Μέσα στο 2019 η Federal Reserve πραγματοποίησε στροφή 180 μοιρών, εγκαταλείποντας τον κύκλο πιο «σφιχτής» νομισματικής πολιτικής και μειώνοντας τα επιτόκια τρεις φορές, ώστε να περιορίσει τον «πόνο» του εμπορικού πολέμου για την αμερικανική οικονομία. Και τώρα στην τελευταία συνεδρίασή της για το έτος αναμένεται να στείλει το σήμα πως έφτασε η ώρα για μία μεγάλη «παύση». Η κεντρική τράπεζα έκανε ό,τι ήταν στο χέρι της και η σκυτάλη περνάει στην κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ, που θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα ρίξει τους τόνους ή θα κλιμακώσει την αντιπαράθεση με την Κίνα.
Μέσα στο 2019 η Federal Reserve πραγματοποίησε στροφή 180 μοιρών, εγκαταλείποντας τον κύκλο πιο «σφιχτής» νομισματικής πολιτικής και μειώνοντας τα επιτόκια τρεις φορές, ώστε να περιορίσει τον «πόνο» του εμπορικού πολέμου για την αμερικανική οικονομία.
Και τώρα στην τελευταία συνεδρίασή της για το έτος αναμένεται να στείλει το σήμα πως έφτασε η ώρα για μία μεγάλη «παύση». Η κεντρική τράπεζα έκανε ό,τι ήταν στο χέρι της και η σκυτάλη περνάει στην κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ, που θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα ρίξει τους τόνους ή θα κλιμακώσει την αντιπαράθεση με την Κίνα.
Θα θεωρηθεί μεγάλη πραγματικά έκπληξη, εάν η κορυφαία κεντρική τράπεζα του πλανήτη δεν αφήσει απόψε αμετάβλητο το επιτόκιο στο 1,5% με 1,75%. Και θα είναι εξίσου μεγάλη έκπληξη, εάν δεν αφήσει να εννοηθεί ότι θα παραμείνει εκεί και για το μεγαλύτερο διάστημα, εάν όχι στο σύνολο του 2020.
Όταν ο Τζερόμ Πάουελ ανέλαβε τα ηνία της, τον Φεβρουάριο του 2018, προέβλεπε ότι σήμερα και το 2020 τα επιτόκια θα ήταν κοντά στο 3%. Τον Μάρτιο εκείνου του έτους η μέση πρόβλεψη των ειδικών για το ύψος των αμερικανικών επιτοκίων για τα τέλη του 2020 ήταν 3,4%.
Οι συνθήκες έκτοτε άλλαξαν δραστικά και προς το χειρότερο για την παγκόσμια οικονομία και ο διοικητής της Fed δεν είχε άλλη επιλογή από το να αλλάξει και αυτός θέση. Δεν θα παραδεχθεί ποτέ ότι υπέκυψε στις πιέσεις του Ντόναλντ Τραμπ να μειώσει το κόστος δανεισμού, παρά το εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό ανεργίας και τους δυναμικούς (σε σχέση με την Ευρώπη) ρυθμούς ανάπτυξης.
Εμμέσως όμως χρεώνει στον Αμερικανό πρόεδρο την στροφή, αφού το έχει επανειλημμένα ξεκαθαρίσει: Η μείωση των επιτοκίων ήταν ο μόνος τρόπος να αντισταθεί στις απρόβλεπτες, επιζήμιες κινήσεις του. Στο εξής όμως ο Τραμπ θα πρέπει να μάθει να αντιμετωπίζει τις παρενέργειες των αποφάσεών του χωρίς πρόσθετα στηρίγματα από τον «μεγάλο εχθρό» του, όπως τον έχει χαρακτηρίσει, Τζερόμ Πάουελ.