Μετά από μια «στεγνή» περίοδο στις αερομεταφορές και μια άνευ προηγουμένου πτώση της ταξιδιωτικής ζήτησης που ήρθε ως απόρροια της πανδημίας του κορωνοϊού και των περιορισμών στις μετακινήσεις που επέβαλλε, και συνεχίζει να επιβάλλει, οι αεροπορικές εταιρείες βρίσκονται στο μεταίχμιο μιας νέας εποχής στην οποία για να εισέλθουν οφείλουν πρώτα να αλλάξουν ριζικά.
Μετά από μια «στεγνή» περίοδο στις αερομεταφορές και μια άνευ προηγουμένου πτώση της ταξιδιωτικής ζήτησης που ήρθε ως απόρροια της πανδημίας του κορωνοϊού και των περιορισμών στις μετακινήσεις που επέβαλλε, και συνεχίζει να επιβάλλει, οι αεροπορικές εταιρείες βρίσκονται στο μεταίχμιο μιας νέας εποχής στην οποία για να εισέλθουν οφείλουν πρώτα να αλλάξουν ριζικά.
Ήδη ο κορωνοϊός ζυγίζει τις αντοχές των αερομεταφορέων μετρώντας αρκετούς στα «θύματά» του, όπως ο δεύτερος αρχαιότερος αερομεταφορέας στον κόσμο, η Avianca, που το Μάιο κατάθεσε αίτημα να τεθεί σε καθεστώς πτώχευσης ακολουθώντας τη Flybe που είχε καταρρεύσει νωρίτερα. Άλλες πάλι στρέφονται στις κυβερνήσεις τους για οικονομική βοήθεια, όπως η Lufthansa για την οποία εγκρίθηκε βοήθεια ύψους 6 δισ. ευρώ και η Air France – KLM η οποία πήρε πακέτο στήριξης ύψους 3,4 δισ. ευρώ.
Η εποχή μετά την πανδημία δεν έχει έρθει ακόμα, όμως οι αποφάσεις που κάνουν τώρα οι αεροπορικές θα αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο ταξιδεύουμε για χρόνια, μεταδίδει η Wall Street Journal.
Οι αεροπορικές εταιρίες ανά τον κόσμο, έχουν σίγουρα πολλές διαφορές μεταξύ τους. Κοινός τόπος όμως όλων αυτή τη στιγμή είναι δύο στοιχεία, η αβεβαιότητα και η έλλειψη ρευστότητας.
Πώς σκοπεύουν επομένως να επιβιώσουν; Η WSJ αποκρίνεται πως οι αεροπορικές οφείλουν να απαντήσουν πρώτα σε τρία θεμελιώδη και με καθόλου εύκολη απάντηση ερωτήματα.
Η πρώτη ερώτηση αφορά το δίκτυο κάθε εταιρίας. Πού να πετάξει δηλαδή και με πόσα δρομολόγια σε μια περίοδο που η ταξιδιωτική ζήτηση παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Πολύ κρίσιμο το ερώτημα, μιας και από τη μία τα πολλά δρομολόγια συνεπάγονται μεγάλο κόστος και τα λίγα μπορεί να σημαίνουν απώλεια ευκαιριών κάλυψης της εν δυνάμει ζήτησης, και άρα ενδεχομένως απώλεια μεριδίων.
Οι αεροπορικές χρειάζεται να βρουν τη χρυσή τομή και οι στρατηγικές που εφαρμόζουν μέχρι τώρα δεν δείχνουν απόλυτη ταύτιση. Η μεγαλύτερη αεροπορική στον κόσμο, για παράδειγμα, η American Airlines ποντάρει στα ταξίδια και στοχεύει να ικανοποιήσει με τις πτήσεις όλους όσους πρέπει και θέλουν να πετάξουν. Η Delta Air Lines από την άλλη ακολουθώντας διαφορετική προσέγγιση, έκοψε δρομολόγια διατηρώντας μόνο το 1/4 συγκριτικά με την προηγούμενη χρονιά.
Το ζωτικής σημασίας αυτό ερώτημα για το οποίο οι εταιρίες δεν έχουν επαρκή δεδομένα ώστε να μπορέσουν να απαντήσουν, δεδομένου ότι δεν μπορούν να βασιστούν στις προβλέψεις γιατί κανείς δεν σχεδιάζει να ταξιδέψει, οδηγεί σε ένα άλλο, ιδιαίτερα πιεστικό, ερώτημα. Να κάνουν ή όχι περικοπές στο προσωπικό; Περικοπές ή διατήρηση των θέσεων εργασίας ζητώντας λιγότερες ώρες από το προκαθορισμένο ωράριο ή την πρόωρη συνταξιοδότηση για κάποιους.
Ούτε εδώ υπάρχει αρμονία. Για παράδειγμα, η Emirates απέλυσε εργαζόμενους και η Cathay Pacific στέλνει σε αναγκαστικές άδειες το προσωπικό. Οι αμερικανικές αεροπορικές δέχθηκαν οικονομική βοήθεια- και ζητούν κι άλλη- από την αμερικανική κυβέρνηση για την κάλυψη του μισθολογικού κόστους των αερομεταφορών. Με την προϋπόθεση να μην απολύσουν προσωπικό μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου. Σχεδιάζουν όμως περικοπές, και μάλιστα εξειδικευμένων θέσεων, όπως είναι η θέση του πιλότου, η κάλυψη των οποίων αργότερα θα οδηγούσε σε μεγάλα κόστη εκπαίδευσης.
Τέλος, το τρίτο σημαντικό ερώτημα από το οποίο εξαρτάται η βιωσιμότητα των αεροπορικών αφορά το μέγεθος των αεροσκαφών. Τα μεγάλα αεροσκάφη με χωρητικότητα πολλές φορές 5.000 επιβατών, όπως το εμβληματικό τζάμπο τζετ Boeing 747 (το πρώτο ευρείας ατράκτου που κατασκευάστηκε παγκοσμίως) βρίσκονται στο έλεος της πανδημίας και είναι τα πρώτα που «πέφτουν» για να ικανοποιήσουν τις ριζικές στρατηγικές περικοπών που ίσως εξασφαλίσουν ένα πλαίσιο διάσωσης.
Ο βρετανικός αερομεταφορέας British Airways, για παράδειγμα ανακοίνωσε τον προηγούμενο μήνα την απόσυρση του συνόλου του στόλου της σε Βoeing 747, σήμα κατατεθέν της εταιρίας εδώ και 50 χρόνια. Στα ίδια βήματα κινήθηκαν αρκετές αεροπορικές, όπως η Qantas και η Virgin Atlantic.
Η απόσυρση των μεγάλων τύπων αεροσκαφών δεν είναι όμως μόνο θέμα κόστους, Τα Βoeing 747 διαθέτουν αρκετό χώρο για τις business θέσεις, μια κατηγορία που δεν φαίνεται να επιβιώνει του ιού.
Αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα έχουν να απαντήσουν οι εταιρείες για να διαμορφώσουν μελλοντικά τη νέα τάξη στις αερομεταφορές και να καλύψουν σήμερα τη χαμηλή αεροπορική ζήτηση η οποία δεν αναμένεται να επανέλθει στο επίπεδο που ήταν πριν από την κρίση του νέου κορωνοϊού πριν από το 2024, σύμφωνα με τη Διεθνή Ένωση Αεροπορικών Μεταφορών (ΙΑΤΑ).
naftemporiki.gr