Το νέο εργασιακό χάρτη της χώρας παρουσίασε σήμερα η κυβέρνηση θέτοντας σε δημόσια διαβούλευση το σχετικό νομοσχέδιο.
Το νέο εργασιακό χάρτη της χώρας παρουσίασε σήμερα η κυβέρνηση θέτοντας σε δημόσια διαβούλευση το σχετικό νομοσχέδιο.
«Η εργασιακή νομοθεσία είναι απαρχαιωμένη. Είναι 40 ετών. Ο βασικός πυρήνας της πηγαίνει πίσω στο 1982 και υπάρχει μία έλλειψη προσαρμογής στις οικονομικές κοινωνικές και τεχνολογικές εξελίξεις», σημείωσε ο υπουργός Εργασίας Κωστής Χατζηδάκης ξεκινώντας την παρουσίαση με τις παρεμβάσεις που αφορούν στο ωράριο, τις απολύσεις, τις απεργίες, αλλά και τα καινούργια δεδομένα που θα διαμορφωθούν στις συμβάσεις εργασίας.
«Είναι ενδεικτικό ότι το 1982 δεν υπήρχε ούτε ως όνειρο το internet και πολύ περισσότερο η τηλεργασία», σχολίασε ο υπουργός.
«Παράλληλα, είναι κοινή διαπίστωση πως υπάρχει μαύρη, υποδηλωμένη, εργασία, απλήρωτες υπερωρίες και σε πολλές περιπτώσεις εκμετάλλευση των εργαζομένων και αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρήσεων», συνέχισε. «Οι καταγγελίες είναι πάρα πολύ συχνές», πρόσθεσε.
Ο υπουργός αναφέρθηκε επίσης στα φαινόμενα εκμετάλλευσης και βίας στον εργασιακό χώρο, την τηλεργασία, το συνδικαλιστικό κίνημα, στον χρόνο εργασίας καταλήγοντας να υπογραμμίσει την ανάγκη εκσυγχρονισμού της εργασιακής νομοθεσίας.
Οι δέκα σημαντικότερες, κατά το υπουργείο, αλλαγές που φέρνει το νομοσχέδιο είναι:
1. Εισαγωγή της ψηφιακής κάρτας εργασίας για τον έλεγχο και την πάταξη της «μαύρης»-υποδηλωμένης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής
2. Αναβάθμιση της Επιθεώρησης Εργασίας σε Ανεξάρτητη Αρχή
3. Θέσπιση κανόνων για την τηλεργασία και «δικαιώματος αποσύνδεσης». Η Ελλάδα τρίτη χώρα στην ΕΕ μετά την Γαλλία και την Ιταλία που νομοθετεί την αναγνώριση του σχετικού δικαιώματος
4. Ενίσχυση στην πράξη της ισορροπίας επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, με ρυθμίσεις όπως η θέσπιση άδειας πατρότητας 14 ημερών, γονικής άδειας 4 μηνών για κάθε γονέα (με επιδότηση από τον ΟΑΕΔ για 2 μήνες), δικαιώματος ευέλικτων ρυθμίσεων εργασίας για γονείς παιδιών έως 12 ετών
5. Εισαγωγή μέτρων κατά της βίας και της παρενόχλησης στην εργασία. Η Ελλάδα γίνεται μια από τις πρώτες χώρες που κυρώνουν τη Σύμβαση 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας.
6. Παροχή περισσότερων επιλογών στους εργαζομένους να διαμορφώσουν το ωράριό τους με βάση τις ανάγκες τους
7. Θέσπιση της ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας (33%) σε κλάδους κοινής ωφελείας (π.χ. μετρό) κατά τη διάρκεια των απεργιών
8. Βελτίωση των συνθηκών εργασίας των εργαζομένων σε delivery και κούριερ
9. Τέλος στο καθεστώς διακρίσεων στις αποζημιώσεις μεταξύ εργατοτεχνιτών και υπαλλήλων
10. Διεύρυνση της λίστας των περιπτώσεων άκυρης απόλυσης
Οι βασικές ρυθμίσεις του νομοσχεδίου
1. Ψηφιακή κάρτα εργασίας
Με την ψηφιακή κάρτα εργασίας, το ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ θα ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο για το ωράριο εργασίας των εργαζομένων και θα χαρακτηρίζει αυτόματα κάθε ώρα εργασίας ως κανονικό ωράριο – υπερεργασία, υπερωρία ή διευθέτηση, όπως επίσης τα διαλείμματα, τις ώρες και ημέρες απουσίας, τις άδειες κλπ.
