Η εποχή της δυναμικής ανάπτυξης για την ισπανική οικονομία φαίνεται να πλησιάζει στο τέλος της, ύστερα από μία διετία. Η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία του ευρώ, αναπτύχθηκε το δεύτερο τρίμηνο με τους βραδύτερους ρυθμούς από το 2014, ενώ οι δείκτες επιχειρηματικού και οικονομικού κλίματος αποκαλύπτουν ότι και τους επόμενους μήνες οι επιδόσεις της οικονομία θα είναι σχετικά αδύναμες.
Η εποχή της δυναμικής ανάπτυξης για την ισπανική οικονομία φαίνεται να πλησιάζει στο τέλος της, ύστερα από μία διετία. Η τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία του ευρώ, αναπτύχθηκε το δεύτερο τρίμηνο με τους βραδύτερους ρυθμούς από το 2014, ενώ οι δείκτες επιχειρηματικού και οικονομικού κλίματος αποκαλύπτουν ότι και τους επόμενους μήνες οι επιδόσεις της οικονομία θα είναι σχετικά αδύναμες.
Πρόκειται για μία πλήρη ανατροπή του σκηνικού σε σχέση με την περίοδο 2015-2017, όταν η ισπανική οικονομία αναπτυσσόταν σε τριμηνιαία βάση κατά μέσο όρο 0,7%. Υπό αυτές τις συνθήκες οι αναλυτές της Capital Economics αναρωτιούνται σε ανάλυσή τους αν «η φιέστα της ισπανικής οικονομίας τελείωσε». Η απάντηση δεν είναι με βεβαιότητα «ναι». Παρά τα τρωτά σημεία, υπάρχουν και κάποιοι παράγοντες αισιοδοξίας. Οι ρυθμοί αύξησης της επενδύσεων παραμένουν ισχυροί, ενώ και οι καταναλωτικές δαπάνες κινούνται σε ικανοποιητικά επίπεδα.
Από την άλλη πιο περιορισμένα είναι τα περιθώρια για περαιτέρω βελτίωση στην αγορά εργασίας. Το ποσοστό της ανεργίας έχει ήδη μειωθεί στο 15,2% από 26,3% το 2013 και για να επιτευχθεί νέα τόνωση της απασσχόλησης απαιτούνται μεταρρυθμίσεις, αλλά και μέτρα, που θα βοηθήσουν την οικονομία να ανεβάσει ταχύτητα.
naftemporiki.gr