Με τις ΗΠΑ να διαμηνύουν ότι όλες οι χώρες θα πρέπει να σταματήσουν την εισαγωγή ιρανικού πετρελαίου από το Νοέμβριο και τη Λιβύη να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα προσφοράς, οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου βρίσκονται σε μία ανοδική πορεία, που τίποτα δεν φαίνεται ικανό να ανακόψει.
Με τις ΗΠΑ να διαμηνύουν ότι όλες οι χώρες θα πρέπει να σταματήσουν την εισαγωγή ιρανικού πετρελαίου από το Νοέμβριο και τη Λιβύη να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα προσφοράς, οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου βρίσκονται σε μία ανοδική πορεία, που τίποτα δεν φαίνεται ικανό να ανακόψει.
Η τιμή του μπρεντ ξεπέρασε και τα 76 δολάρια το βαρέλι και τις πρωινές ώρες στις αγορές της Ασίας εμφανίζει άνοδο 0,4% στα 76,60 δολάρια το βαρέλι. Παρόμοια είναι η εικόνα για το αμερικανικό, ελαφρύ αργό (WTI), που βλέπει την τιμή να καταγράφει άνοδο 0,3% στα 70,73 δολάρια το βαρέλι.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι η διαφορά (spread) μεταξύ των δύο συμβολαίων έχει και πάλι υποχωρήσει κάτω από τα έξι δολάρια, ενώ πριν από περίπου δέκα ημέρες είχε υπερβεί τα 10 δολάρια, με την τιμή του αμερικανικού αργού να αποκλιμακώνεται με ταχύτερους ρυθμούς από εκείνη του μπρεντ. Η ανατίμηση τις τελευταίες ημέρες, ωστόσο, ήταν ταχύτερη για το πρώτο.
Μετά το Ιράν και τη Βενεζουέλα στους παράγοντες ανησυχίες, που δίνουν ώθηση στις τιμές, έρχεται να προστεθεί η Λιβύη, όπου βρίσκεται σε εξέλιξη μία μάχη ανάμεσα στην επίσημη κυβέρνηση και τους αντάρτες για το ποιος θα ελέγξει τα τεράστια πετρελαϊκά αποθέματα της χώρας.
Το πρακτορείο Reuters, επικαλούμενο πηγές, που δεν προσδιορίζει, μεταδίδει οτι η προσφορά πετρελαίου από τα ανατολικά λιμάνια της χώρας συνεχίζει κανονικά. Ωστόσο υπάρχουν φόβοι ότι αυτό σύντομα θα αλλάξει.
Υπό τις συνθήκες αυτές η απόφαση του ΟΠΕΚ και της Ρωσίας να ρίξουν επιπλέον 1 εκατ. βαρέλια ημερησίως στην αγορά κρίνεται ανεπαρκής, ενώ εκφράζονται αμφιβολίες για το εάν μπορεί να εφαρμοστεί. Αναλυτές σχολίαζαν πως οι τιμές θα μπορούσαν να υποχωρήσουν εάν γινόταν δεκτή η ρωσική πρόταση για αύξηση της προσφοράς κατά 1,5 εκατ. βαρέλια ημερησίως. Και πάλι όμως το κλειδί θα βρισκόταν στη Σαουδική Αραβία και στη δική της πρόθεση και ικανότητα να μπει δυναμικά για να καλύψει το κενό, την ώρα που αρκετά μέλη του ΟΠΕΚ αντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις.
naftemporiki.gr