Η ψηφιακή κάρτα θα είναι εφαρμογή στο κινητό τηλέφωνο, ή η υφιστάμενη κάρτα εργασίας που χρησιμοποιούν ήδη πολλές επιχειρήσεις. Αποτελεί πρωτοποριακό εργαλείο ελέγχου και πάταξης της αδήλωτης, υποδηλωμένης εργασίας και της εισφοροδιαφυγής. Ο λόγος είναι ότι τα στελέχη της Επιθεώρησης Εργασίας πριν μπουν σε μια εγκατάσταση θα γνωρίζουν πόσους και ποιους εργαζόμενους πρέπει να βρουν εκεί. Έτσι, ακόμη και αν υπό την πίεση του εργοδότη ένας εργαζόμενος δεν δηλώσει την παρουσία του στο χώρο δουλειάς ή δηλώσει ότι έχει σχολάσει ενώ εξακολουθεί να εργάζεται, ο έλεγχος θα είναι άμεσος, αυτόματος και διαφανής.
Επιπλέον, για τις επιχειρήσεις που υιοθετούν την ψηφιακή κάρτα θα συμπληρώνεται αυτόματα η Αναλυτική Περιοδική Δήλωση και καταργείται το Ειδικό Βιβλίο Υπερωριών. Δηλαδή μειώνεται η γραφειοκρατία και το διοικητικό βάρος. Η εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας θα γίνει σταδιακά, αρχής γενομένης από τις μεγάλες επιχειρήσεις που διαθέτουν ήδη σύστημα μέτρησης του χρόνου εργασίας και θα επεκταθεί με βάση χρονοδιάγραμμα στις μεσαίες και μικρές. Η υλοποίηση των σχετικών υποδομών έχει προταθεί για χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης.
2. Επιθεώρηση Εργασίας
Το ΣΕΠΕ αντικαθίσταται από την Επιθεώρηση Εργασίας, που θα είναι Ανεξάρτητη Αρχή. Είναι ένα μοντέλο που εφαρμόστηκε με επιτυχία για παράδειγμα στην περίπτωση της ΑΑΔΕ και αποκλείει τις όποιες ενδεχόμενες πολιτικές παρεμβάσεις στον έλεγχο της αγοράς εργασίας.
Η Επιθεώρηση Εργασίας θα έχει λειτουργική ανεξαρτησία και διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια. Ο διοικητής της θα επιλέγεται με ανοικτό διαγωνισμό. Θα έχει δυνατότητα ελέγχων όλο το 24ωρο χωρίς προειδοποίηση προς τον εργοδότη, καθώς και ελεύθερη πρόσβαση σε βιβλία, μητρώα, έγγραφα, αρχεία.
Με νέα διάταξη θεσπίζεται διαδικασία άμεσης επιβολής προστίμων όταν διαπιστώνεται ότι απασχολείται εργαζόμενος που δεν έχει δηλωθεί, ή όταν διαπιστώνονται παραβάσεις σε θέματα υγιεινής και ασφάλειας. Επίσης το πόρισμα της Επιθεώρησης Εργασίας επί διαφορών που στοιχειοθετούνται από την ψηφιακή κάρτα εργασίας (π.χ. απαιτήσεις για δεδουλευμένα, επίδομα άδειας) θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα για να βγει διαταγή πληρωμής από το δικαστήριο.
3. Υγεία και Ασφάλεια
Με το νομοσχέδιο κυρώνεται η Σύμβαση 187 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία.
Η Σύμβαση προβλέπει:
4. Αντιμετώπιση βίας και παρενόχλησης στην εργασία
Η Ελλάδα είναι μία από τις πρώτες χώρες που προχωρά στην κύρωση της σχετικής Σύμβασης 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Με τις ρυθμίσεις που εισάγονται:
Στις επιχειρήσεις:
Επί συγκεκριμένου περιστατικού:
5. Άδειες - Ισορροπία επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής
Περιλαμβάνονται σειρά ρυθμίσεων που οδηγούν στη συμφιλίωση της οικογενειακής με την επαγγελματική ζωή και την άρση αντικινήτρων για την πρόσληψη γυναικών.
