Στις συνεντεύξεις για μία θέση εργασίας, οι υποψήφιοι «παλεύουν» συνήθως να δείξουν τον ενθουσιασμό τους για τον οργανισμό, στον οποίο επιδιώκουν να ενταχθούν. Τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά όταν ο Ντέιβιντ Μάλπας βρεθεί ενώπιον του συμβουλίου της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Στις συνεντεύξεις για μία θέση εργασίας, οι υποψήφιοι «παλεύουν» συνήθως να δείξουν τον ενθουσιασμό τους για τον οργανισμό, στον οποίο επιδιώκουν να ενταχθούν. Τα πράγματα θα είναι πολύ διαφορετικά όταν ο Ντέιβιντ Μάλπας βρεθεί ενώπιον του συμβουλίου της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Aυτό είναι το σχόλιο του Economist για την επιλογή του Ντόναλντ Τραμπ για τον επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας, μία θέση που παραδοσιακά δίνεται σε Αμερικανό, με την διοίκηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου να πηγαίνει αντιστοίχως σε Ευρωπαίο.
Ο Τραμπ αναμένεται να προτείνει μέσα στην εβδομάδα- ίσως και σήμερα- επισήμως τον Μάλπας, έναν από τους πλέον σφοδρούς επικριτές της Τράπεζας, για την ηγεσία της. Ο Αμερικανός αξιωματούχος, που σήμερα είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση των διεθνών υποθέσεων στο αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών, έχει χαρακτηρίσει την τράπεζα ως κομμάτι ενός «γιγαντιαίου παζλ» από διεθνούς οργανισμούς, που δημιουργούν «βουνά χρέους, χωρίς να λύνουν προβλήματα».
Ο υποψήφιος του Τραμπ έχει εκφράσει επανειλημμένα την αντίθεσή του στις μεγάλες γραφειοκρατικές δομές με χαλαρές δομές λογοδοσίας, αλλά και τις έντονες επιφυλάξεις τους για τις αυξανόμενες κινεζικές φιλοδοξίες στο διεθνές στερέωμα. Έχει μάλιστα παρουσιάσει ως απειλή την κινεζική πρωτοβουλία Μία Ζώνη-Ένας Δρόμος και θεωρεί απαράδεκτο το γεγονός ότι η Παγκόσμια Τράπεζα διαθέτει ταμείο, που συνεργάζετα σε κινεζικά projects.
Πέρυσι ο Λευκός Οίκος συμφώνησε να αυξήσει το κεφάλαιο της Τράπεζας μόνο υπό τον όρο ότι θα μπει φρένο στις αμοιβές και θα επιβληθούν πρόσθετα όρια στις χορηγήσεις δανείων. Με τον Μάλπας στο τιμόνι της δεν είναι σίγουρο εάν θα δείξει περισσότερη εμπιστοσύνη στον διεθνή οργανισμό ή θα προσπαθήσει να του δέσει ακόμη περισσότερο τα χέρια.
Σε κάθε περίπτωση το συγκεκριμένο πρόσωπο αντανακλά τις αμφιβολίες έως και απέχθεια της αμερικανικής κυβέρνησης στο σύστημα πολυμερούς συνεργασίας και επίλυσης διαφορών. «Η πολυμέρεια έχει προχωρήσει υπερβολικά πολύ, στο σημείο που να πλήττει τις ΗΠΑ και την παγκόσμια ανάπτυξη» διεκήρρυτε ο εκλεκτός του Τραμπ στα τέλη του 2017. Πιθανότατα εξακολουθεί να το πιστεύει.
naftemporiki.gr με πληροφορίες από Economist, ΝΥ Times, Foreign Policy