ΤO «ANOIΓΜΑ» νέων αγορών με στόχο τη διεύρυνση της βάσης των επενδυτών τους επιδιώκουν οι τράπεζες. Η Απω Ανατολή και οι αραβικές χώρες όπου εντοπίζεται ευρύτατη δεξαμενή κεφαλαίων προς επένδυση βρίσκονται στο επίκεντρο και αναμένεται να πληθύνουν οι παρουσιάσεις και οι επαφές στις συγκεκριμένες αγορές.
H πλειονότητα των θεσμικών τοποθετήσεων που ανέρχεται σε ποσοστό άνω του 40% στους μεγάλους ομίλους προέρχεται σήμερα από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ και το επόμενο βήμα για τις διοικήσεις τους είναι να αξιοποιήσουν την υψηλή ρευστότητα που διαθέτουν νέες αγορές που δεν έχουν «αγγίξει» ακόμη.
Τα τελευταία χρόνια, οι επαφές με θεσμικούς στα «κλασικά» χρηματοοικονομικά κέντρα της δύσης -Ευρώπη και ανατολική ακτή των ΗΠΑ- είναι συχνές και έχουν εμπεδωθεί στενές σχέσεις με τις διοικήσεις των ελληνικών τραπεζών. Οι κεφαλαιαγορές της Απω Ανατολής είναι γενικώς άγνωστες και ως ένα βαθμό, η επενδυτική λογική είναι διαφορετική ενώ ακόμη μεγαλύτερη διαφοροποίηση διαπιστώνεται σε αραβικές χώρες όπου οι επενδύσεις γίνονται από κρατικά κεφάλαια.
Ευκολότερη είναι η προσέγγιση μέσω ομολογιακών εκδόσεων καθώς για παράδειγμα στην Ιαπωνία υπάρχει τάση επένδυσης σε ξένα ομόλογα, κάτι που δεν συμβαίνει στους μετοχικούς τίτλους. Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι η ελληνική αγορά και δη οι τράπεζες έχουν διανύσει πολύ δρόμο στις διεθνείς αγορές με αποτέλεσμα, ενώ προ λίγων ετών στα road shows, η σειρά των θεμάτων που αναφέρονταν ήταν: ελληνική οικονομία-τράπεζες- όμιλος που έκανε την παρουσίαση, σήμερα πλέον τα δύο πρώτα μέρη είναι οικεία στους εκπροσώπους των θεσμικών χαρτοφυλακίων.
Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και στην Ιαπωνία όπου η Τράπεζα Πειραιώς έκανε παρουσιάσεις τόσο η οικονομία όσο και το τραπεζικό σύστημα ήταν γνωστά και καταγράφηκε ενδιαφέρον για τις προοπτικές της τράπεζας. Ιαπωνικά κεφάλαια έχουν μικρές τοποθετήσεις σε ελληνικές τράπεζες και στην Πειραιώς και ο στόχος πλέον είναι η ενίσχυση των επενδύσεων από μία εκ των μεγαλύτερων αγορών του κόσμου.
Το μεγαλύτερο μέρος των χρηματοοικονομικών κέντρων της δύσης καλύπτεται από τις παρουσιάσεις και τις επαφές των ελληνικών ομίλων, περισσότερες από μία φορές το χρόνο ενώ υπάρχουν ακόμη αγορές που δεν έχουν αξιοποιηθεί. Πυκνές είναι οι επαφές στη Νέα Υόρκη και τη Βοστώνη και από την Ευρώπη, σε Λονδίνο, Παρίσι, Φραγκφούρτη και Μιλάνο. Από τις ΗΠΑ, δεν καλύπτεται η δυτική ακτή ή και άλλες πόλεις με πιθανό ενδιαφέρον, όπως το Σικάγο ενώ στην Ευρώπη μικρή είναι η παρουσία σε σκανδιναβικές χώρες και ιβηρική χερσόνησο. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν η Ελβετία και το Βέλγιο και κυρίως η Πολωνία, μια χώρα με μεγάλη εξοικείωση με τα αμοιβαία κεφάλαια.
Λόγω της ιδιαιτερότητας των συγκεκριμένων αγορών, προς εξέταση είναι παρουσιάσεις σε θεσμικά χαρτοφυλάκια στο Ντουμπάι, το Μπαχρέιν, το Κουβέιτ, τη Σαουδική Αραβία ενώ πιο «προσιτές» είναι αγορές όπως η Σιγκαπούρη, η Ιαπωνία, το Χονγκ Κονγκ καθώς σε ορισμένες έχουν γίνει παρουσιάσεις για εκδόσεις ομολόγων και υπάρχει μια εικόνα για την ελληνική πραγματικότητα.
Η διεύρυνση και διαφοροποίηση της επενδυτικής βάσης στηρίζεται στην αύξηση του μεγέθους των ελληνικών τραπεζών καθώς μεγάλο μέρος των θεσμικών ασχολείται μόνο με μεγάλες, για τα διεθνή δεδομένα, κεφαλαιοποιήσεις. Με τη ρευστότητα να κινείται παγκοσμίως σε δυσθεώρητα ύψη και την πρόθεση διασποράς και τοποθετήσεων σε νέες αγορές, το εγχώριο τραπεζικό σύστημα θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει ευκαιρίες για την προσέλκυση σημαντικών κεφαλαίων.
ΑΝΝΑ ΔΟΓΑ