Ο γερμανικός οικονομικός τύπος καταγράφει την υψηλή ζήτηση που προκαλεί το δεκαετές ομόλογο του ελληνικού Δημοσίου, παρά τη χαμηλή απόδοση. Σχόλιο για το προσφυγικό με αφορμή απόφαση γερμανικού δικαστηρίου.
Ο γερμανικός οικονομικός τύπος καταγράφει την υψηλή ζήτηση που προκαλεί το δεκαετές ομόλογο του ελληνικού Δημοσίου, παρά τη χαμηλή απόδοση. Σχόλιο για το προσφυγικό με αφορμή απόφαση γερμανικού δικαστηρίου.
«Το νέο ελληνικό ομόλογο γίνεται περιζήτητο στην αγορά» είναι ο τίτλος στην ανταπόκριση από την Αθήνα για την ηλεκτρονική έκδοση της οικονομικής επιθεώρησης Handelsblatt. Η εφημερίδα σημειώνει ότι «η απόδοση του ομολογιακού δανείου, που διαρκεί μέχρι τις 18 Ιουνίου του 2031, φτάνει το 0,79% σύμφωνα με πηγές της αγοράς. Είναι το χαμηλότερο επιτόκιο για νέο, δεκαετές χρεόγραφο από το 2001, όταν η Ελλάδα προσχώρησε στο ευρώ. Η τελευταία έξοδος στην αγορά για τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους ήταν τον Σεπτέμβριο του 2020 με δεκαετές ομόλογο. Η απόδοσή του κυμαινόταν ακόμη στο 1,22%».
Η Handelsblatt σημειώνει ότι «η μεγάλη ζήτηση για τα χρεόγραφα είναι αξιοσημείωτη, από τη στιγμή που τα ελληνικά ομόλογα παραμένουν εκτός επενδυτικής βαθμίδας για τους οίκους αξιολόγησης. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να περιληφθούν καν σε πολλά χαρτοφυλάκια. Δύο σκαλοπάτια απέχει ακόμη η Ελλάδα μέχρι την επενδυτική βαθμίδα για την Fitch και την Scope Ratings, τρία για την Standard & Poor's, την Moody's και την DBRS. Ωστόσο οι αναλυτές προβλέπουν αναβάθμιση για το τρέχον έτος. Η JP Morgan εκτιμά ότι ήδη το 2022 η Ελλάδα θα ανέλθει στην κατηγορία των πιστωτών που αποτελούν επενδυτική επιλογή. Για τους επενδυτές που αγοράζουν τώρα, αυτή η πρόβλεψη τροφοδοτεί ελπίδες για μελλοντικά κέρδη».
Εξασφαλισμένη η βιωσιμότητα μέχρι νεωτέρας...
Στην εκτενή ανάλυσή της η γερμανική εφημερίδα σημειώνει ότι «σε αντίθεση με την εποχή της ελληνικής κρίσης χρέους, ο κίνδυνος της μη εξυπηρέτησης θεωρείται ελάχιστος. Περίπου το 80% του ελληνικού χρέους είναι στα χέρια δημόσιων πιστωτών, όπως ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM). Τα τοκοχρεολύσια είναι πολύ χαμηλά και η περίοδος αποπληρωμής φτάνει μέχρι το 2070. Γι αυτό η βιωσιμότητα του χρέους θεωρείται εξασφαλίσμένη, τουλάχιστον μέχρι το 2032. Εάν παρά ταύτα η χώρα αντιμετωπίσει δυσκολίες πληρωμής, μπορεί να υπολογίζει σε περαιτέρω διευκολύνσεις από την πλευρά των δημοσίων πιστωτών. Επιπλέον, η Ελλάδα έχει συσσωρεύσει αποθέματα ρευστότητας που φτάνουν τα 33 δισεκατομμύρια ευρώ».
Για το ίδιο θέμα το χρηματιστηριακό πόρταλ Börse Online σημειώνει ότι «η Ελλάδα εκδίδει και πάλι δεκαετές ομόλογο με επιτυχία». Στο σχετικό άρθρο αναφέρεται: «Ένας από τους λόγους για την υψηλή ζήτηση που έχουν τα ελληνικά ομόλογα είναι ότι οι επενδυτές έχουν αποκαταστήσει πλέον, σε μεγάλο βαθμό, την εμπιστοσύνη τους προς την χώρα της ευρωζώνης που ήταν άλλοτε συνώνυμο της κρίσης. Στο απόγειο της οξείας δημοσιονομικής κρίσης, το 2012, η απόδοση των ομολόγων είχε ξεπεράσει το 35%. Το τελευταίο πρόγραμμα διάσωσης για την Ελλάδα ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 2018. Έκτοτε η Αθήνα στέκεται όλο και καλύτερα στα πόδια της και μπορεί να αναχρηματοδοτήσει το χρέος της στις αγορές».
Δικαστικό «στοπ» για απελάσεις προσφύγων στην Ελλάδα
Το Διοικητικό Εφετείο του Μίνστερ απαγόρευσε την απέλαση δύο προσφύγων στην Ελλάδα, με το αιτιολογικό ότι υπάρχει κίνδυνος να αντιμετωπιστούν «με τρόπο απάνθρωπο και ταπεινωτικό». Η αριστερή εφημερίδα Neues Deutschland σχολιάζει: «Το Διοικητικό Εφετείο του Μίνστερ, στο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας- Βεστφαλίας, στηλιτεύει τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν στα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης. Δεν είναι η πρώτη φορά. Ωστόσο, παρά τις σχετικές δικαστικές αποφάσεις, ακούμε καθημερινά για ανθρώπους που πνίγονται στη Μεσόγειο, που μένουν άστεγοι στον δρόμο στην Ιταλία ή στην Ελλάδα, που υφίστανται κακομεταχείριση και βιασμούς. Όταν ο εκπρόσωπος των (κυβερνώντων) χριστιανικών κομμάτων επικρίνει τη δικαστική απόφαση λέγοντας ότι αχρηστεύει τον Κανονισμό του Δουβλίνου, θα θέλαμε να του απαντήσουμε: ‘Μακάρι να ήταν έτσι'. Διότι, αυτό που πραγματικά έχει αχρηστευθεί στην Ευρώπη, εδώ και χρόνια, είναι το δικαίωμα στο άσυλο».