Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει φωτιά. Στη υπόθεση Wirecard όμως υπάρχει τόσος καπνός που δύσκολα διακρίνει κανείς πού καίει. Το σκάνδαλο δεν είναι μόνο οικονομικό. Έχει πολιτικές διαστάσεις. Εμπλέκονται Σολτς και Μέρκελ;
Τι γνώριζαν ο υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς, αλλά και ο προκάτοχός του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε; Τι έκανε η καγκελάριος Μέρκελ στην Κίνα με τις πληροφορίες που είχε στη διάθεσή της; Ποιο ρόλο διαδραμάτισαν στην πολύκροτη υπόθεση η Ινδονησία, το Ντουμπάι, η Λιβύη και εν τέλει η Λευκορωσία και η Ρωσία; Και που κρύβεται σήμερα ο πρώην υπεύθυνος χρηματοοικονομικών της Wirecard Γιαν Μαρσάλεκ; Πώς είναι δυνατόν μια μικρή γερμανική εταιρία ψηφιακών πληρωμών, να έχει, τη μια στιγμή, μεγαλύτερη αξία χρηματιστήριο από την Deutsche Bank και την άλλη στιγμή να πτωχεύει επειδή «έκαναν φτερά» σχεδόν 2 δις ευρώ που περιλαμβάνονται στον ισολογισμό της; Και όλα αυτά κάτω από τη μύτη εποπτικών εταιριών όπως η EY, η εποπτεία χρηματοοικονομικού τομέα Bafin, η Μπούντεσμπανκ, σειρά υπουργείων και η καγκελαρία. Ερωτήσεις επί ερωτήσεων για τις οποίες αναζητούνται εναγωνίως απαντήσεις τόσο στη Γερμανία όσο και στο εξωτερικό.
Τι γνωρίζουμε για την Wirecard: Πρόκειται για μια γερμανική εταιρία με έδρα τη Βαυαρία με συνολικά 5.800 εργαζομένους, η οποία δραστηριοποιείται στην ψηφιακή διαδικασία πληρωμών. Ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες της παίρνει μικρές προμήθειες, με τις οποίες όμως κατάφερε να συγκεντρώσει μεγάλο πλούτο, έτσι ώστε να αντικαταστήσει την τράπεζα Commerzbank στο κλαμπ των 30 ισχυρότερων γερμανικών εταιριών στο δείκτη DAX το Σεπτέμβριο του 2018. Τον περασμένο μήνα η Wirecard κήρυξε πτώχευση. Ο διευθύνων σύμβουλος Μάρκους Μπράουν συνελήφθη με την κατηγορία της χειραγώγησης αγοράς, ενώ ο chief operating officer Γιαν Μαρσάλεκ εξαφανίστηκε από προσώπου γης και καταζητείται τώρα μέσω εντάλματος σύλληψης.
Δεν πήρε είδηση κανείς
Φως στην υπόθεση, η οποία πλήττει την αξιοπιστία ολόκληρου του ρυθμιστικού πλαισίου στη Γερμανία, καλείται να ρίξει η κοινοβουλευτική επιτροπή χρηματοοικονομικών υποθέσεων στις 29 Ιουλίου. Οι βουλευτές θα ασχοληθούν με τα παρακάτω ερωτήματα: α) Γιατί δεν ανέλαβαν πρωτοβουλίες η Γερμανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα και η Bafin από τη στιγμή υπάρχουν εδώ και καιρό αμφιβολίες και υποψίες για την Wirecard; β) Γιατί η καγκελάριος προσπάθησε να «ανοίξει πόρτες» στη Wirecard κατά την επίσκεψή της, πέρυσι το Σεπτέμβριο, στη Κίνα όταν ήδη το υπουργείο Οικονομικών είχε ξεκινήσει έρευνες σε βάρος της εταιρίας; γ) Τι γνώριζε το Βερολίνο και γιατί δεν έκανε κάτι ή έκανε όσα έκανε;
Σε περίπτωση που η κυβέρνηση δεν ανοίξει τα χαρτιά της στην υπόθεση θεωρείται πολύ πιθανή η σύσταση εξεταστικής επιτροπής, η οποία θα πρέπει να στρέψει το βλέμμα της στη Ρωσία όπου, σύμφωνα με πληροφορίες του γερμανικού Τύπου, κατέφυγε ο καταζητούμενος Γιαν Μαρσάλεκ. Ο πρώην υπεύθυνος χρηματοοικονομικών θεωρείται πρόσωπο κλειδί στην διαλεύκανση της υπόθεσης, διότι είχε την ευθύνη για τις δραστηριότητες της Wirecard στο εξωτερικό και κυρίως στην Ασία από όπου, υποτίθεται, προέρχονταν τα τεράστια κέρδη της γερμανικής εταιρίας. Αρκετοί δημοσιογράφοι ισχυρίζονται ότι ο αυστριακός μάνατζερ περηφανευόταν για τις επαφές με κύκλους μυστικών υπηρεσιών, στη Βιέννη ή τη Μόσχα.
Μια κοινή εγκληματική οργάνωση
Μήπως οι ψηφιακές πληρωμές ήταν τελικά μόνο η βιτρίνα και η Wirecard ήταν εν τέλει μια κοινή εγκληματική οργάνωση με κέρδη από παράνομες δραστηριότητες; Ίσως τελικά μια εξεταστική επιτροπή της γερμανικής βουλής να μπορούσε να συμβάλλει στην διαλεύκανση του σκανδάλου. Δεν αποκλείεται μια εξεταστική επιτροπή να μη ωφελήσει τη γερμανική κυβέρνηση. Θα ωφελούσε ωστόσο αδιαμφισβήτητα το γερμανικό χρηματοοικονομικό σύστημα.
Αντρέας Ρόστεκ-Μουέτι