Τους λόγους για τους οποίους πρέπει να προχωρήσει πάση θυσία η επένδυση στο Ελληνικό εξηγεί με συνέντευξή του στη «Ν» ο δήμαρχος Ελληνικού - Αργυρούπολης, Γιάννης Κωνσταντάτος, στρεφόμενος κατά του δημάρχου Αλίμου, δηλώνοντας ότι με την προσφυγή του στο ΣτΕ ο Ανδρέας Κονδύλης (βλέπε σχετικό ρεπορτάζ της «Ν» στο φύλλο της 1ης Μαρτίου) επιχειρεί με στρεψόδικα μέσα και για δικούς του λόγους να μπλοκάρει την επένδυση
Από την έντυπη έκδοση
Της Τέτης Ηγουμενίδη
[email protected]
Τους λόγους για τους οποίους πρέπει να προχωρήσει πάση θυσία η επένδυση στο Ελληνικό εξηγεί με συνέντευξή του στη «Ν» ο δήμαρχος Ελληνικού - Αργυρούπολης, Γιάννης Κωνσταντάτος, στρεφόμενος κατά του δημάρχου Αλίμου, δηλώνοντας ότι με την προσφυγή του στο ΣτΕ ο Ανδρέας Κονδύλης (βλέπε σχετικό ρεπορτάζ της «Ν» στο φύλλο της 1ης Μαρτίου) επιχειρεί με στρεψόδικα μέσα και για δικούς του λόγους να μπλοκάρει την επένδυση. Ο κ. Κωνσταντάτος, μεταξύ άλλων, αναφέρεται στα ψηλά κτήρια που πρόκειται να δημιουργηθούν στο πρώην αεροδρόμιο, στο καζίνο και την ενοποίηση της «νέας πόλης» με την υφιστάμενη. Ακόμη, μιλά για το έργο που έχει επιτελέσει και για τους στόχους του εφόσον επανεκλεγεί, ενώ υπογραμμίζει ότι «θα ήθελα περισσότερη ευελιξία και περισσότερη εμπιστοσύνη του κράτους προς τους δημάρχους και τον θεσμό της αυτοδιοίκησης».
Η προσφυγή του Δήμου Αλίμου αλλάζει τα δεδομένα ως προς τον φορέα διαχείρισης κοινοχρήστων στο Ελληνικό;
«Από την αρχή δεν υπήρχε συναίνεση από πλευράς των όμορων δήμων σχετικά με τη διάρθρωση του φορέα. Εδώ και ενάμιση χρόνο, από τη στιγμή που μας κάλεσε η κυβέρνηση να συμμετάσχουμε στη δημιουργία του, καθώς διοικητικά και χωροταξικά το 90% της επένδυσης θα πραγματοποιηθεί στον δήμο μας, συνεισφέραμε τεχνικά και νομικά ώστε να ιδρυθεί ο συγκεκριμένος φορέας. Το αποτέλεσμα δεν άρεσε στον δήμαρχο Αλίμου, ο οποίος προσέφυγε στο ΣτΕ, χρησιμοποιώντας στρεψόδικα μέσα, στρεφόμενος ουσιαστικά εναντίον του Δήμου Ελληνικού - Αργυρούπολης, ο οποίος έχει την πλειοψηφία στον φορέα και δικαιωματικά, καθώς το 90% της επένδυσης θα γίνει μέσα στα χωροταξικά και διοικητικά μας όρια. Θα πρέπει επιτέλους ο δήμαρχος Αλίμου, ο οποίος έχει μία έδρα αναλογικά στο Δ.Σ. του φορέα, καθώς μόνο το 4% της νέας επένδυσης θα πραγματοποιηθεί μέσα στα διοικητικά όρια της πόλης του, να συνειδητοποιήσει ότι σε κάτι που δεν του ανήκει, δεν μπορεί να έχει αξιώσεις. Δεν μπορεί το “4%” να αξιώνει ισότιμη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων για τη λειτουργία της νέας πόλης μας. Είναι σαφές σε όλους, πλέον, ότι ο Δήμος Αλίμου προσπαθεί να μπλοκάρει την επένδυση για δικούς του λόγους, καθώς η λειτουργία του φορέα είναι μία από τις αναβλητικές αιρέσεις για να ξεκινήσει η επένδυση. Κι εγώ θα ήθελα να έχω ποσοστά από τον Αστέρα Βουλιαγμένης, τις μαρίνες της Γλυφάδας ή του Αλίμου. Δεν γίνεται, όμως, διότι δεν ανήκουν στον δήμο μου. Θα πρέπει, λοιπόν, να συνειδητοποιήσει ο δήμαρχος Αλίμου ότι δεν μπορεί να πάρει κάτι που δεν του ανήκει. Οι πατρογονικές εστίες μας, εδώ και 70 χρόνια απέδιδαν δημοτικά τέλη μόνο στον Δήμο Ελληνικού. Είναι θλιβερή η εικόνα του Δήμου Αλίμου, που μονίμως θέτει θέματα ορίων, συνόρων και διεκδικήσεων σε κάτι που δεν το είχε και δεν θα το έχει».
