Ένα από τα πλέον σημαντικά μειονεκτήματα της ισχύουσας ασφαλιστικής νομοθεσίας, είναι η έλλειψη ουσιαστικών κινήτρων παραμονής στην εργασία, τόνισε ο υπουργός Απασχόλησης Β. Μαγγίνας, κατά τη σημερινή ομιλία του στη κοινή συνεδρίαση των αρμόδιων Επιτροπών της Βουλής.
Αυτό, σημείωσε, έχει ως αποτέλεσμα την επιλογή της πρόωρης συνταξιοδότησης, η οποία αφενός μεν επιβαρύνει σημαντικά τους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς της Χώρας, αφετέρου έχει δυσμενή επίπτωση στους ίδιους τους συνταξιούχους, οι οποίοι ανακαλύπτοντας ότι το ποσό της πρόωρης σύνταξης δεν είναι επαρκές για την αντιμετώπιση των αναγκών διαβίωσης, προσπαθούν εκ νέου να ενταχθούν στην αγορά εργασίας.
Όπως επεσήμανε ο κ. Μαγγίας, η ελεύθερη επιλογή, του κάθε πολίτη για τη διάθεση του χρόνου του, δεν μπορεί να εντάσσεται και να υπακούει σε ιδεοληπτικές προσεγγίσεις.
Στο πλαίσιο αυτό, ανέφερε ο υπουργός, η Κυβέρνηση εξετάζει την υιοθέτηση σειράς ρυθμίσεων, όπως:
1. Καθιέρωση ουσιαστικής προσαύξησης της σύνταξης για τους ασφαλισμένους που παραμένουν στην εργασία τους, επί 3 έτη, μετά τη συμπλήρωση του γενικού ορίου ηλικίας πλήρους συνταξιοδότησης και του οριζόμενου αντίστοιχα χρόνου ασφάλισης.
Όπως διευκρινίστηκε, η προσαύξηση θα ισούται με 3,3%, αντί του 2%, για κάθε έτος παραμονής στην εργασία, με ανώτατο όριο το 10% και θα υπολογίζεται στο οργανικό ποσό της σύνταξης τους ή, για τους δικαιούχους κατώτατων ορίων, επί του κατώτατου ορίου καταβαλλόμενης σύνταξης, κάτι που σημαίνει ότι το ποσοστό αναπλήρωσης 70% σύμφωνα με το Νόμο Ρέππα, θα καταλήγει στο 80% για τους συγκεκριμένους δικαιούχους.
2. Μείωση των εργατικών εισφορών κλάδου κύριας σύνταξης των ασφαλισμένων, οι οποίοι, παρότι έχουν συμπληρώσει τον απαιτούμενο για πλήρη σύνταξη χρόνο ασφάλισης, επιλέγουν να παραμείνουν στην εργασία τους μετά τη συμπλήρωση του 60ου έτους οι γυναίκες και του 65ου οι άνδρες.
3. Η ισχύουσα ρύθμιση της 37ετίας, δεν μεταβάλλεται, αλλά εξετάζεται να συνδυασθεί με α) το συνυπολογισμό χρόνου ασφάλισης που έχει διανυθεί τόσο σε φορείς αυτοτελώς απασχολούμενων όσο και μισθωτών (επέκταση δηλαδή της διαδοχικής ασφάλισης), β) το συνυπολογισμό του χρόνου στρατιωτικής θητείας και γ) τη δυνατότητα συνυπολογισμού του πλασματικού χρόνου απόκτησης παιδιών, που θα αναγνωρίζεται στις μητέρες ως Κοινωνική Θητεία.