Αν και οι ΗΠΑ εξαπολύουν συνεχείς επιθέσεις κατά του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, οι διεθνείς εμπορικοί κανόνες συμφωνήθηκαν ώστε να ευνοούν την αμερικανική και τις άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες εις βάρος των αναδυόμενων και αναπτυσσόμενων. Αυτό υποστηρίζει ο Τζόζεφ Στίγκλιτς, την ώρα που κυριαρχεί η αίσθηση ότι η παγκοσμιοποίηση και το ελεύθερο εμπόριο ευνόησαν τις αναδυόμενες δυνάμεις, αλλά έπληξαν τα μεσαία και κατώτερα στρώματα.
Αν και οι ΗΠΑ εξαπολύουν συνεχείς επιθέσεις κατά του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, οι διεθνείς εμπορικοί κανόνες συμφωνήθηκαν ώστε να ευνοούν την αμερικανική και τις άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες εις βάρος των αναδυόμενων και αναπτυσσόμενων. Αυτό υποστηρίζει ο Τζόζεφ Στίγκλιτς, την ώρα που κυριαρχεί η αίσθηση ότι η παγκοσμιοποίηση και το ελεύθερο εμπόριο ευνόησαν τις αναδυόμενες δυνάμεις, αλλά έπληξαν τα μεσαία και κατώτερα στρώματα.
Ο Στίγκλιτς δεν αμφισβητεί τις ισχυρές πιέσεις που δέχθηκαν εκατομμύρια εργαζόμενοι και νοικοκυριά στις ανεπτυγμένες οικονομίες και τη δυσφορία που οδήγησε στην άνοδο πολιτικών δυνάμεων, που στηρίζουν τον προστατευτισμό και τα κλειστά σύνορα. Αυτό εξηγείται, όπως επισημαίνει, από το γεγονός ότι οι κανόνες σχεδιάστηκαν ώστε να ευνοούν τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ και της Ευρώπης και όχι τους πολίτες τους.
«Η ιδέα ότι οι διαπραγματευτές μας ξεγελάστηκαν και δέχθηκαν κανόνες, που μας υπονομεύουν είναι αστεία» σχολιάζει ο διακεκριμένος οικονομολόγος και προσθέτει: «Πήραμε σχεδόν ό,τι θέλαμε από τις συμφωνίες, που έκλεισαν στα τέλη του 20ου αιώνα κόντρα στις απαιτήσεις των αναπτυσσόμενων χωρών... Είναι αλήθεια ότι οι Αμερικανοί εργαζόμενοι και ειδικά οι χαμηλής ειδίκευσης επλήγσαν. Αλλά αυτό οφείλεται στο τι ζήτησαν οι Αμερικανοί διαπραγματευτές».
Αυτό που ζήτησαν ήταν ουσιαστικά η δυνατότητα να μπορούν οι μεγάλες επιχειρήσεις να μεταφέρουν δραστηριότητες στον αναδυόμενο κόσμο με πολύ χαμηλότερο εργασιακό κόστος και κόστος παραγωγής, με αποτέλεσμα να χαθούν θέσεις εργασίας στον ανεπτυγμένο.
naftemporiki.gr