Με το Πεκίνο να μην έχει κρύψει τις φιλοδοξίες του για «πατήματα» στη Γηραιά Ήπειρο και τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης να είναι «διψασμένες» για ξένα κεφάλαια και επενδύσεις, η πρωτοβουλία 17+1 (16+1 στην αρχική της μορφή, πριν την ένταξη της Ελλάδας ) είχε γεννήσει υψηλές προσδοκίες και από τις δύο πλευρές, αλλά και έντονη καχυποψία από την Ε.Ε., που έβλεπε 12 κράτη- μέλη της να ενισχύουν έτι περαιτέρω τους δεσμούς με τον «δράκο».
Με το Πεκίνο να μην έχει κρύψει τις φιλοδοξίες του για «πατήματα» στη Γηραιά Ήπειρο και τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης να είναι «διψασμένες» για ξένα κεφάλαια και επενδύσεις, η πρωτοβουλία 17+1 (16+1 στην αρχική της μορφή, πριν την ένταξη της Ελλάδας ) είχε γεννήσει υψηλές προσδοκίες και από τις δύο πλευρές, αλλά και έντονη καχυποψία από την Ε.Ε., που έβλεπε 12 κράτη- μέλη της να ενισχύουν έτι περαιτέρω τους δεσμούς με τον «δράκο».
Το 2012 το Πεκίνο ανακοίνωσε επενδύσεις ύψους 15,4 δισ. δολαρίων στην περιοχή, με έμφαση σε υποδομές μεταφορών και άνοιγμα νέων εμπορικών διαδρόμων. Πώς κύλησαν όμως τα πράγματα έκτοτε; Σύμφωνα με τον επικεφαλής του ασιατικού τμήματος στο Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων Πλάμεν Τόντσεφ, ο θησαυρός αποδείχθηκε «άνθρακας»- τουλάχιστον για τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.
Αυτές, όπως εξηγεί, δεν ενδιαφέρονταν για το αναπτυξιακό μοντέλο της Κίνας και τις ευρύτερες επιδιώξεις της. Αυτό που επεδίωκαν ήταν αυξημένες εισροές κεφαλαίων στην περιοχή και μία «συμμαχία», που θα τους έδινε πρόσβαση στην τεράστια και ταχέως αναπτυσσόμενη αγορά της Κίνας. Ο στόχος δεν επετεύχθη γι ατην πλειονότητα των χωρών.
Αντιθέτως τα στοιχεία, σύμφωνα με τον Τόντσεφ, απκαλύπτουν ότι η περιοχή της ΚΑ Ευρώπης έχει προσελκύσει ένα σχετικά μικρό μερίδιο των συνολικών κινεζικών επενδύσεων στην Ε.Ε., ενώ έχει δει ως σύνολο το εμπορικό έλλειμμά της έναντι της Κίνας να διευρύνεται, κάτι που σημαίνει ότι το εξαγωγικό άλμα προς την αγορά του δράκου δεν ήρθε. Με την εξαίρεση ορισμένων χωρών των Δυτικών Βαλκανίων «η συνεργασία ανάμεσα στην περιοχή και το Πεκίνο παραμένει βραδεία και αναποτελεσματική» σημειώνει στην ανάλυσή του κα ιπροσθέτει: «Ως αποτέλεσμα υπάρχουν ξεκάθαρες ενδείξεις απογοήτευσης. Μάλιστα η Πολωνία, μία από τις πρώτες οικονομίες, που εντάχθηκαν στην πρωτοβουλία και η μεγαλύτερη της περιοχής, έχει εμφανώς αποστασιοποιηθεί από το σχήμα».
Ακόμη και στο εμβληματικό project «Μία Ζώνη, Ένας Δρόμος», στο οποίο αρχικά οι χώρες της περιοχής έσπευσαν να δηλώσουν το «παρών», σήμερα η στάση τους είναι πολύ διαφορετική. Έρευνα του 2017 για το Ινστιτούτο Κίνας- ΚΑ Ευρώπης για τον πιθανό αντίκτυπο του νέου δρόμου του Μεταξιού στην περιοχή σε ορίζοντα πενταετίας έδειξε ότι οι προσδοκίες έχουν σαφώς χαμηλώσει. Σε μία κλίμακα από το -100 (απολύτως αρνητικός αντίκτυπος) έως το +100 (απολύτως θετικός), το αποτέλεσμα ήταν ένα μέτριο +13. Στη Σερβία οι θετικές γνώμες ήταν περισσότερες (+31), ενώ στην Εσθονία υπερίσχυσαν οι αρνητικές (-5).
naftemporiki.gr