Δύο εναλλακτικά σενάρια για το σύστημα υγείας, που οδηγούν και σε πολύ διαφορετικές «θεραπείες» για τις ασθένειές του, παρουσίασε από το βήμα του συνεδρίου της «Ναυτεμπορικής» ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, επισημαίνοντας ότι είναι σαφής η επιλογή της κυβέρνησης για επένδυση στο δημόσιο σύστημα υγείας και ένα βιώσιμο πλαίσιο φαρμακευτικής πολιτικής, που θα εγγυάται την πρόσβαση των πολιτών σε όλα τα φάρμακα.
Δύο εναλλακτικά σενάρια για το σύστημα υγείας, που οδηγούν και σε πολύ διαφορετικές «θεραπείες» για τις ασθένειές του, παρουσίασε από το βήμα του συνεδρίου της «Ναυτεμπορικής» ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, επισημαίνοντας ότι είναι σαφής η επιλογή της κυβέρνησης για επένδυση στο δημόσιο σύστημα υγείας και ένα βιώσιμο πλαίσιο φαρμακευτικής πολιτικής, που θα εγγυάται την πρόσβαση των πολιτών σε όλα τα φάρμακα.
Το ένα, όπως είπε, είναι να συνεχίσουμε να επενδύουμε στο δημόσιο σύστημα υγείας, στη βελτίωση των υποδομών του, του εξοπλισμού του, των τεχνολογιών αιχμής και κυρίως του ανθρώπινου δυναμικού του. Πρόκειται για το σενάριο το οποίο απαιτεί διαρκώς περισσότερους όρους, υποχώρηση της λιτότητας, σύγκλιση με τους μέσους όρους της Ευρώπης όσον αφορά στο ποσοστό των δημοσίων δαπανών σε σχέση με το ΑΕΠ.
«Αυτό είναι ένα σχέδιο το οποίο έχει υποστηριχθεί από την κυβέρνηση στα δύσκολα χρόνια του μνημονίου και τώρα με μεγαλύτερη ευχέρεια μετά την έξοδο. Και χθες με σαφήνεια ο πρωθυπουργός μίλησε για ενίσχυση των δημόσιων δαπανών υγείας στο επίπεδο του 6% από το περίπου 5% που είναι σήμερα, όταν ο μέσος όρος στις χώρες ευρωζώνης είναι 7% του ΑΕΠ» σημείωσε ο κ. Ξανθός, προσθέτοντας ότι είναι τεράστια η απόκλιση.
Ο υπουργός αναγνώρισε ότι βεβαίως αυτό προϋποθέτει αναδιοργάνωση του δημόσιου κτήματος υγείας, διαφανή διακυβέρνηση, ηλεκτρονική διακυβέρνηση, δικλείδες ασφαλείας, δείκτες αξιολόγησης της ποιότητας των υπηρεσιών, μηχανισμούς παρακολούθησης του κόστους.
Το δεύτερο εναλλακτικό σχέδιο είναι, όπως είπε «για να υπηρετηθεί μία γραμμή μείωσης φόρων και μείωσης ασφαλιστικών εισφορών, να προβούμε σε μία σταδιακή συρρίκνωση και εγκατάλειψη του δημόσιου συστήματος υγείας ως κρατικής πολιτικής, να διευρύνουμε το ζωτικό χώρο για να αναπτυχθεί η ιδιωτική δραστηριότητα και να αγοράζουμε υπηρεσίες από τον ιδιωτικό τομέα».
Κατά την άποψή του, όπως τόνισε, είναι ένα πολιτικό σχέδιο το οποίο οδηγεί σε μεγάλες ανισότητες, σε εμπόδια πρόσβασης, σε μετακύλιση κόστους στον ήδη επιβαρυμένο Έλληνα ασθενή και πολίτη ο οποίος όντως αυτά τα χρόνια πληρώνει ένα υψηλότατο επίπεδο ιδιωτικών πληρωμών, καταβάλλει ένα μεγάλο επίπεδο ιδιωτικών πληρωμών από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη.
Τα δύο πολύ διαφορετικά σχέδια όπως είπε είναι πια «στην κρίση των πολιτών της χώρας μας. «Εμείς αποδείξαμε μέσα στην κρίση ότι το δημόσιο μπορεί να καλύψει ανάγκες, αρκεί να νοικοκυρευτεί και έχει συμβεί σε μεγάλο βαθμό αυτό σήμερα στα δημόσια νοσοκομεία, όπου έχουμε κανονικότητα και στις πληρωμές προς τους προμηθευτές και στις πληρωμές προς το ανθρώπινο δυναμικό και δημοσιονομική εξυγίανση» σημείωσε.
Κατέληξε δε ότι εθνικός στόχος είναι να έχουμε ένα βιώσιμο πλαίσιο φαρμακευτικής πολιτικής το οποίο να εγγυάται την πρόσβαση των ανθρώπων στα φάρμακα είτε τα πιο φθηνά είτε τα πιο ακριβά με διαρκώς μειούμενη επιβάρυνση οικονομική.
naftemporiki.gr