Ειδικότερα:
Με την καθιέρωση αδειών και δικαιωμάτων για τον πατέρα, εκτός από την εξισορρόπηση του ρόλου και των δύο γονέων στην οικογένεια, περιορίζεται το αντικίνητρο για την πρόσληψη γυναικών αφού τόσο η μητέρα, όσο και ο πατέρας προστατεύονται από την απόλυση και δικαιούνται άδεια αρκετών μηνών που σχετίζεται με τη γέννηση και την ανατροφή του τέκνου τους.
Επιπλέον:
6. Τηλεργασία
Η Ελλάδα είναι μία από τις πρώτες χώρες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, μετά τη Γαλλία και την Ιταλία, που νομοθετεί την αναγνώριση του δικαιώματος αποσύνδεσης. Δηλαδή του δικαιώματος του τηλεργαζόμενου να απέχει από την παροχή εργασίας με τηλεφωνικό, ηλεκτρονικό ή ψηφιακό τρόπο, εκτός ωραρίου εργασίας και κατά τη διάρκεια των αδειών του.
Προβλέπεται επίσης ότι στο πλαίσιο της τηλεργασίας:
7. Εργατοτεχνίτες
Με το νομοσχέδιο τερματίζεται το καθεστώς διακρίσεων που ήθελε οι αποζημιώσεις των εργατοτεχνιτών να είναι πολύ κατώτερες από τις αποζημιώσεις των υπαλλήλων. Ικανοποιείται ένα πάγιο και δίκαιο αίτημα και εξισώνονται οι αποζημιώσεις απόλυσης των εργατοτεχνιτών, που μέχρι σήμερα υπολογίζονταν σε λίγα μεροκάματα, με εκείνες των υπαλλήλων, που ισοδυναμούν με μισθούς έως και 12 μηνών.
8. Πλατφόρμες
Θεσπίζεται πλαίσιο προστασίας των απασχολούμενων στις συνεργατικές ψηφιακές πλατφόρμες (επιχειρήσεις που συνδέουν μέσω διαδικτυακής πλατφόρμας παρόχους υπηρεσιών και χρήστες) , ακολουθώντας τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και τις βέλτιστες πρακτικές του ILO και του ΟΟΣΑ.
Αναγνωρίζονται δύο τρόποι συνεργασίας των παρόχων υπηρεσιών με τις πλατφόρμες, που είναι οι συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ή ανεξάρτητων υπηρεσιών και έργου. Ακολουθώντας την νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου θεσπίζουμε συγκεκριμένα νομοθετικά κριτήρια για τη διάκριση των συμβάσεων.
Επιπλέον:
9. Διευθέτηση του χρόνου εργασίας
Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας προβλέπεται από την Κοινοτική νομοθεσία, εφαρμόζεται ευρέως στην Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ στη χώρα μας, έχει νομοθετηθεί από το 1990 και εφαρμόζεται σε σημαντικούς κλάδους, όπως ο ξενοδοχειακός και πολλές επιχειρήσεις, με συλλογικές συμβάσεις. Με το νομοσχέδιο προβλέπεται ότι αν δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση ή συλλογική σύμβαση, ή το επιθυμεί ο εργαζόμενος, η διευθέτηση μπορεί να εφαρμόζεται μετά από αίτησή του.
Δημιουργούνται έτσι νέες ευκαιρίες, δυνατότητες συμφιλίωσης της οικογενειακής με την επαγγελματική ζωή, διευκολύνονται ουσιαστικά εργαζόμενοι γονείς, φροντιστές, φοιτητές, άτομα με διπλή απασχόληση κ.ά.
Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) στον Οδηγό για «ισορροπημένη διευθέτηση του χρόνου εργασίας» (Guide to developing balanced working time arrangements https://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/---ed_protect/---protrav/---travail/documents/publication/wcms_706159.pdf) επισημαίνει ότι η διευθέτηση του χρόνου εργασίας μπορεί να ωφελήσει τόσο τους εργαζόμενους όσο και τις επιχειρήσεις καθώς από τη μια βελτιώνει την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής και από την άλλη βοηθά τις επιχειρήσεις να καλύψουν τον αυξημένο φόρτο εργασίας μιας περιόδου και να μειώσουν το κόστος.
