρυζωνικών υπηρεσιών και στην κάλυψη 5G (5G coverage).