Oι άμεσες πρόσθετες ασφασλιστικές δαπάνες από την καθιέρωση σύνταξης στα 63 έτη ανήλθαν την περίοδο 2014-2016 στα 6,5 δισ. ευρώ έναντι κυβερνητικών υπολογισμών για 5 δισ. ευρώ. Εάν προστεθούν φόροι που χάθηκαν και ασφαλιστικές εισφορές, που προστέθηκαν, το συνολικό κόστος για τη συγκεκριμένη περιόδο ήταν 12,5 δισ. ευρώ.
Υψηλότερο των αρχικών εκτιμήσεων είναι το κόστος της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης στη Γερμανία, που επιτρέπει συνταξιοδότηση στα 63 έτη. Αυτό προκύπτει από έρευνα του ινστιτούτου Ifo του Μονάχου, σύμφωνα με την οποία οι άμεσες πρόσθετες ασφασλιστικές δαπάνες από το 2014 έως το 2016 ανήλθαν στα 6,5 δισ. ευρώ έναντι κυβερνητικών υπολογισμών για 5 δισ. ευρώ.
Μάλιστα εάν προστεθούν φόροι που χάθηκαν και ασφαλιστικές εισφορές, που προστέθηκαν, τότε το κόστος για τη συγκεκριμένη περιόδο ήταν 12,5 δισ. ευρώ. Οι ερευνητές του Ifo, Ματίας Ντολς και Κάρλα Κρόλαγκε, προειδοποιούν μάλιστα ότι οι δαπάνες θα αυξηθούν περαιτέρω τα επόμενα χρόνα, καθώς αυξάνεται ο αριθμός των εργαζομένων, που μπορούν να επωφεληθούν των σχετικών ευνοϊκών διατάξεων.
Το μέτρο επιτρέπει σε όσους έχουν ένσημα 45 ετών να λάβουν πλήρη σύνταξη στα 63 έτη. Στα 45 έτη προσμετρώνται περίοδοι λοχείας και ανατροφής τέκνων, όπως και ορισμένοι περίοδοι ανεργίας. Όσοι έχουν λιγότερα από 45 εργασίας μπορούν και πάλι να βγουν στη σύνταξη στα 63 έτη, αλλά με μειώσεις της τάξης του 7,2% έως 9,9%.
Αξίζει να σημειωθέι ότι όσοι μπορούν να λάβουν πλήρη σύνταξη στα 63 κατά μέσο όρο συνταξιοδοτούνται 5,4 μήνες νωρίτερα από ό,τι εκείνοι που μπορούν να λάβουν μειωμένη σύνταξη. Στους άνδρες μάλιστα η διαφορά είναι κατά μέσο όρο εννέα μήνες, ενώ στις γυναίκες περιορίζεται στους τέσσερις.
«Η σύνταξη στα 63 αποδυναμώνει το συνταξιοδοτικό σύστημα. Είναι ένα μέτρο αναδιανομής υψηλού κόστους, που μεταφέρει κεφάλαια από χαμηλοσυνταξιούχους προς συνταξιοδούχους με σχετικά υψηλότερο εισόδημα» καταλήγουν οι Κρόλαγκε και Ντολς.
naftemporiki.gr