Σε αδιέξοδο οδηγούνται οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργικής, με την αγωνία να κορυφώνεται όσο περνούν οι ώρες και την ιστορική βιομηχανία να παραμένει στο σκοτάδι μετά τη διακοπή παροχής ρεύματος από τον ΑΔΜΗΕ, ως αποτέλεσμα της άρσης της εκπροσώπησης της ΔΕΗ και μη εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης για τη διευθέτηση των ανεξόφλητων χρεών της βιομηχανίας προς τη ΔΕΗ, που φτάνουν τα 31,8 εκατ. ευρώ, στο χρονικό διάστημα που είχε συμφωνηθεί μεταξύ των δύο πλευρών.
Από την έντυπη έκδοση
Της Λέττας Καλαμαρά
[email protected]
Σε αδιέξοδο οδηγούνται οι εργαζόμενοι της Χαλυβουργικής, με την αγωνία να κορυφώνεται όσο περνούν οι ώρες και την ιστορική βιομηχανία να παραμένει στο σκοτάδι μετά τη διακοπή παροχής ρεύματος από τον ΑΔΜΗΕ, ως αποτέλεσμα της άρσης της εκπροσώπησης της ΔΕΗ και μη εξεύρεσης συμβιβαστικής λύσης για τη διευθέτηση των ανεξόφλητων χρεών της βιομηχανίας προς τη ΔΕΗ, που φτάνουν τα 31,8 εκατ. ευρώ, στο χρονικό διάστημα που είχε συμφωνηθεί μεταξύ των δύο πλευρών. Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει κάποια αντίδραση από τον βασικό μέτοχο της εταιρείας Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο και δεν διαφαίνεται η πιθανότητα αναζήτησης ή επεξεργασίας κάποιας λύσης που θα μπορούσε να ανατρέψει τα μέχρι τώρα αρνητικά δεδομένα.
Από την πλευρά τους οι εργαζόμενοι παραμένουν στις θέσεις τους (200 άτομα) και προσπαθούν να αναδιατάξουν τις δυνάμεις τους, εξετάζοντας ποια περιθώρια υπάρχουν για τις επόμενες κινήσεις τους. Όπως τόνισε στη «Ν» ο πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων της Χαλυβουργικής Γ. Γάκης, το ενδιαφέρον όλων και των εργαζομένων έχει στραφεί πλέον στη δικαστική απόφαση, που αναμένεται εντός των επόμενων ημερών, αναφορικά με το αίτημα της δικαστικής συμπαράστασης που έχουν καταθέσει οι υιοί Αγγελόπουλοι (Παναγιώτης και Γιώργος) για τον πατέρα τους Κωνσταντίνο Αγγελόπουλο, κύριο μέτοχο της Χαλυβουργικής.
Σύμφωνα με τον κ. Γάκη, όποια και εάν είναι η απόφαση του δικαστηρίου, θα ξεκαθαρίσει το τοπίο και θα δοθεί ένα τέλος στην αβεβαιότητα. Διότι, όπως επισημαίνει, θα πρέπει να γίνουν συγκεκριμένες κινήσεις, είτε προς την κατεύθυνση της ανασυγκρότησης της εταιρείας και της χάραξης νέου επιχειρηματικού σχεδίου με βάση τα τωρινά οικονομικά δεδομένα και τις δυνατότητές της είτε να ακολουθηθεί η οριστική παύση της εταιρείας και οι εργαζόμενοι να αποζημιωθούν, να μπουν στην ανεργία και στη διαδικασία αναζήτησης άλλης εργασίας.
Ο κ. Γάκης επισημαίνει πως αυτό που προέχει και θα επιδιώξει είναι η επανεκκίνηση του εργοστασίου και τονίζει πως με βάση την εμπειρία του ως εργαζόμενος στη Χαλυβουργική εδώ και 15 χρόνια δεν είναι κατανοητή η έλλειψη πρότασης συμβιβασμού και η αδυναμία εξεύρεσης λύσης από την ιδιοκτησία της εταιρείας.
Κύκλοι της Χαλυβουργικής υπενθυμίζουν πως το 2016 είχε συνταχθεί ένα επιχειρηματικό σχέδιο, σύμφωνα με το οποίο θα γινόταν αναδιάρθρωση της εταιρείας, με στόχο τη λειτουργία όλων των τμημάτων της, αλλά και με την προοπτική επέκτασης της δραστηριότητάς της σε πιο παραγωγικούς τομείς μέσω της αξιοποίησης των εγκαταστάσεών της (1.200 στρέμματα) και του ιδιόκτητου λιμανιού που διαθέτει. Ωστόσο το σχέδιο αυτό δεν εφαρμόστηκε ποτέ και σε αντίθεση η Χαλυβουργική συνέχισε να συσσωρεύει χρέη, τα οποία ξεπερνούν τα 400 εκατ. ευρώ σε δάνεια σε τράπεζες, τα 5,5 εκατ. ευρώ σε δημοτικά τέλη και τα 31 εκατ. ευρώ στη ΔΕΗ.
Στο μεταξύ, όπως τονίζουν στελέχη της μεταλλοβιομηχανίας, η συσσώρευση των χρεών σε συνδυασμό με το πλήγμα που έχει δεχτεί η αγορά του χάλυβα και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, καθώς και η ενεργοβόρος δραστηριότητα αυτού του τύπου των βιομηχανιών, παράλληλα με την έριδα που υπάρχει στην οικογένεια Αγγελόπουλου, έχουν κλονίσει συθέμελα την εταιρεία, η σωτηρία της οποίας απαιτεί πρωτίστως γενναίες επενδυτικές κινήσεις. Όπως τονίζεται από τους γνώστες του χώρου, είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της ελληνικής βιομηχανίας που συμβαίνει κάτι τέτοιο, διακοπή ρεύματος βιομηχανίας, όπως αυτό που συνέβη με τη Χαλυβουργική και πλέον αποτελεί ένα πολύ κακό προηγούμενο.