Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και η εισαγωγή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στην επικουρική σύνταξη αποτελούν δύο από τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στο ενδιάμεσο κείμενο του πορίσματος της επιτροπής Πισσαρίδη. Στο κείμενο επισημαίνεται πως η γήρανση του πληθυσμού έχει επιπτώσεις στο ασφαλιστικό σύστημα, ενώ προτείνεται ένα νέο «μοντέλο» για τα επικουρικά ταμεία. Ειδικότερα, γίνεται αναφορά στην ενίσχυση της αναλογικότητας και διαφάνειας του δημόσιου διανεμητικού πρώτου πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης και ταυτόχρονα ανάπτυξη ενός δεύτερου και τρίτου πυλώνα με κίνητρα για ιδιωτικές αποταμιευτικές αποφάσεις.
Από την έντυπη έκδοση
Της Κατερίνας Κοκκαλιάρη
[email protected]
Η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και η εισαγωγή του κεφαλαιοποιητικού συστήματος στην επικουρική σύνταξη αποτελούν δύο από τις προτάσεις που περιλαμβάνονται στο ενδιάμεσο κείμενο του πορίσματος της επιτροπής Πισσαρίδη. Στο κείμενο επισημαίνεται πως η γήρανση του πληθυσμού έχει επιπτώσεις στο ασφαλιστικό σύστημα, ενώ προτείνεται ένα νέο «μοντέλο» για τα επικουρικά ταμεία. Ειδικότερα, γίνεται αναφορά στην ενίσχυση της αναλογικότητας και διαφάνειας του δημόσιου διανεμητικού πρώτου πυλώνα κοινωνικής ασφάλισης και ταυτόχρονα ανάπτυξη ενός δεύτερου και τρίτου πυλώνα με κίνητρα για ιδιωτικές αποταμιευτικές αποφάσεις.
Όσον αφορά την επικουρική σύνταξη, προτείνεται ο «μετασχηματισμός», ώστε το σύστημα να λειτουργεί με κεφαλαιοποιητικά στοιχεία. Η αλλαγή αυτή θα αφορά όσους μπαίνουν τώρα στην αγορά εργασίας και εθελοντικά όσους από τους «παλιούς» ασφαλισμένους το επιλέξουν. Αυτό που επισημαίνεται είναι πως, σήμερα, μόνο περίπου το 5% των πληρωμών ασφαλισμένων για συντάξιμες εισφορές είναι κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα, ενώ το σύνολο του ενεργητικού των κεφαλαιοποιητικών προγραμμάτων σύνταξης είναι κοντά στο 1% του ΑΕΠ (σε αντιδιαστολή με 50% για τον μέσο όρο των μελών του ΟΟΣΑ). Επίσης, το σημερινό ύψος των υποχρεωτικών εισφορών για κύρια και επικουρική σύνταξη στον δημόσιο διανεμητικό πυλώνα (26,5%) είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη και 8 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από τον μέσο όρο των μελών του ΟΟΣΑ.
Υπολογίζεται ότι μια ασφαλιστική μεταρρύθμιση σε συνδυασμό με στοχευμένα φορολογικά κίνητρα για τοποθετήσεις στην εγχώρια κεφαλαιαγορά, με βάση καλές πρακτικές της Ε.Ε., δημιουργεί νέα αποθεματικά προς επένδυση ύψους έως και 99 δισεκατομμυρίων σε 40 χρόνια. Η ενίσχυση της αποταμίευσης και των επενδύσεων με αυτό τον τρόπο εκτιμάται ότι οδηγεί σε υψηλότερο πραγματικό ΑΕΠ κατά 6,9 δισεκατομμύρια και 81.000 περισσότερες θέσεις εργασίας (ισοδύναμα πλήρους απασχόλησης) κατά μέσο όρο.