Πρόκειται για το μεγαλύτερο πολιτικό πρόβλημα που καλείται να λύσει άμεσα η κυβέρνηση του Μάριο Ντράγκι. Κανονικά στο τέλος του μήνα λήγει η απαγόρευση απολύσεων για τις ιταλικές επιχειρήσεις.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο πολιτικό πρόβλημα που καλείται να λύσει άμεσα η κυβέρνηση του Μάριο Ντράγκι. Κανονικά στο τέλος του μήνα λήγει η απαγόρευση απολύσεων για τις ιταλικές επιχειρήσεις. Ένα μέτρο που υιοθετήθηκε για μπορέσουν να προστατευθούν οι εργαζόμενοι κατά την περίοδο της πανδημίας. Τα συνδικάτα φοβούνται ότι θα υπάρξει κύμα απολύσεων σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για την οικονομία της χώρας. Για τον λόγο αυτό αύριο, Σάββατο, οργανώνουν τρεις μεγάλες συγκεντρώσεις στο Μπάρι, το Τορίνο και την Φλωρεντία.
Διχασμένη η φιλοκυβερνητική πολιτική σκηνή
Αναζητείται λύση, προφανώς ένας συμβιβασμός, αλλά δεν είναι εύκολο. Σύμφωνα με τον ιταλικό Τύπο, θα μπορούσε να ισχύσει και πάλι το δικαίωμα απόλυσης μόνον σε ορισμένους τομείς, δηλαδή στον οικοδομικό και στις βιομηχανίες. Και παράλληλα να διατηρηθεί η προσωρινή απαγόρευση στον υφαντουργικό τομέα και εκείνο της μόδας, οι οποίοι επλήγησαν πολύ ισχυρά από την οικονομική ύφεση των προηγούμενων μηνών και αποτελούν ισχυρό σύμβολο του «Made in Italy».
Η ευρεία πλειοψηφία όμως, η οποία στηρίζει την κυβέρνηση του ιταλού τεχνοκράτη πρωθυπουργού, είναι διχασμένη. Από την μία, Πέντε Αστέρια και κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα, θεωρούν ότι πρέπει να προστατευθούν οι εργαζόμενοι, διότι η χώρα δεν μπορεί να αντέξει εκατομμύρια απολύσεις. Από την άλλη, Λέγκα και Φόρτσα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι, τονίζουν ότι πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην βοήθεια των επιχειρήσεων. Η δε Ιταλική Αριστερά ζητά να μην χάσει κανείς την δουλειά του.
Ο Μάριο Ντράγκι προσπαθεί να κάνει μια σύνθεση ιδεών και προτάσεων, αλλά δεν είναι απλό, διότι η Ένωση Βιομηχάνων Confindustria ζητά την ολική επιστροφή στο δικαίωμα απόλυσης και μέχρι τώρα απορρίπτει κάθε ενδεχόμενο έστω και μεμονωμένης προστασίας κάποιων τομέων. Δέχεται να γίνει μια εξαίρεση, η οποία θα αφορά όμως μόνο τις επιχειρήσεις με λιγότερους από δεκαπέντε εργαζόμενους.
Ο Ντράγκι ουσιαστικά ελπίζει ότι θα τον βοηθήσει η Ευρώπη: ότι με τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης (τα πρώτα 25 δισεκατομμύρια ευρώ αναμένεται να δοθούν στην Ιταλία μέσα στο καλοκαίρι) θα μπορέσει να στηριχθεί άμεσα η απασχόληση. Αλλά τα χρονικά περιθώρια είναι, όντως, πολύ στενά...