Οι υψηλοί ναύλοι στα VLCC αλλά και η μεγάλη διαφορά τιμής μεταξύ των καυσίμων υψηλής και χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο έχουν μειώσει τον χρόνο απόσβεσης του κόστους εγκατάστασης scrubbers στις 156 ημέρες, σύμφωνα με τους αναλυτές.
Από την έντυπη έκδοση
Του Λάμπρου Καραγεώργου
[email protected]
Οι υψηλοί ναύλοι στα VLCC αλλά και η μεγάλη διαφορά τιμής μεταξύ των καυσίμων υψηλής και χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο έχουν μειώσει τον χρόνο απόσβεσης του κόστους εγκατάστασης scrubbers στις 156 ημέρες, σύμφωνα με τους αναλυτές.
Η Cleaves Securities υπολογίζει ότι ένα δεξαμενόπλοιο non-eco που κατασκευάστηκε το 2010 μπορεί να αναμένει την επιστροφή των 3,2 εκατ. δολ. που είναι το κόστος εγκατάστασης του συστήματος καθαρισμού των καυσαερίων σε πέντε περίπου μήνες, καθώς το πλοίο αυτό κερδίζει περισσότερα από 11.000 δολ. την ημέρα από ένα αδελφό πλοίο που δεν φέρει scrubbers.
Ο μέσος ναύλος στην πρώτη περίπτωση μπορεί να βρίσκεται στα 117.000 δολ., ενώ στη δεύτερη κοντά στα 105.000 δολ. την ημέρα. Και στα capesize ένα πλοίο αυτής της κατηγορίας που χτίστηκε το 2010 μπορεί να κάνει απόσβεση του κόστους σε 269 ημέρες, ενώ οι αρχικές εκτιμήσεις ανέφεραν ένα με δύο χρόνια.
Η μεγάλη διαφορά τιμής μεταξύ του καυσίμου χαμηλού θείου και του καυσίμου υψηλού θείου έχει αλλάξει τους αρχικούς υπολογισμούς.
Το τελευταίο διάστημα το καύσιμο υψηλού θείου είναι φθηνότερο από 278 δολ. ο τόνος (Rotterdam) μέχρι και 458 δολ. (Fujairah) σε σύγκριση με το χαμηλού θείου.
Επίσης ο οίκος Fearnley Securities αναφέρει ότι η μέση διαφορά της τιμής των δύο καυσίμων αυξήθηκε μεταξύ 300 δολ. και 350 δολ. την περασμένη εβδομάδα, πράγμα που συνεπάγεται εξοικονόμηση περίπου 20.000 δολ. ημερησίως για τα VLCCs που φέρουν scrubbers.
Συνολικά υπολογίζουμε το time-charter equivalent (TCE) ανά ημέρα στα 50.000 δολ. μεταξύ ενός eco-ship με scrubber και ενός δεξαμενόπλοιου ηλικίας 15 ετών που καίει συμμορφούμενα με τον κανονισμό καύσιμα.
Ο οίκος Fearnley Securities αναφερόμενος γενικότερα στον κλάδο δεξαμενόπλοιων και τις προοπτικές του εκτιμά ότι το 2020 θα διαθέσει αυξημένα μερίσματα στους επενδυτές μέχρι και 19% κατά μέσο όρο, ενώ γίνεται ακόμη πιο αισιόδοξος για το 2021 καθώς τη συγκεκριμένη χρονιά θα μειωθεί στο ελάχιστο η παράδοση νεότευκτων από τα ναυπηγεία καθώς αναμένεται να καταγραφούν 60% λιγότερες παραδόσεις νεότευκτων από ό,τι το 2019. Για το πρώτο τρίμηνο του 2020 η εταιρεία προβλέπει μέσο ημερήσιο ναύλο για τα VLCC στα 75.000 δολ. την ημέρα, δεδομένων των ισχυρών επιπέδων τιμών που παρατηρούνται από τα μέσα Δεκεμβρίου.
Η ένταση ΗΠΑ - Ιράν
Σύμφωνα επίσης με μία πρόσφατη ανάλυση του οίκου Drewry, αν και ακόμη οι ναύλοι στα δεξαμενόπλοια δεν αντέδρασαν λόγω των γεγονότων στο μέτωπο ΗΠΑ-Ιράν, εντούτοις οποιαδήποτε αύξηση της ναυτιλιακής δραστηριότητας για την εξασφάλιση της προμήθειας φορτίου θα συμβάλει στη βραχυπρόθεσμη στήριξή τους. Προς το παρόν, ο ισοδύναμος ημερήσιος ναύλος των πλοίων VLCC που κινούνται από τον Κόλπο προς την Κίνα (AG-China) κυμαίνεται γύρω στα 103.000 δολάρια από την αρχή του έτους.
O Drewry εκτιμά ότι η κυκλοφορία πλοίων μέσω του στενού Hormuz, η οποία αντιπροσωπεύει πάνω από το 30% του παγκόσμιου εμπορίου αργού πετρελαίου, είναι απίθανο να διαταραχθεί από το Ιράν, επειδή επιζητεί την ομαλή διέλευση από το πέρασμα για την πώληση του πετρελαίου του. Ωστόσο, ένας γενικευμένος πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν έχει τη δυνατότητα να διαταράξει τις προμήθειες πετρελαίου μέσω των στενών του Hormuz, χαλαρώνοντας έτσι τις αγορές πετρελαίου και δεξαμενόπλοιων.
Ακόμη και αν δεν υπάρξει πόλεμος, οι ναυτικές συγκρούσεις μεταξύ των ιρανικών δυνάμεων και των ΗΠΑ θα δημιουργήσουν επίσης κίνδυνο για τα δεξαμενόπλοια στην περιοχή. Πράγματι, οι κίνδυνοι για τα πλοία που μεταφέρουν αμερικανικά φορτία και τα πλοία που συνδέονται με τις ΗΠΑ έχουν σίγουρα αυξηθεί τις τελευταίες ημέρες και κατά συνέπεια, τα ασφάλιστρα κινδύνου και ασφάλισης πρόκειται να αυξηθούν για τα πλοία που επιθυμούν να διέλθουν από την περιοχή.