Με άλλη διάταξη κατοχυρώνεται ρητά το 8ωρο/5θήμερο/40ωρο, προβλέπεται δυνατότητα 4ήμερης εργασίας, χωρίς μείωση αποδοχών στο πλαίσιο της διευθέτησης ενώ ορίζεται ότι είναι άκυρη η απόλυση εργαζομένου που αρνήθηκε να συμφωνήσει διευθέτηση του χρόνου εργασίας
Άμεσα συνδεδεμένες με τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας είναι οι ρυθμίσεις για την αναβάθμιση της Επιθεώρησης Εργασίας σε Ανεξάρτητη Αρχή και την Ψηφιακή Κάρτα εργασίας, που δημιουργούν πλαίσιο αντικειμενικών και αυστηρών ελέγχων για την αποφυγή εργοδοτικής αυθαιρεσίας και αθέμιτου ανταγωνισμού.
10. Διαλείμματα
Προβλέπεται ότι το διάλειμμα θα χορηγείται μετά από 4 ώρες εργασίας αντί για 6 ώρες που ίσχυε ως τώρα. Επίσης, ξεκαθαρίζεται η διάρκειά του που θα είναι 15 – 30 λεπτά, ρύθμιση με την οποία αποφεύγονται εργοδοτικές καταχρήσεις που παρατηρούνται σήμερα. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια ελέγχων εργαζόμενοι που βρίσκονταν στους χώρους δουλειάς αρκετή ώρα μετά τη λήξη του ωραρίου «δικαιολογούνταν» από τον εργοδότη με το σκεπτικό ότι είχαν κάνει μεγάλο διάλειμμα στο ενδιάμεσο. Ορίζεται επίσης ότι απαγορεύεται η χορήγηση του διαλείμματος συνεχόμενου με την έναρξη ή λήξη της εργασίας.
11. Υπερωρίες
Ενοποιείται και αυξάνεται το όριο για τις υπερωρίες σε 150 ώρες ετησίως (σήμερα είναι 96 στη βιομηχανία και 120 στους λοιπούς κλάδους). Αυξάνεται επίσης η αμοιβή για τις υπερωρίες για τις οποίες δεν τηρούνται οι προβλεπόμενες διαδικασίες έγκρισης: καθορίζεται συγκεκριμένα στο καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 120%, έναντι 80% που είναι σήμερα. Με τον τρόπο αυτό και σε συνδυασμό ιδίως με την ψηφιακή κάρτα εργασίας αυξάνεται το εισόδημα των εργαζομένων και καλύπτονται οι επιχειρηματικές ανάγκες.
12. Κυριακές
Το γενικό καθεστώς αργίας της Κυριακής παραμένει. Στις υφιστάμενες γνωστές εξαιρέσεις που ισχύουν εδώ και δεκαετίες σε κλάδους όπως η εστίαση, καταστήματα σε τουριστικές περιοχές, κ.ά.) προστίθενται ορισμένοι κλάδοι στους οποίους είναι αναγκαία η δυνατότητα συνεχούς λειτουργίας για δύο λόγους: αφενός για την εξυπηρέτηση αναγκών της κοινωνίας και αφετέρου για την πάταξη φαινομένων μαύρης εργασίας καθώς σε πολλές περιπτώσεις επιχειρήσεις αναγκάζονται να λειτουργήσουν Κυριακές χωρίς να μπορούν να εμφανίσουν επίσημα τους εργαζόμενους. Οι κλάδοι που προστίθενται είναι:
Επίσης, επιτρέπονται μετά από άδεια της Επιθεώρησης Εργασίας:
13. Προστασία από τις απολύσεις
Παραμένουν οι υφιστάμενες περιπτώσεις ακυρότητας (π.χ. απόλυση που οφείλεται σε δυσμενή διάκριση λόγω φύλου, πεποιθήσεων, σεξουαλικού προσανατολισμού, αναπηρίας, συνδικαλιστικής δράσης, λόγω άρνησης πρότασης για διευθέτηση του χρόνου εργασίας, κ.ά.)
Διευρύνεται η λίστα των περιπτώσεων της άκυρης απόλυσης, η οποία οδηγεί σε επαναπασχόληση (επιστροφή του εργαζόμενου στην εργασία του) και καταβολή των μισθών υπερημερίας (για την περίοδο από την απόλυση μέχρι την επαναπασχόληση).