Πρωταγωνιστείτε υπέρ της επένδυσης στο Ελληνικό, πώς πιστεύετε ότι θα ωφελήσει στον δήμο σας;
«Έχω ταχθεί υπέρ της συγκεκριμένης επένδυσης διότι οι εναλλακτικές προτάσεις που υπήρχαν, ειδικά την περίοδο των παχιών αγελάδων, όταν υπήρχαν χρήματα, ήταν πραγματικά ρομαντικές και όμορφες, αλλά ανεφάρμοστες. Σε μια εποχή, όμως, που η χώρα μας, εδώ και 10 χρόνια, αντιμετωπίζει τεράστια οικονομική κρίση, που χιλιάδες νέα παιδιά φεύγουν στο εξωτερικό γιατί δεν βρίσκουν εργασία και η ανεργία πλήττει και τη δική μας γειτονιά, θα ήμουν τουλάχιστον ονειροπόλος να συζητώ οτιδήποτε άλλο εκτός από μια ουσιαστική αξιοποίηση του πρώην αεροδρομίου. Πολέμησα προς αυτήν την κατεύθυνση, χωρίς πισωγυρίσματα, όχι δίνοντας γη και ύδωρ στους επενδυτές, αλλά θέτοντας προϋποθέσεις και όρους προς όφελος της τοπικής κοινωνίας. Ανεξάρτητα εάν έχουμε βρει ευήκοα ώτα, είτε στην κυβέρνηση είτε στους επενδυτές σε αυτά που ζητάμε, δεν θα δεχθούμε καμία έκπτωση στα αναφαίρετα και αυτονόητα αυτοδιοικητικά μας δικαιώματα. H κοινωνία είναι έτοιμη να σταθεί δίπλα στη δημοτική αρχή και να υπερασπιστεί τα αναμφισβήτητα δικαιώματά μας. Άλλωστε, χωρίς τη συγκατάθεση της τοπικής κοινωνίας καμία επένδυση δεν μπορεί να “ευδοκιμήσει”. Το Ελληνικό ήταν και είναι η πατρογονική μας γη».
Δεν σας προβληματίζει ότι θα γίνει μια νέα πόλη μέσα στην πόλη;
«Όχι, αυτό θεωρώ ότι είναι μεγάλο πλεονέκτημα για τη σημερινή πόλη. Ουσιαστικά η πόλη μας επεκτείνεται μέσα στο πρώην αεροδρόμιο και το νέο της τμήμα θα κατασκευαστεί με ό,τι πιο σύγχρονο υπάρχει από πλευράς αρχιτεκτονικής, πολεοδόμησης και περιβαλλοντικών κανόνων. Αυτήν τη στιγμή ο δήμος έχει δημιουργήσει τα κατάλληλα εργαλεία ώστε η υφιστάμενη πόλη να εκσυγχρονιστεί και να ενοποιηθεί “τεχνικά” με τις νέες γειτονιές που θα κατασκευαστούν. Επιπλέον, στα άμεσα σχέδια της διοίκησης για την επόμενη θητεία θα είναι η σύνδεση του βουνού μας, το οποίο το έχουμε κρατήσει μακριά από “οικοπεδοφάγους”, με το Μητροπολιτικό Πάρκο που θα κατασκευαστεί στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού και την παραλία, που επί χρόνια είναι εγκαταλελειμμένη και μη προσβάσιμη για τους δημότες».
Η θέση σας για τα ψηλά κτήρια;
«Όταν ένα τοπίο είναι μίζερο, αναξιοποίητο και εγκαταλελειμμένο επί πολλά χρόνια, χρειάζεται θετικές παρεμβάσεις. Τα ψηλά κτήρια σε κάποιους μπορεί να φαίνονται ως “αρνητική παρέμβαση” στο αστικό τοπίο, σε κάποιους άλλους που μπορεί να έχουν εικόνα από σύγχρονες πόλεις του εξωτερικού μπορεί να φαίνεται ως θετική παρέμβαση. Αυτό που λέω είναι πως η κατασκευή ψηλών κτηρίων θα πρέπει να γίνει με περιβαλλοντικούς κανόνες, να “δέσουν” αρμονικά με την περιοχή, έτσι ώστε να αποδοθούν περισσότεροι χώροι πρασίνου και κοινοχρήστων χώρων στους κατοίκους της. Αν επικεντρωθούμε στο γεγονός των ψηλών κτηρίων μόνο πιστεύω ότι αδικούμε το συνολικό επενδυτικό σχέδιο. Σε κάθε περίπτωση είμαστε εδώ για να το παρακολουθήσουμε και θεωρώ ότι η σημερινή πόλη δεν θίγεται από τα ψηλά κτήρια μέσα στο αεροδρόμιο, λόγω γεωγραφικής κατανομής τους και η υλοποίηση αυτή θα οδηγήσει σε ουσιαστική αξιοποίηση όλης της περιοχής».
