Πόσο τόνωσαν το ΑΕΠ οι εξαγωγές φαρμάκων

Από την έντυπη έκδοση 

Του Γιώργου Σακκά
[email protected]

Σε υψηλά επίπεδα έφτασαν το 2018 οι εξαγωγές φαρμάκων, οι οποίες διαμορφώθηκαν στο 1,4 δισ. ευρώ, από 1,15 δισ. ευρώ το 2017. Η πορεία αυτή έδωσε μια πραγματική τόνωση στο ΑΕΠ, καθώς, σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγόντων της εγχώριας βιομηχανίας, έχει διαπιστωθεί από μελέτες ότι η κατά 1 εκατ. ευρώ αύξηση εξαγωγών φαρμάκων μεταφράζεται σε 1,9 εκατ. ευρώ αύξηση του ΑΕΠ και σε 40 νέες θέσεις εργασίας.

Αν υποθέσουμε, λοιπόν, ότι από το 1,4 δισ. ευρώ, κάτι λιγότερο από 1 δισ. ευρώ αφορούσε παράλληλες εξαγωγές, και ότι από τα υπολειπόμενα 500 εκατ. ευρώ τα 200 εκατ. αποτέλεσαν αύξηση των εξαγωγών, λόγω των σημαντικών επιδόσεων μεγάλων εταιρειών όπως οι Boehringer, Pharmathen, Βιανέξ, Demo, ΕΛΠΕΝ, Rafarm, ΦΑΜΑΡ κ.ά., τότε το ελληνικό ΑΕΠ ενισχύθηκε πέρυσι κατά περίπου 400 εκατ. ευρώ από τη βιομηχανία φαρμάκων.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το 2017 η ελληνική παραγωγή φαρμάκων σημείωσε ακόμη ένα νέο ρεκόρ, φτάνοντας λίγο πάνω από τα 950 εκατ. ευρώ, ενώ αναθεωρήθηκαν τα στοιχεία για το 2016, όπου η αξία της ελληνικής παραγωγής φαίνεται να ήταν χαμηλότερη, κινούμενη κάτω από τα 900 εκατ. ευρώ. Το 2017, δηλαδή, φαίνεται μια σημαντική άνοδος της τάξης του 6%.

Σύμφωνα τώρα με νέες αναλύσεις, θεωρείται ότι η προστιθέμενη αξία στον κλάδο της μεταποίησης από την παραγωγή φαρμάκων, δηλαδή το αποτύπωμα στην ελληνική βιομηχανία, φτάνει την τελευταία τριετία κοντά στο 3,1%. Συγκεκριμένα, σε απόλυτα μεγέθη η προστιθέμενη αξία έφτασε τα 668 εκατ. ευρώ το 2017 (3% μερίδιο στον κλάδο της μεταποίησης), με αντίστοιχα ποσοστά 3,2% και 3,1% το 2015 και το 2016.

Η αναπτυξιακή πτυχή του φαρμάκου αποτέλεσε εξάλλου και σημαντικό θέμα διαφόρων συνεδριών στο πλαίσιο του 4ου Οικονομικού Φόρουμ των Δελφών. Χαρακτηριστική ήταν και η τοποθέτηση του προέδρου της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), Θεόδωρου Τρύφωνα, ο οποίος, αναλύοντας τη στρατηγική και τους άξονες ανάπτυξης της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας στη μεταμνημονιακή εποχή, τόνισε τον διαχρονικά εξωστρεφή χαρακτήρα του κλάδου με εξαγωγές σε περισσότερες από 85 χώρες διεθνώς. Σημείωσε δε ότι η ελληνική φαρμακοβιομηχανία διαθέτει ισχυρή παραγωγική βάση, καθώς διαθέτουμε 27 μονάδες, εκ των οποίων οι 12 έχουν και εξαγωγικό προσανατολισμό και ότι από τις 350 μονάδες παραγωγής γενοσήμων στην Ευρώπη οι 27 είναι ελληνικές, πιστοποιημένες, που παράγουν ποιοτικό ευρωπαϊκό φάρμακο. 

Ο κ. Τρύφων αναφέρθηκε στην ανάγκη αναμόρφωσης της φαρμακευτικής πολιτικής με επίκεντρο τα ποιοτικά, ασφαλή και προσιτά φάρμακα, τη βιωσιμότητα του συστήματος υγείας και τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές. Ειδικά για το clawback, τόνισε ότι το εταιρικό μοντέλο όπου η φαρμακοβιομηχανία πληρώνει 70% σε άμεσους και έμμεσους φόρους είναι ξεκάθαρα μη βιώσιμο.

Το θέμα του clawback -και δη του νοσοκομειακού- ήταν από αυτά που κυριάρχησαν και στις «μη επίσημες» συναντήσεις στο πλαίσιο του Φόρουμ. Εκείνο το οποίο θα έλεγε κανείς ότι αποκρυσταλλώνεται, είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πολλές δυνατότητες να εξαλειφθεί το μέτρο και ότι αυτό που μεθοδεύεται είναι η αποκλιμάκωσή του, συνδεόμενο με το ύψος των επενδύσεων από τις εταιρείες σε έρευνα και ανάπτυξη, κλινικές μελέτες και νέες θέσεις εργασίας. Φυσικά απαιτείται αύξηση των δαπανών για την υγεία και το φάρμακο, όμως αυτή η αύξηση δεν φαίνεται να μπορεί να επιτευχθεί από κανένα κόμμα, πέρα από τη θεσμοθετημένη πλέον ενίσχυση από τον προϋπολογισμό σε ποσοστό ίσο με την άνοδο του ΑΕΠ.

Τέλος, στο θέμα των κλινικών μελετών αναφέρθηκε σε συνεδρία του Φόρουμ ο γενικός διευθυντής της Abbvie Άκης Αποστολίδης, πρώην πρόεδρος του ΣΦΕΕ, τονίζοντας ότι, όπως προκύπτει από έρευνα που ολοκλήρωσε η εταιρεία, «αν δοθούν τα φορολογικά κίνητρα και διαμορφωθεί και ένα θεσμικό πλαίσιο που να προσφέρει ευελιξία, άμεσα μπορούν να έρθουν 520 εκατ. ευρώ στη χώρα μέσω κλινικών μελετών, καθώς και να δημιουργηθεί σημαντικός αριθμός νέων θέσεων εργασίας. Το βασικότερο είναι τα φορολογικά κίνητρα».