Συγκεκριμένα, προστίθενται στις άκυρες οι απολύσεις:
Θεσπίζεται και σε αυτή την περίπτωση αντιστροφή του βάρους της απόδειξης: «Αν, απολυθείς εργαζόμενος αποδείξει ενώπιον δικαστηρίου πραγματικά περιστατικά ικανά να στηρίξουν την πεποίθηση ότι η απόλυσή του είναι άκυρη, εναπόκειται στον εργοδότη να αποδείξει ότι η απόλυση είναι έγκυρη».
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις το δικαστήριο, αντί οποιασδήποτε άλλης συνέπειας, μετά από αίτημα είτε του εργαζομένου είτε του εργοδότη, επιδικάζει υπέρ του εργαζομένου πρόσθετη αποζημίωση που δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τις αποδοχές 3 μηνών, ούτε μεγαλύτερη από το διπλάσιο της νόμιμης αποζημίωσης. Αν δεν υποβληθεί αίτημα από καμία πλευρά τότε το δικαστήριο μπορεί να διατάξει επαναπρόσληψη και σε αυτές τις περιπτώσεις.
14. ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ
Το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ αναβαθμίζεται και μετεξελίσσεται σε ΕΡΓΑΝΗ ΙΙ. Στόχος είναι η μείωση του διοικητικού φόρτου για τις επιχειρήσεις, η απλοποίηση διαδικασιών και η κατάργηση των πολλαπλών δηλώσεων για το ίδιο αντικείμενο που υποχρεώνονται να υποβάλλουν σήμερα οι εργοδότες (π.χ. σε ΕΡΓΑΝΗ και ΕΦΚΑ). Αυτό συμβαίνει με την εξασφάλιση διαλειτουργικότητας μεταξύ των πληροφοριακών συστημάτων ΕΡΓΑΝΗ, e-ΕΦΚΑ, Επιθεώρησης Εργασίας και ΟΑΕΔ.
Βασικό στοιχείο είναι επίσης ότι διευκολύνονται οι έλεγχοι για την εφαρμογή της νομοθεσίας καθώς θα υπάρχει δυνατότητα διασταύρωσης των δηλώσεων για μισθούς και ασφάλιση.
15. Διαφάνεια στον συνδικαλισμό
Θεσπίζεται υποχρεωτική εγγραφή των συνδικαλιστικών οργανώσεων σε ηλεκτρονικό μητρώο όπου θα καταχωρούνται βασικά στοιχεία όπως το καταστατικό, η έδρα και ο αριθμός των μελών. Η εγγραφή στο μητρώο θα αποτελεί προϋπόθεση για συλλογική διαπραγμάτευση, κήρυξη απεργίας και υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης.
Προϋπόθεση για την κήρυξη απεργίας και την εκλογή Διοικητικού Συμβουλίου είναι να υπάρχει διαθέσιμο σύστημα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας διαθέσιμο σε όποιο μέλος επιθυμεί να το χρησιμοποιήσει, με όρους μυστικότητας.
Απαγορεύεται η ενίσχυση συνδικαλιστικών οργανώσεων από εργοδότες και κόμματα.
Η προστασία των συνδικαλιστικών στελεχών εξομοιώνεται με εκείνην που ισχύει για τις εγκύους.
16. Ελάχιστη εγγυημένη υπηρεσία
Διασφαλίζεται η κάλυψη των αναγκών του κοινωνικού συνόλου κατά τη διάρκεια απεργιών σε κρίσιμους κλάδους της οικονομίας. Ορίζεται συγκεκριμένα ότι θα πρέπει να παρέχεται τουλάχιστον το ένα τρίτο της συνήθως παρεχόμενης υπηρεσίας κατά τη διάρκεια απεργίας σε επιχειρήσεις δημόσιου χαρακτήρα ή κοινής ωφέλειας, στους κλάδους: υγείας, ύδρευσης, ηλεκτροδότησης, διύλισης πετρελαίου, μεταφορών, τηλεπικοινωνιών, αποκομιδής απορριμμάτων, φορτοεκφόρτωσης και αποθήκευσης εμπορευμάτων στα λιμάνια, Πολιτικής Αεροπορίας, μισθοδοσίας στο Δημόσιο (συντάξεις).
Απαγορεύεται η παρεμπόδιση εργαζομένων που επιθυμούν να εργασθούν κατά τη διάρκεια της απεργίας.