Η διασπορά του συνταξιοδοτικού ασφαλιστικού κινδύνου μέσα από τη δυναμική ανάπτυξη του δεύτερου πυλώνα της ασφάλισης που είναι τα επαγγελματικά Ταμεία, καθώς και του πυλώνα των ατομικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων, παράλληλα με τη λειτουργία του δημόσιου συστήματος συντάξεων, ήταν ένας από τους βασικούς άξονες της συζήτησης που απασχόλησε την ημερίδα που διοργάνωσε ο Σύλλογος Προσωπικού Alpha Bank με θέμα: «Ασφαλιστικό, Ένα βήμα πριν την κατάρρευση. Υπάρχει διέξοδος;». Στη συζήτηση συμμετείχαν ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. Κωστής Χατζηδάκης και οι καθηγητές Πλάτων Τήνιος και Πάνος Τσακλόγλου.
Από την έντυπη έκδοση
Του Στέλιου Παπαπέτρου
[email protected]
Η διασπορά του συνταξιοδοτικού ασφαλιστικού κινδύνου μέσα από τη δυναμική ανάπτυξη του δεύτερου πυλώνα της ασφάλισης που είναι τα επαγγελματικά Ταμεία, καθώς και του πυλώνα των ατομικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων, παράλληλα με τη λειτουργία του δημόσιου συστήματος συντάξεων, ήταν ένας από τους βασικούς άξονες της συζήτησης που απασχόλησε την ημερίδα που διοργάνωσε ο Σύλλογος Προσωπικού Alpha Bank με θέμα: «Ασφαλιστικό, Ένα βήμα πριν την κατάρρευση. Υπάρχει διέξοδος;». Στη συζήτηση συμμετείχαν ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ. Κωστής Χατζηδάκης και οι καθηγητές Πλάτων Τήνιος και Πάνος Τσακλόγλου.
Όπως επεσήμαναν και οι τέσσερις ομιλητές: «Το ασφαλιστικό σύστημα, με τον τρόπο που είναι δομημένο σήμερα, έχει οδηγηθεί σε ασφυκτικό αδιέξοδο και πρέπει άμεσα να υπάρξουν δραστικές παρεμβάσεις, ώστε το σύστημα να γίνει εκ νέου βιώσιμο». Μάλιστα, ο κ. Βενιζέλος τόνισε μεταξύ άλλων ότι «έχουμε ανάγκη από μια ριζική λύση, από μία λύση τριών πυλώνων του συστήματος, κάτι που σημαίνει ότι πρέπει να συζητήσουμε πολύ σοβαρά και για το επιδιωκόμενο ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων».
Από την πλευρά του ο κ. Κωστής Χατζηδάκης επεσήμανε πως οι πολίτες στη συντριπτική πλειοψηφία τους δεν γνωρίζουν ότι το σημερινό σύστημα είναι διανεμητικό, με αποτέλεσμα να θεωρούν εσφαλμένα ότι αυτό είναι κεφαλαιοποιητικό χρησιμοποιώντας τη φράση κλισέ «εγώ πλήρωσα και δεν παίρνω τα λεφτά μου πίσω». Όπως τόνισε χαρακτηριστικά: «Έπρεπε να έχει μπει στο Σύνταγμα ο χρυσός δημοσιονομικός κανόνας, πως δεν μπορούμε να ξοδεύουμε περισσότερα από όσα εισπράττουμε».
Ο Πλάτων Τήνιος τόνισε ότι στη 10ετία του 1950 το ασφαλιστικό λειτούργησε ως μοχλός ανάπτυξης, αλλά σήμερα, όπως είπε, «τα πράγματα έχουν έρθει ανάποδα και οι πολιτικοί για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να τους ψηφίζουν οι συνταξιούχοι». Επίσης, τόνισε ότι «ζητάμε να δούμε τι θέλουν οι συνταξιούχοι και στέλνουμε τον λογαριασμό στους εργαζόμενους» και κατέληξε ότι η λύση θα δοθεί μέσα από κεφαλαιοποιητικά συστήματα.
Ο οικονομολόγος Π. Τσακλόγλου υποστήριξε ότι η πρόταση των τριών πυλώνων είναι εξαιρετική. Σημείωσε ότι «δεν πρέπει να βάζουμε όλα μας τα αυγά στο ίδιο καλάθι», επισημαίνοντας με αυτό τον τρόπο την ανάγκη διασποράς του ασφαλιστικού κινδύνου με το σύστημα των τριών πυλώνων. Ωστόσο, παρατήρησε ότι στη μετάβαση από ένα διανεμητικό σε ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα υπάρχει μία γενιά που θα κληθεί να πληρώσει δύο φορές.
Σύστημα παροχής συντάξεων
Οι τρεις πυλώνες του ασφαλιστικού συστήματος συγκροτούν ένα σύστημα παροχής συντάξεων από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς ασφάλισης, το οποίο ήδη λειτουργεί εδώ και δεκαετίες σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία, ο 1ος πυλώνας της ασφάλισης είναι υποχρεωτικός και αφορά δημόσιο/κρατικό ασφαλιστικό φορέα. Χρηματοδοτείται από τις ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένων, εργοδοτών και κράτους (τριμερής χρηματοδότηση). Ο 2ος πυλώνας αφορά τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης και χρηματοδοτείται μόνο από τις εισφορές των εργαζομένων, ή και των εργοδοτών. Ο 3ος πυλώνας αφορά τα ιδιωτικά προγράμματα συνταξιοδοτικής ασφάλισης.