Μεγάλη συζήτηση γίνεται επίσης για το καζίνο…
«Εάν με ρωτάτε ως πολίτη, είμαι ενάντια στον τζόγο. Οποιαδήποτε μορφή κι αν έχει, είτε στα καζίνο είτε στα καφενεία, είτε στα μαγαζάκια της γειτονιάς που πλέον έχουν εύκολη πρόσβαση όσοι θελήσουν να δοκιμάσουν την τύχη τους. Είμαι αρνητικός γενικά στα τυχερά παιχνίδια. Δεν παίζω, δεν ασχολούμαι, δεν τα παρακολουθώ. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το τεράστιο οικονομικό όφελος, ειδικά για έναν δήμο. Και δεν μιλάμε μόνο για ένα καζίνο. Στην περιοχή του πρώην κολλεγίου Πιρς θα κατασκευαστεί ένα μοναδικό στην Ευρώπη ολοκληρωμένο τουριστικό συγκρότημα, με συνεδριακά κέντρα, ξενοδοχεία, εστιατόρια, μαγαζιά, επιχειρηματικό κέντρο, μαρίνα, πολιτιστικά δρώμενα και ένα καζίνο. Σύμφωνα με πρόχειρες εκτιμήσεις, στο συγκεκριμένο κέντρο αναμένονται 5 με 10 εκατομμύρια επισκέπτες υψηλού εισοδήματος. Ο δήμος, μέσω των δημοτικών φόρων που του αναλογούν, θα εισπράττει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό κάθε χρόνο. Αυτά τα έσοδα στη συνέχεια θα μεταφράζονται σε έργα και κοινωνικές παροχές μέσα στην πόλη μας. Φυσικά είναι αυτονόητο ότι η λειτουργία του καζίνο θα πρέπει να διέπεται από αυστηρούς κανόνες και ελέγχους από την πολιτεία».
Ποιες θεωρείτε τις σημαντικότερες παρεμβάσεις σας στη λειτουργία του δήμου;
«Είναι σημαντικό ότι δώσαμε ξανά στον δήμο μας την υπερηφάνεια του και μια καθολική αναγνώριση στην Ελλάδα, ότι είναι πλέον ένας δήμος που λειτουργεί με σύγχρονο τρόπο και όχι δήμος προς “αποφυγή”, όπως χαρακτηριζόταν τα προηγούμενα χρόνια σε αυτοδιοικητικά φόρουμ. Σήμερα, μετά από 250 νέα έργα και παρεμβάσεις, ο Δήμος Ελληνικού - Αργυρούπολης είναι ένας δήμος πρότυπο, που κερδίζει κάθε χρόνο πολλά βραβεία για τις καινοτόμες παρεμβάσεις που κάνει, που στόχο έχουν τη βελτίωση της καθημερινότητας του δημότη».
Ποιοι είναι οι βασικοί σας στόχοι εφόσον επανεκλεγείτε;
«Να συνεχίσω τον ρυθμό των έργων που είναι σε εξέλιξη, να βελτιώσω ακόμα περισσότερο την καθημερινότητα των πολιτών μας και να πραγματοποιήσω κάποια πολύ μεγάλα έργα, τα οποία είναι απαραίτητα για την πόλη. Για παράδειγμα, στο Ελληνικό η κατασκευή της αίθουσας πολλαπλών εκδηλώσεων, ένα δημοτικό γηροκομείο, το οποίο το θεωρώ σημαντικό και ζωτικής σημασίας για την πόλη, κάποιες πεζογέφυρες σε κρίσιμα σημεία στα οποία έχουν γίνει πολλά ατυχήματα και φυσικά η σύνδεση του βουνού μας με το νέο Μητροπολιτικό Πάρκο και την παραλία».
Πόσο εύκολο είναι με βάση το θεσμικό πλαίσιο ένας δήμαρχος να κάνει ουσιαστικό έργο στην πόλη του;
«Είναι πάρα πολύ δύσκολο γιατί και λεφτά δεν υπάρχουν και όταν προσπαθούμε να βρούμε πόρους και χρήματα οι διαδικασίες, η γραφειοκρατία και το κακώς εννοούμενο Δημόσιο καθυστερεί εξαιρετικά πολύ τις διαδικασίες. Για παράδειγμα, χρειάστηκαν 2-3 χρόνια για να τελειώσει ένας διαγωνισμός για την αγορά λεωφορείων για τη δημοτική μας συγκοινωνία. Ποιος επιβαρύνθηκε από αυτήν την καθυστέρηση; Οι πολίτες μας, που στερήθηκαν τα λεωφορεία. Θεωρώ ότι όσοι δήμαρχοι έχουν όραμα για την πόλη τους θέλουν τη διαφάνεια και τον έλεγχο. Αλλά όλη αυτή η γραφειοκρατία δεν εξυπηρετεί ούτε την αγορά ούτε τους πολίτες. Θα ήθελα περισσότερη ευελιξία και περισσότερη εμπιστοσύνη του κράτους προς τους δημάρχους και τον θεσμό της αυτοδιοίκησης. Γιατί η τοπική αυτοδιοίκηση είναι ο μοναδικός πυλώνας που είναι μέσα στην καθημερινότητα του πολίτη και δίνει άμεσα λύσεις στα προβλήματά του».