Εντός του νομοθετικού πλαισίου είναι οι τόκοι προεξόφλησης (αποζημίωση) που επιβάλλουν οι τράπεζες στους δανειολήπτες, όταν προεξοφλούν δάνεια με σταθερό επιτόκιο, όπως έκρινε η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την υπ’ αριθμ. 15/2007 απόφασή της.
Ειδικότερα, επιχειρηματίες το 1993 πήραν δάνειο με σταθερό επιτόκιο 20,5%, εξοφλητέο σε 15 χρόνια. Όταν θέλησαν να προεξοφλήσουν το δάνειο, η τράπεζα ζήτησε αποζημίωση για την πρόωρη προεξόφληση του δανείου τους.
Στο δανειακό συμβόλαιο υπάρχει όρος που αναφέρει ότι αν οι δανειολήπτες εξοφλήσουν όλο ή μέρος του δανείου, τότε θα καταβάλλουν στην τράπεζα ποσό, ίσο με τους τόκους έξι μηνών επί του κεφαλαίου που πρόωρα θα εξοφληθεί.
Η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου έκρινε ότι η αποζημίωση που προβλέπεται να καταβάλλουν οι δανειολήπτες στις περιπτώσεις πρόωρης προεξόφλησης των δανείων με σταθερό επιτόκιο είναι «εντός των νομίμων ορίων» και σύμφωνη με τον Αστικό Κώδικα. Ακόμη, είναι σύμφωνη με τους γενικούς όρους των συναλλαγών και δεν είναι καταχρηστική.
ΑΠΕ-ΜΠΕ