Πρόοδο προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού του εθνικού συστήματος υγείας καταγράφει η Ελλάδα, ωστόσο η κρίση έχει δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα κυρίως σε σχέση με την πρόσβαση σε περίθαλψη των οικονομικά ασθενέστερων πολιτών. Αυτό προκύπτει, μεταξύ άλλων, από την ετήσια έκθεση που δημοσιοποίησε χθες η Κομισιόν σχετικά με το προφίλ των συστημάτων υγείας των κρατών-μελών.
Από την έντυπη έκδοση
Toυ Νίκου Μπέλλου
[email protected]
Πρόοδο προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού του εθνικού συστήματος υγείας καταγράφει η Ελλάδα, ωστόσο η κρίση έχει δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα κυρίως σε σχέση με την πρόσβαση σε περίθαλψη των οικονομικά ασθενέστερων πολιτών. Αυτό προκύπτει, μεταξύ άλλων, από την ετήσια έκθεση που δημοσιοποίησε χθες η Κομισιόν σχετικά με το προφίλ των συστημάτων υγείας των κρατών-μελών.
Σύμφωνα με την έκθεση, ο τομέας της υγείας στην Ελλάδα έχει υποστεί ριζικό μετασχηματισμό και κινείται με αργούς ρυθμούς προς τη διαμόρφωση ενός πιο σύγχρονου, αποτελεσματικού και βιώσιμου συστήματος. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι οι πολιτικές που αποβλέπουν στη μείωση της σπατάλης και στην ενίσχυση της αποδοτικότητας συνέβαλαν στην ταχεία μείωση των δαπανών υγείας κατά την οικονομική κρίση, με τα επίπεδα δαπανών να σταθεροποιούνται από το 2015 και μετά. Το 2017 η Ελλάδα δαπάνησε 1.623 ευρώ κατά κεφαλήν για υγειονομική περίθαλψη, ποσό πολύ χαμηλότερο από τον μέσο όρο στην Ε.Ε. (2.884 ευρώ).
Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 8% του ΑΕΠ, επίσης κάτω από τον μέσο όρο της Ε.Ε. (9,8%). Πάνω από το ένα τρίτο των δαπανών υγείας προέρχεται από τα νοικοκυριά (συμπεριλαμβανομένων των άτυπων πληρωμών), πρόκειται για ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στην Ε.Ε. και οφείλεται στις υψηλές άμεσες ιδιωτικές δαπάνες για φάρμακα, εξωνοσοκομειακή περίθαλψη (ή ανοιχτή νοσηλεία) και νοσοκομειακές υπηρεσίες.
Σχετικά με το προσδόκιμο ζωής στην Ελλάδα, εξακολουθεί να υπερβαίνει τον μέσο όρο της Ε.Ε., ωστόσο αυξάνεται με πιο αργό ρυθμό σε σύγκριση με πολλές άλλες χώρες της Ε.Ε. Το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση στην Ελλάδα έφτασε τα 81,4 έτη.
Το κόστος αποτελεί το κυριότερο εμπόδιο στην πρόσβαση στην περίθαλψη, ιδίως για τα άτομα με χαμηλό εισόδημα. Ένα στα δέκα νοικοκυριά υφίσταται καταστροφικές δαπάνες υγείας και η πρακτική των άτυπων πληρωμών εξακολουθεί να υπάρχει. Άλλα εμπόδια αποτελούν, μεταξύ άλλων, η επιβολή ορίων σε ορισμένες αποζημιούμενες ιατρικές επισκέψεις και η άνιση κατανομή των πόρων.
Οι αυτοκτονίες
Η ψυχική υγεία, εκπεφρασμένη σε ποσοστά αυτοκτονιών και επίπεδα σοβαρής κατάθλιψης, έχει επιδεινωθεί. Παρότι είναι τα χαμηλότερα μετά την Κύπρο και αρκετά κάτω από τον μέσο όρο της Ε.Ε. (10,3 ανά 100.000 κατοίκους το 2016), τα ποσοστά αυτοκτονιών έχουν αυξηθεί κατά 30%, φτάνοντας στα 4,3 ανά 100.000 κατοίκους από το 2010 (έναντι 3,3 κατά την προηγούμενη δεκαετία). Σε σειρά μελετών διαπιστώθηκε αύξηση των συμπτωμάτων σοβαρής κατάθλιψης στον γενικό πληθυσμό, από 3,3% το 2008 σε 12,3% το 2013.