Οι επιδόσεις των κρατικών ομολόγων, ως απόρροια θετικών εξελίξεων στο εγχώριο και διεθνές περιβάλλον, δημιουργούν μεγάλες προσδοκίες για αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας, οι οποίες θα της επιτρέψουν να γευτεί τους καρπούς ενός νέου γύρου ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ωστόσο, παρά το κλίμα ευφορίας που βάσιμα επικρατεί πλέον γύρω από το ελληνικό brand, ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.
Ανάλυση
Του Βασίλη Κωστούλα
[email protected]
Οι επιδόσεις των κρατικών ομολόγων, ως απόρροια θετικών εξελίξεων στο εγχώριο και διεθνές περιβάλλον, δημιουργούν μεγάλες προσδοκίες για αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας, οι οποίες θα της επιτρέψουν να γευτεί τους καρπούς ενός νέου γύρου ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ωστόσο, παρά το κλίμα ευφορίας που βάσιμα επικρατεί πλέον γύρω από το ελληνικό brand, ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα.
Οι οίκοι αξιολόγησης εξετάζουν ενδελεχώς τον «φάκελο» της Ελλάδας, προτού λάβουν αποφάσεις για τα επόμενα βήματα. Υψηλόβαθμος παράγοντας διεθνούς οίκου περιγράφει στη «Ν» τα δεδομένα τα οποία προσμετρώνται στην ελληνική περίπτωση.
Πέραν της γενικής αρχής «διατήρηση της δημοσιονομικής ορθοδοξίας» και «επίτευξη υψηλότερων ρυθμών ανάπτυξης», οι αξιολογητές στέκονται σε ορισμένες επί μέρους παραμέτρους.
Τα επιτεύγματα ως πλεονεκτήματα
Το ελληνικό δημόσιο μπαίνει σε αυτήν τη μάχη των αξιολογήσεων με ορισμένα δυνατά «χαρτιά», τα οποία δημιουργούν αισιοδοξία.
Οι προκλήσεις ως μειονεκτήματα
Στον αντίποδα, από αρνητική αφετηρία, την έκβαση των εξελίξεων θα κρίνει η δυνατότητα της νέας κυβέρνησης να πείσει για το πλάνο της χώρας σε τομείς προκλήσεων που αποτελούν «αγκάθια» για το επενδυτικό κοινό.
Το τελευταίο σημείο οι οίκοι το προσεγγίζουν ως «το πιο σημαντικό» για την περίπτωση της Ελλάδας.
Το «στοίχημα» της επενδυτικής βαθμίδας
Δεδομένου ότι η ΕΚΤ έχει στερήσει το waiver από τα ελληνικά ομόλογα, μια και η προηγούμενη κυβέρνηση επέλεξε να μη ζητήσει από την Ευρωζώνη μια προληπτική γραμμή στήριξης η οποία θα έλυνε τα χέρια του Μάριο Ντράγκι προς αυτήν την κατεύθυνση, αν η Φρανκφούρτη δεν τροποποιήσει τους ισχύοντες κανόνες, η Ελλάδα θα έχει έναν μόνο τρόπο ώστε να ενταχθεί στο διαφαινόμενο νέο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης: να αναβαθμιστεί σε καθεστώς επενδυτικής βαθμίδας.
Το μήνυμα που έστειλε πολύ πρόσφατα, από το βήμα του Economist στο Λαγονήσι, ο Chief Credit Officer του οίκου Moody’s, Colin Ellis, κρατά μάλλον χαμηλά των πήχη των προσδοκιών: «Όσο δεν βλέπουμε ένα αληθινό άλμα στην ανάπτυξη, η αξιολόγηση του ελληνικού κράτους θα μείνει σταθερή τους επόμενους 12-18 μήνες».
Συμπέρασμα: Η ουσιαστική αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας του ελληνικού δημοσίου, και η πρόσβαση της Ελλάδας στη φτηνή ρευστότητα της Ευρωζώνης, είναι σχετικά ρεαλιστικός στόχος ο οποίος θα απαιτήσει ακρίβεια και μεθοδικότητα στα στάδια που θα πρέπει να μεσολαβήσουν.