Δεν αποτελούν «συμπληρωματικά στοιχεία» και αφορμή για φορολογικό έλεγχο πέραν της πενταετίας τα συμβόλαια μεταβίβασης ακινήτων, ακόμη κι αν, εκ των υστέρων, οι φορολογικές αρχές διαπιστώσουν ότι διαπράχθηκε φοροδιαφυγή.
Από την έντυπη έκδοση
Του Πάνου Φ. Κακούρη
[email protected]
Δεν αποτελούν «συμπληρωματικά στοιχεία» και αφορμή για φορολογικό έλεγχο πέραν της πενταετίας τα συμβόλαια μεταβίβασης ακινήτων, ακόμη κι αν, εκ των υστέρων, οι φορολογικές αρχές διαπιστώσουν ότι διαπράχθηκε φοροδιαφυγή.
Αυτό έκρινε, μεταξύ άλλων, πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία παράλληλα υπενθυμίζει και εξηγεί γιατί δεν συνιστούν συμπληρωματικά στοιχεία ούτε οι κινήσεις των τραπεζικών λογαριασμών στις ημεδαπές τράπεζες και συνεπώς το δικαίωμα ελέγχου από την εφορία περιορίζεται χρονικά στην πενταετία.
Με τον όρο «συμπληρωματικά στοιχεία» νοούνται εκείνα τα οποία δεν μπορούσαν να ήταν σε γνώση των ελεγκτικών αρχών εντός της πενταετούς προθεσμίας παραγραφής και εφόσον ανακύπτουν από τον έλεγχο μετά την πενταετία ο χρόνος της παραγραφής επεκτείνεται.
Τα τελευταία χρόνια έχουν εκδοθεί αρκετές αποφάσεις δικαστηρίων που ξεκαθαρίζουν τι αποτελεί «συμπληρωματικό στοιχείο» το οποίο μπορεί να παρατείνει τον χρόνο που μένει ανοιχτή μια φορολογική υπόθεση και ποιο στοιχείο δεν είναι «συμπληρωματικό».
Παράδειγμα, οι κινήσεις των τραπεζικών καταθέσεων στις ελληνικές τράπεζες, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι δεν αποτελούν «συμπληρωματικά στοιχεία», καθώς τα συγκεκριμένα στοιχεία είναι στη διάθεση των φορολογικών αρχών, οι οποίες μπορούν να τα ελέγξουν εντός της πενταετίας.
Σε ό,τι αφορά την περίπτωση των ακινήτων, το ΣτΕ με την τελευταία απόφασή του κρίνει ότι θα πρέπει να έχουν την ίδια αντιμετώπιση.