Δραστική πτώση παρουσιάζουν οι εξαγωγές αργού της Βενεζουέλας, αφού οι ΗΠΑ ήταν έως τώρα ο μεγαλύτερος πελάτης της κρατικά ελεγχόμενης PDVSA. Αν και τα προβλήματα για την πετρελαιοβιομηχανία της χώρας με τα μεγαλύτερα αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο μαίνονται εδώ και χρόνια, με την παραγωγή να βαίνει φθίνουσα, οι αμερικανικές κυρώσεις έρχονται να την οδηγήσουν ένα βήμα πιο κοντά στην πλήρη κατάρρευση.
Δραστική πτώση παρουσιάζουν οι εξαγωγές αργού της Βενεζουέλας, αφού οι ΗΠΑ ήταν έως τώρα ο μεγαλύτερος πελάτης της κρατικά ελεγχόμενης PDVSA. Αν και τα προβλήματα για την πετρελαιοβιομηχανία της χώρας με τα μεγαλύτερα αποδεδειγμένα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο μαίνονται εδώ και χρόνια, με την παραγωγή να βαίνει φθίνουσα, οι αμερικανικές κυρώσεις έρχονται να την οδηγήσουν ένα βήμα πιο κοντά στην πλήρη κατάρρευση.
Ωστόσο αναλυτές σχολιάζουν ότι η κίνηση μπορεί να πλήξει και την αμερικανική οικονομία, καθώς οι επιπτώσεις των κυρώσεων στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου φαίνεται να είναι πιο ισχυρές από ό,τι υπολόγιζε η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και προέβλεπαν οι αναλυτές. Η τιμή του αργού τύπου μπρεντ προσεγγίζει πλέον τα 63 δολάρια το βαρέλι.
Σε πρώτη φάση πάντως οι ΗΠΑ πετυχαίνουν το στόχο του να αποστερήσουν από το καθεστώς του Νικολάς Μαδούρο πολύτιμα έσοδα, αναγκάζοντάς τον να στραφεί στον χρυσό, που εξελίσσεται στο πιο πολύτιμο «καύσιμο» για την επιβίωσή του.
Η παραγωγή στην PDVSA ωστόσο δεν καταρρέει μόνο λόγω των κυρώσεων. Οι μαζικές παραιτήσεις εργαζομένων, που προσπαθούν να ενταχθούν στην μαύρη οικονομία για να επιβιώσουν σε μία χώρα, όπου ο πληθωρισμός έχει εκτιναχθεί στο 1.000.000% και οι σοβαρές ελλείψεις παραπροϊόντων πετρελαίου, που είναι αναγκαία για τη διύλιση του αργού της Βενεζουέλας πριν αυτό φτάσει στους αγωγούς και στους σταθμούς εξαγωγών, έχουν σαφώς διαδραματίσει το ρόλο τους.
Τα τάνκερ που συνδέονται με τη ρωσική Lukoil, την ισπανική Repsol και την αμερικανική Chevron αντιμετωπίζουν σοβαρές καθυστερήσεις, μένουν καθηλωμένα ή ανακατευθύνονται σε άλλους προορισμούς, καθώς τα προβλήματα πληρωμών πολλαπλασιάζονται.
«Πρόκειται για απόλυτη καταστροφή» δηλώνει στη Wall Street Journal ο Λούις Χεμάντεζ, εκπρόσωπος του συνδικάτου του κλάδου. «Δεν υπάρχει σχεδόν κανένας τρόπος να μεταφέρουμε το πετρέλαιό μας» συμπληρώνει.
Κανείς δεν γνωρίζει για πόσο η κατάσταση αυτή θα συνεχιστεί. Πολλά θα εξαρτηθούν από το εάν το στοίχημα των ΗΠΑ να στοχεύσουν στην PDVSA προκειμένου να οδηγήσουν στην «έξοδο» τον Μαδούρο και να περάσουν τα πετρελαϊκά έσοδα στα χέρια της αντιπολίτευσης, θα πετύχει. Η Κίνα και η Ρωσία εξακολουθούν να στηρίζουν το καθεστώς και θα μπορούσαν- εφόσον θεωρήσουν ότι αυτό τους συμφέρει- να ανατρέψουν την πτώση παραγωγής και εξαγωγών. Μέχρι στιγμής πάντως έχουν μείνει στα λόγια, αποφεύγοντας τις πράξεις.
Η ιστορία της PDVSA
Τα προβλήματα της PDVS αρχίζουν ήδη από το 2003. Ο Τσάβες που είχε από την πρώτη στιγμή αποκηρύξει την εταιρεία για τους δεσμούς της με την επιχειρηματική ελίτ και τις ΗΠΑ ήρθε αντιμέτωπος με μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση. Όταν η απεργία κατέρρευσε, απέλυσε 18.000 εργαζόμενους της εταιρείας και τους αντικατέστησε με… 100.000 υποστηρικτές του. Μεγάλο μέρος των κερδών της PDVSA κατευθυνόταν σε προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας, επιδόματα και επιδοτήσεις, αλλά και σε «μπόνους» σε έμπιστους του προέδρου, όπως και σε κρυφές συναλλαγές.
Τελικά, το 2011 περίπου 500 εκατ. δολάρια έκαναν φτερά από το συνταξιοδοτικό ταμείο του πετρελαϊκού κολοσσού για να βρεθούν σε μία… πυραμίδα. Ήταν η αρχή του τέλους για την εταιρεία, που είδε εξοπλισμό και παραγωγή να φθίνουν επικίνδυνα. Μία έκρηξη σε διυλιστήριο το 2012, που άφησε πίσω της 40 νεκρούς, έδωσε το οριστικό χτύπημα.
naftemporiki.gr με πληροφορίες από Wall Street Journal