Οικονομία & Αγορές
Κυριακή, 26 Αυγούστου 2018 17:06

Οι ομοιότητες Τραμπ - Νίξον και το παράδειγμα του WaterGate

Ο Ντόναλντ Τραμπ προειδοποίησε πρόσφατα ότι αν δεχθεί μομφή και αποπεμφθεί από την προεδρία των ΗΠΑ, τότε οι αγορές θα καταρρεύσουν. Τι δείχνει η πρόσφατη ιστορία; Και κυρίως, ποιες οι ομοιότητες με την περίπτωση Νίξον;

Του Γεράσιμου Χιόνη
[email protected]

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν διανύει και τις καλύτερες ημέρες στον Λευκό Οίκο. Ο λόγος; Οι πολλαπλές δικαστικές υποθέσεις, στις οποίες πρωταγωνιστούν πρώην συνεργάτες του. 

Οι αποκαλύψεις είναι καταιγιστικές και πιθανώς, θα αγγίζουν ολοένα και περισσότερο τον ένοικο της προεδρικής κατοικίας. Ήδη, τα σενάρια περί αποπομπής έχουν αρχίσει να διακινούνται.

Προς το παρόν, ο Τραμπ διατηρεί την ψυχραιμία του και εμφανίζεται καθησυχαστικός. Αλλά για πόσο ακόμα;

Πρόσφατα, κληθείς να σχολιάσει τις εξελίξεις και την πιθανότητα έρευνας του Κογκρέσου, δήλωσε τα εξής: «Αν αποπεμφθώ, τότε την επόμενη ημέρα οι αγορές θα καταρρεύσουν!»

Το πρακτορείο Bloomberg, όμως, φαίνεται πως έχει διαφορετική άποψη, την οποία μάλιστα, τεκμηριώνει επικαλούμενο την πρόσφατα ιστορία των ΗΠΑ -και συγκεκριμένα το σκάνδαλο του WaterGate. 

To παράδειγμα Νίξον

Τον Ιανουάριο του 1973, όταν ξεκίνησε η δεύτερη θητεία του Ρίτσαρντ Νίξον στην αμερικανική προεδρία, ο S&P 500 βρισκόταν σε ιστορικό υψηλό, ενώ η δημοτικότητα του προέδρου ήταν στα… ουράνια.

Στο μεταξύ είχαν περάσει μόλις επτά μήνες από την πρώτη εμφάνιση της υπόθεσης «Watergate» στα τηλεοπτικά δίκτυα και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων.

Δυστυχώς για τον Νίξον, ο δομικός πληθωρισμός ήταν ένα βήμα πριν «ξεφύγει» από κάθε έλεγχο, γεγονός το οποίο τελικά επισπεύστηκε από τις πολιτικές εξελίξεις της εποχής.

Τον Ιανουάριο, λοιπόν, ο δομικός πληθωρισμός βρισκόταν στο 2,5%. Έως το τέλος του 1973, είχε εκτιναχθεί στο 4,7%, ενώ ο S&P 500 είχε απωλέσει το 17% της αξίας του. Την ίδια ώρα, η δημοτικότητα του Νίξον είχε κατρακυλήσει στο 30%, χάνοντας τουλάχιστον 30 ποσοστιαίες μονάδες.

Το επόμενο έτος, η κατάσταση έγινε ακόμη χειρότερη. Έως το καλοκαίρι του 1974, ο πληθωρισμός είχε υπερβεί το 8% και ο S&P 500 είχε υποχωρήσει κατά επιπλέον 19%.

Ο Νίξον αποφάσισε να παραιτηθεί στις 9 Αυγούστου του 1974, ενώ ήδη το Κογκρέσο είχε ξεκινήσει έρευνα για την εμπλοκή του στο σκάνδαλο «WaterGate».

Οι αγορές συνέχισαν να υποχωρούν για ακόμη οκτώ εβδομάδες. Τον Φεβρουάριο του 1975, ωστόσο, πατήθηκε το «κουμπί» και η οικονομία άλλαξε άρδην, δίνοντας ένα οριστικό τέλος στην αναταραχή των προηγούμενων μηνών.

Η αποπομπή Τραμπ δεν θα οδηγήσει σε... κατάρρευση

«Μία πιθανή εκθρόνιση του Ντόναλντ Τραμπ ενδεχομένως θα ακολουθήσει το ίδιο μοτίβο» εκτιμά το αμερικανικό πρακτορείο, διαπιστώνοντας μία σειρά ομοιοτήτων.

Επομένως, κατά το δημοσίευμα, η αποπομπή του Αμερικανού προέδρου δεν συνεπάγεται αυτομάτως την… καταστροφή των αγορών, αλλά αντίθετα είναι πιθανό να αποτελέσει το έναυσμα προκειμένου η οικονομία και η αγορά να παραμείνουν ανθηρές και εύρωστες.

Ανεξάρτητα επομένως της κατάληξης των διάφορων υποθέσεων, στις οποίες είναι μπλεγμένος ο Τραμπ, αλλά και της δικαστικής έκβασης αυτών, η οικονομία -σύμφωνα με το Bloombeg- θα παραμείνει ισχυρή.

Ωστόσο, η κατάσταση θα ήταν τελείως διαφορετική, αν οικονομία και αγορές βρίσκονταν σε καθοδική πορεία. Τότε πράγματι, η δικαστική περιπέτεια του προέδρου θα επίσπευδε την κατάρρευση.

Επιδόσεις ρεκόρ για τις ΗΠΑ

Η Wall Street, την προηγούμενη εβδομάδα, πέτυχε ένα ακόμη ρεκόρ. Αυτό της μεγαλύτερες bull market όλων των εποχών.

To Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης συμπλήρωσε σχεδόν 3.500 ημέρες από την αποφράδα 9η Μαρτίου του 2009, όταν ο S&P 500 είχε υποχωρήσει σε ναδίρ 13 ετών.

Μετά από εννέα χρόνια, πέντε μήνες και 13 ημέρες, ο αμερικανικός δείκτης κατάφερε να ενισχυθεί άνω του 320%, διανύοντας μία απόσταση από τις 676 μονάδες έως το ιστορικό υψηλό των 2.873 μονάδων.

Την ίδια ώρα, το αμερικανικό ΑΕΠ αναπτύσσεται με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων ετών, καθώς στο β’ τρίμηνο του 2018, ο ρυθμός αύξησης διαμορφώθηκε στο 4,1%.

Πρόκειται για την καλύτερη επίδοση τριμήνου από το 2014, γεγονός το οποίο πιστοποιεί τις ευοίωνες προοπτικές της οικονομίας. Εξάλλου, η ανεργία βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων δύο δεκαετιών, κινούμενη κάτω του ψυχολογικού ορίου του 4%.

naftemporiki.gr