Η πρωτεύουσα του Τουρκμενιστάν στην Κεντρική Ασία έχει χαρακτηριστεί ως η πιο ακριβή πόλη στον κόσμο για ξένους εργαζόμενους.
Η πρωτεύουσα του Τουρκμενιστάν στην Κεντρική Ασία έχει χαρακτηριστεί ως η πιο ακριβή πόλη στον κόσμο για ξένους εργαζόμενους.
Το Ασγκαμπάτ, μια πόλη με πληθυσμό περίπου ένα εκατ., κατέκτησε την πρώτη θέση σε έρευνα που «έτρεξε» η εταιρεία συμβούλων Mercer για το κόστος ζωής.
Η ετήσια έκθεση κατατάσσει 209 πόλεις με βάση το κόστος δαπανών όπως στέγαση, μεταφορά και φαγητό.
Η Mercer αξιολόγησε περισσότερα από 200 αγαθά και υπηρεσίες για την έκθεση, η οποία έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τις εταιρείες και τις κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο να καθορίσουν το μισθό που πρέπει να πληρώνουν στους εκπατρισμένους εργαζόμενους.
Ως εκπατρισμένοι ή απόδημοι χαρακτηρίζονται τα άτομα που ζουν ή εργάζονται εκτός της χώρας τους.
Οι περισσότερες από τις πόλεις στο top-10 της Mercer είναι επιχειρηματικοί κόμβοι όπου η οικονομική ανάπτυξη οδήγησε σε αύξηση του κόστους της στέγασης και του κόστους διαβίωσης.
Όμως, το Ασγκαμπάτ οφείλει την διάκρισή του στη λίστα σε οικονομικές δυσκολίες και όχι στην ευημερία, καθιστώντας την περίπτωση της πόλης διαφορετική.
Η κορυφαία δεκάδα της ακρίβιας
Το Ασγκαμπάτ έριξε στην δεύτερη θέση την περυσινή πιο τσουχτερή πόλη για τους μετανάστες που αναζητούν εργασία σε πόλεις άλλης χώρας. Έτσι το Χονγκ Κονγκ κατέλαβε φέτος τη δεύτερη θέση, ακολουθούμενο από τη Βηρυτό στο Λίβανο, το Τόκιο στην Ιαπωνία και τη Ζυρίχη που συμπληρώνουν την κορυφαία πεντάδα.
Η επόμενη πεντάδα αποτελείται από τις εξής πόλεις: Σαγκάη, Σιγκαπούρη, Γενεύη, Πεκίνο και Βέρνη.
Από την άλλη, οι φθηνότερες πόλεις του κόσμου για διεθνείς εργαζόμενους, σύμφωνα με την έρευνα της Mercer, είναι η Τιφλίδα (στη θέση 207), η Λουσάκα (στη θέση 208) και η Μπισκέκ που κατατάσσεται ως η φθηνότερη πόλη.
Γιατί το Ασγκαμπάτ βρίσκεται στην κορυφή της λίστας;
«Ο υψηλός τοπικός πληθωρισμός» εξήγησε την άνοδο στο Ασγκαμπάτ, σύμφωνα με τον Jean-Philippe Sarra της Mercer. Ο πληθωρισμός είναι ο ρυθμός αύξησης των τιμών αγαθών και υπηρεσιών με την πάροδο του χρόνου.
Γνωστό για την αυταρχική κυβέρνησή του και τα μεγάλα αποθέματα φυσικού αερίου, το Τουρκμενιστάν αντιμετωπίζει μια μακροχρόνια οικονομική κρίση που έχει βυθίσει πολλούς πολίτες στη φτώχεια.
Κάποτε μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, η χώρα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εξαγωγές φυσικού αερίου στη Ρωσία. Με δεδομένο αυτό, η οικονομική κρίση του Τουρκμενιστάν οφείλεται, εν μέρει, στις χαμηλές τιμές του φυσικού αερίου.
Η παγκόσμια πτώση των τιμών της ενέργειας το 2014 αύξησε τον πληθωρισμό και τις τιμές των τροφίμων.
Τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους, μια έκθεση της Human Rights Watch (HRW) ανέφερε ότι η πανδημία του Covid-19 «επιδείνωσε δραστικά την προϋπάρχουσα επισιτιστική κρίση του Τουρκμενιστάν».
«Οι ελλείψεις επιδοτούμενων τροφίμων, που επιταχύνθηκαν από το 2016, έχουν επιδεινωθεί, με τους ανθρώπους να περιμένουν ώρες για να προσπαθήσουν να αγοράσουν πιο προσιτά τρόφιμα, και συχνά να απομακρύνονται με άδεια χέρια», ανέφερε η έκθεση.
Παρ 'όλα αυτά, η κυβέρνηση του Τουρκμενιστάν ανακοίνωσε τα αναπτυξιακά της σχέδια για την πρωτεύουσα τον Μάιο. Ο επί χρόνια πρόεδρος Κουρμπανγκουλί Μπερντιμουχαμέντοφ δεσμεύθηκε να μετατρέψει την πρωτεύουσα σε «μία από τις πιο ευημερούσες πόλεις στον κόσμο».
naftemporiki.gr με πληροφορίες από BBC