Η ιταλική κυβέρνηση αναμένεται να καταθέσει σήμερα εκ νέου το σχέδιο του προϋπολογισμού της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχοντας ξεκαθαρίσει ότι οι βασικοί άξονες του πρώτου απορριφθέντος σχεδίου δεν αλλάζουν. Οι Βρυξέλλες αναμένεται έτσι να εκκινήσουν μία διαδικασία κατά του τρίτου μεγαλύτερου μέλους της Ευρωζώνης, σε μία μάχη που φέρνει και τις δύο πλευρές στο στόχαστρο της κριτικής.
Η ιταλική κυβέρνηση αναμένεται να καταθέσει σήμερα εκ νέου το σχέδιο του προϋπολογισμού της στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχοντας ξεκαθαρίσει ότι οι βασικοί άξονες του πρώτου απορριφθέντος σχεδίου δεν αλλάζουν. Οι Βρυξέλλες αναμένεται έτσι να εκκινήσουν μία διαδικασία κατά του τρίτου μεγαλύτερου μέλους της Ευρωζώνης, σε μία μάχη που φέρνει και τις δύο πλευρές στο στόχαστρο της κριτικής.
Η Ρώμη δέχεται βεβαίως τα περισσότερα πυρά, όχι τόσο λόγω της επιμονής της σε ένα στόχο για το έλλειμμα κατά πολύ υψηλότερο σε σχέση με τις προθέσεις της προηγούμενης κυβέρνησης όσο για την αμφιλεγόμενη συνταγή, που ακολουθεί για να δώσει ώθηση στην ανάπτυξη. Κομισιόν, επενδυτικοί οίκοι, αλλά και το ίδιο το Γραφείο Προϋπολογισμού της Ιταλίας προειδοποιούν ότι οι φοροελαφρύνσεις για μεγάλες επιχειρήσεις, η μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και η αύξηση επιδομάτων δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τη ρίζα της διαχρονικά (ακόμη και πριν από την ένταξη στο ευρώ) αναιμικής ανάπτυξης: την χαμηλή παραγωγικότητα.
Το Γραφείο Προϋπολογισμού μάλιστα εκτιμά ότι με βάση τα εξαγγελθέντα μέτρα το έλλειμμα θα ανέβει στο 2,6% του ΑΕΠ και όχι στο 2,4%, όπως υπολογίζει η κυβέρνηση.
Σήμερα δίνει στη δημοσιότητα την έκθεσή του για την ιταλική οικονομία και το ΔΝΤ και το μήνυμα που θα θελήσει να στείλει ο οργανισμός το κατέστησε σαφές προ ημερών ο διευθυντής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του οργανισμού, Πολ Τόμσεν. Η Ιταλία έχει πράγματι ανάγκη από περισσότερη ανάπτυξη, είπε. Έχει όμως ανάγκη από μία ανάπτυξη που θα στηριχθεί στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και όχι σε παροχές και εύκολες λύσεις, που φουσκώνουν το κόστος δανεισμού της στις αγορές.
Ήδη ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας έχει αρχίσει να διαμαρτύρεται ότι η αύξηση στο κόστος δανεισμού αντισταθμίζει τα όποια οφέλη των μέτρων για την ανάπτυξη. Capital Economics και Citigroup έχουν εξηγήσει σε αναλύσεις τους το τελευταίο διάστημα πώς οι υψηλότερες αποδόσεις των ιταλικών κρατικών ομολόγων- που με τη σειρά τους πυροδοτούν ισχυρές πιέσεις στις τράπεζες- υπονομεύουν την πορεία της πραγματικής οικονομίας.
Ήδη το πρώτο θύμα, η Banca Carige, ομολόγησε ότι έχει τρύπα 400 εκατ. ευρώ, την οποία σπεύδουν να καλύψουν οι μεγάλες τράπεζες της χώρας και ιδιώτες επενδυτές, ώστε να αποφευχθεί μία νέα κρίση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Δεν λείπει πάντως και η κριτική στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή από μερίδα αναλυτών, που κάνει λόγο για απουσία ευελιξίας και επιμονή σε συνταγές λιτότητας αποτυχημένες, όπως αποδείχθηκαν από την παρατεταμένη κρίση χρέους στη ζώνη του ευρώ. Γίνεται ακόμη λόγος για αντιμετώπιση με δύο μέτρα και δύο σταθμά, καθώς χώρες όπως η Γαλλία έχουν επανειλημμένα υπερβεί το όριο του 3% στο έλλειμμα χωρίς να υποστούν κυρώσεις, ενώ η Γερμανία παραβιάζει και εκείνη συστηματικά τους κανόνες με τα υψηλά πλεονάσματά της- κάτι που έχει δεκάδες φορές επισημάνει και το ΔΝΤ. Το ταγκό των ανισορροπιών σε μία νομισματική ένωση θέλει δύο, επισημαίνουν.
H συνταγή στην Ευρώπη- αναγνωρίζουν οι περισσότεροι- πρέπει να αλλάξει. Αυτό όμως δεν σημαίνει εύκολες λύσεις και μαγικά ραβδιά παροχών. Το παράδειγμα, εξηγούν, το έχουν δώσει χώρες, όπως η Πορτογαλία, που απομακρύνθηκαν από τη λιτότητα, αλλά δεν άφησαν πίσω τις μεταρρυθμίσεις, πετυχαίνοντας επιστροφή σε βιώσιμη ανάπτυξη.
naftemporiki.gr