Σε περίπτωση εξόφλησης σε τραπεζικό λογαριασμό του προμηθευτή - πιστωτή από τρίτο πρόσωπο (ημεδαπό ή αλλοδαπό), το οποίο, κατ’ εντολή της επιχείρησης, εξοφλεί τη σχετική υποχρέωση προς απόσβεση ισόποσης υποχρέωσης αυτού προς αυτή, η σχετική δαπάνη εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης, αρκεί να αποδεικνύεται με βάση τα κατάλληλα στοιχεία (τραπεζικά παραστατικά ή άλλα έγγραφα) η εξόφληση του προμηθευτή, καθώς και ο λόγος εξόφλησης των δαπανών από τον τρίτο. Ο συμψηφισμός μίας εμπορικής απαίτησης μέσω καταβολής ποσού σε λογαριασμό τρίτου θεωρείται αποδεκτός τρόπος εξόφλησης με χρήση τραπεζικού μέσου και εκπίπτει η σχετική δαπάνη.
Από την έντυπη έκδοση
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Επιστημονική ομάδα της ARTION
με την καθοδήγηση του Γιώργου Δαλιάνη www.artion.gr
Εξόφληση απαίτησης σε λογαριασμό τρίτου
Σε περίπτωση εξόφλησης σε τραπεζικό λογαριασμό του προμηθευτή - πιστωτή από τρίτο πρόσωπο (ημεδαπό ή αλλοδαπό), το οποίο, κατ’ εντολή της επιχείρησης, εξοφλεί τη σχετική υποχρέωση προς απόσβεση ισόποσης υποχρέωσης αυτού προς αυτή, η σχετική δαπάνη εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης, αρκεί να αποδεικνύεται με βάση τα κατάλληλα στοιχεία (τραπεζικά παραστατικά ή άλλα έγγραφα) η εξόφληση του προμηθευτή, καθώς και ο λόγος εξόφλησης των δαπανών από τον τρίτο. Ο συμψηφισμός μίας εμπορικής απαίτησης μέσω καταβολής ποσού σε λογαριασμό τρίτου θεωρείται αποδεκτός τρόπος εξόφλησης με χρήση τραπεζικού μέσου και εκπίπτει η σχετική δαπάνη.
Αποζημίωση απόλυσης για σκοπούς φοροαποφυγής
Με την υπ’ αριθ. 1050/2020 απόφαση της ΔΕΔ Αθήνας κρίθηκε ότι ορθά δεν αναγνωρίστηκε προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα δαπάνη για αποζημίωση απόλυσης, η οποία κρίθηκε ότι δόθηκε με σκοπό την αποφυγή φορολόγησης. Η αποζημίωση δόθηκε σε αντιπρόεδρο Δ.Σ. της εταιρείας που εν συνεχεία επαναπροσλήφθηκε εντός του επόμενου έτους και εν τω μεταξύ είχε υπάρξει ωφέλεια τόσο από το νομικό όσο και από το φυσικό πρόσωπο λόγω μη καταβολής φόρων για το ποσό της αποζημίωσης (μείωση κερδών για το νομικό πρόσωπο και φοροαπαλλαγή για το φυσικό πρόσωπο), συνεπώς κρίθηκε ότι η συγκεκριμένη περίπτωση συνιστούσε τεχνητή διευθέτηση για σκοπούς φοροαποφυγής.
Κατηγορίες οχημάτων που δεν αποτελούν παροχή σε είδος
Οι διατάξεις περί παροχής σε είδος του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (άρθρο 13, ν. 4172/2013) δεν καταλαμβάνουν οχήματα (ανεξαρτήτως ΛΤΠΦ) από τη χρήση των οποίων δεν προκύπτει όφελος για τον χρήστη. Ενδεικτικά, ως τέτοια οχήματα, νοούνται τα ακόλουθα:
α) Τα οχήματα δοκιμών (test-drive), που διαθέτουν οι επιχειρήσεις εμπορίας αυτοκινήτων.
β) Τα οχήματα μεταφοράς προσωπικού (π.χ. mini-bus).
γ) Τα οχήματα που χρησιμοποιούν επιχειρήσεις (π.χ. ξενοδοχειακές επιχειρήσεις) για μεταφορά καλεσμένων ή πελατών τους.
δ) Τα οχήματα τα οποία διαθέτουν οι επιχειρήσεις επισκευής και συντήρησης (service) οχημάτων προσωρινά σε αντικατάσταση των επισκευαζόμενων.
ε) Τα οχήματα ιδιωτικής χρήσης που χρησιμοποιούνται από τις αεροπορικές εταιρείες και τις επιχειρήσεις διαχείρισης αεροδρομίων για την εξυπηρέτηση των αεροσκαφών και των επιβατών τους (αυτοκίνητα πίστας) καθώς και για τη μεταφορά VIPs ή προσωπικού.
Δημοφιλή Ερωτήματα
Τα χρέη από τα αδικήματα περί φοροδιαφυγής, ανεξάρτητα από το ύψος τους, δεν συνυπολογίζονται για τον προσδιορισμό της ευθύνης του κατηγορουμένου για το έγκλημα του άρθρου 25 του ν. 1882/1990 περί μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο (Α.Π. 828/2020). Με την απόφαση αυτή επιλύθηκε και σε νομολογιακό επίπεδο το ζήτημα που είχε προκύψει στο παρελθόν και είχε ως αποτέλεσμα η ίδια φορολογική παράβαση από τον ίδιο δράστη να τιμωρείται βάσει δύο διαφορετικών ποινικών διατάξεων κατά παράβαση των βασικών διεθνών αρχών του ποινικού δικαίου.