Με βάση τις διατάξεις του ν. 2238/1994, άρθρο 82, παρ. 5 (παλιός ΚΦΕ), από τη διαχειριστική περίοδο 2011 και μετά καθιερώθηκε ο φορολογικός έλεγχος από ορκωτούς ελεγκτές και η έκδοση από τους τελευταίους Έκθεσης Φορολογικής Συμμόρφωσης (ήτοι του γνωστού φορολογικού πιστοποιητικού). Αν το φορολογικό πιστοποιητικό εκδίδεται χωρίς επιφύλαξη, δεν διενεργείται τακτικός φορολογικός έλεγχος, εκτός αν η υπόθεση έχει επιλεγεί προς έλεγχο από τη Φορολογική Διοίκηση με το δειγματοληπτικό σύστημα βάσει μεθόδων ανάλυσης κινδύνου (ν. 3842/2010, άρθρο 80).
Από την έντυπη έκδοση
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Επιστημονική ομάδα της ARTION
με την καθοδήγηση του Γιώργου Δαλιάνη www.artion.gr
Φορολογικό πιστοποιητικό και δυνατότητες ελέγχου
Με βάση τις διατάξεις του ν. 2238/1994, άρθρο 82, παρ. 5 (παλιός ΚΦΕ), από τη διαχειριστική περίοδο 2011 και μετά καθιερώθηκε ο φορολογικός έλεγχος από ορκωτούς ελεγκτές και η έκδοση από τους τελευταίους Έκθεσης Φορολογικής Συμμόρφωσης (ήτοι του γνωστού φορολογικού πιστοποιητικού). Αν το φορολογικό πιστοποιητικό εκδίδεται χωρίς επιφύλαξη, δεν διενεργείται τακτικός φορολογικός έλεγχος, εκτός αν η υπόθεση έχει επιλεγεί προς έλεγχο από τη Φορολογική Διοίκηση με το δειγματοληπτικό σύστημα βάσει μεθόδων ανάλυσης κινδύνου (ν. 3842/2010, άρθρο 80).
Σχετικώς εκδόθηκε η ΑΥΟ ΠΟΛ. 1159/22.7.2011, σύμφωνα με την οποία μετά την παρέλευση 18μήνου οι φορολογικές υποθέσεις των επιχειρήσεων που ελέγχθηκαν και αποδείχθηκαν συνεπείς καθίσταντο οριστικές χωρίς δυνατότητα άλλου ελέγχου, εκτός αν υπάρχουν ενδείξεις για σημαντικές παραβάσεις, όπου τότε οι έλεγχοι δύναται να γίνουν μέχρι την ημερομηνία παραγραφής της χρήσης. Επισημαίνεται ότι το θέμα αυτό αφορά τις διαχειριστικές περιόδους 2011-2013, καθότι από τα φορολογικά έτη 2014 και μετά, για τις επιχειρήσεις που λαμβάνουν φορολογικά πιστοποιητικά χωρίς επιφυλάξεις, δεν ισχύουν οι διατάξεις για εξαίρεση από τον έλεγχο της Φορολογικής Διοίκησης μετά την παρέλευση κάποιου χρονικού διαστήματος. Παρ’ όλα αυτά, στην πράξη, οι ελεγκτικές αρχές έχουν κατ’ επανάληψη προχωρήσει σε ελέγχους τέτοιων (συνεπών) επιχειρήσεων μετά την πάροδο του 18μήνου, δημιουργώντας στους φορολογούμενους σύγχυση και ανασφάλεια δικαίου. Σε διοικητικό επίπεδο έχουν εκδοθεί αποφάσεις της ΔΕΔ για το θέμα αυτό, οι οποίες είναι αντικρουόμενες (σχετ. ΔΕΔ 5338/2017 η οποία δεν δικαιώνει τον φορολογούμενο, ενώ σε νεότερη απόφαση, ήτοι ΔΕΔ 1262/2018, που αφορά άλλη υπόθεση με το ίδιο θέμα, ο φορολογούμενος δικαιώνεται). Πρόσφατα, το ΣτΕ παρέπεμψε το ζήτημα σε «δίκη πιλότο» με την υπ’ αριθ. 12/2019 Πράξη της Επιτροπής του άρθρου 1, παρ. 1, του ν. 3900/2010, συνεπώς αναμένεται η έκδοση απόφασης που θα επιλύσει οριστικά το ζήτημα αυτό.
Μίσθωση μηχανημάτων και έκπτωση δαπανών
Σε περίπτωση που μία εταιρεία έχει στην κυριότητά της μηχανήματα τα οποία μισθώνει σε άλλη εταιρεία, τα στοιχεία δαπανών (καύσιμα, επισκευές κ.λπ.) εκπίπτουν από την επιχείρηση που χρησιμοποιεί τα μηχανήματα (μισθώτρια), εφόσον πληρούνται και οι λοιπές προϋποθέσεις έκπτωσης δαπανών (οι δαπάνες πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της, αντιστοιχούν σε πραγματικές συναλλαγές και εγγράφονται στα βιβλία, βάσει παραστατικού στοιχείου που εκδίδεται προς αυτήν) και όχι από την επιχείρηση που τα εκμισθώνει (εκμισθώτρια).
Εισόδημα κατοίκου αλλοδαπής από airbnb
Το εισόδημα που αποκτά φορολογικός κάτοικος αλλοδαπής, με οποιαδήποτε μορφή (ως φυσικό ή νομικό πρόσωπο), από την εκμίσθωση ακίνητης περιουσίας στην Ελλάδα δεν τον καθιστά φορολογικό κάτοικο Ελλάδας (ΔΕΔ Α 2272/2019). Στην εν λόγω περίπτωση, κρίθηκε και από την ως άνω απόφαση ΔΕΔ ότι μπορεί να είναι φορολογικός κάτοικος εξωτερικού πρόσωπο που ασκεί ατομική επιχείρηση βραχυχρόνιας εκμίσθωσης ιδιόκτητης κατοικίας στην Ελλάδα, με μοναδική υποχρέωση τη δήλωση και φορολόγηση στη χώρα του εισοδήματος από τη βραχυχρόνια εκμίσθωση και όχι και του παγκόσμιου εισοδήματός του. Στο πλαίσιο αυτό, δεν μπορεί να απορρίπτεται αίτημα μεταφοράς φορολογικής κατοικίας όταν αποδεικνύεται ότι o αιτών δεν έχει στην Ελλάδα τη συνήθη διαμονή του ή το κέντρο των ζωτικών συμφερόντων του, έστω κι αν είχε κατά το έτος αυτό οικονομικούς δεσμούς λόγω της βραχυχρόνιας εκμετάλλευσης ακινήτου στην Ελλάδα, εφόσον οι σχετικές συνεννοήσεις και συναλλαγές με τους μισθωτές διενεργούνται εξ αποστάσεως, διαδικτυακά και μέσω τραπεζικού συστήματος. Εξυπακούεται ότι πρέπει να τηρείται και ο χρονικός περιορισμός της μη παραμονής στην Ελλάδα συνεχώς των 183 ημερών μέσα στο αντίστοιχο έτος.
Δημοφιλή ερωτήματα
Κατάθεση χρηματικών ποσών από πελάτες εταιρείας για εξόφληση φορολογικών παραστατικών σε λογαριασμούς των εταίρων δεν μπορεί να αποτελέσει απόληψη των ποσών αυτών (βλ. ΔΕΔ 2811/2016).