Στα 88 του χρόνια έφυγε από τη ζωή ο ιδρυτής και πρόεδρος της κορυφαίας ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας Βιανέξ, Παύλος Γιαννακόπουλος. Έχοντας συμπληρώσει 70 χρόνια ενεργούς επαγγελματικής παρουσίας, αφήνει πίσω του μια ισχυρή παρακαταθήκη στον χώρο του φαρμακευτικού επιχειρείν της χώρας, οι άνθρωποι του οποίου μάλιστα τον έχουν χαρακτηρίσει και ως πατριάρχη του κλάδου.
Από την έντυπη έκδοση
Στα 88 του χρόνια έφυγε από τη ζωή ο ιδρυτής και πρόεδρος της κορυφαίας ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας Βιανέξ, Παύλος Γιαννακόπουλος. Έχοντας συμπληρώσει 70 χρόνια ενεργούς επαγγελματικής παρουσίας, αφήνει πίσω του μια ισχυρή παρακαταθήκη στον χώρο του φαρμακευτικού επιχειρείν της χώρας, οι άνθρωποι του οποίου μάλιστα τον έχουν χαρακτηρίσει και ως πατριάρχη του κλάδου.
Η βιομηχανία φαρμάκων Βιανέξ θα μπορούσε να θεωρηθεί ως η ζωντανή ιστορία της ελληνικής παραγωγής φαρμάκων, καθώς για πάνω από 90 χρόνια το όνομα Γιαννακόπουλου πρωταγωνίστησε στον χώρο του φαρμάκου.
Όλα ξεκίνησαν το 1924, όταν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ανοίγει ένα από τα πρώτα φαρμακεία των Αθηνών. Αλλά η χρονιά ορόσημο ήταν το 1960, όταν ο γιος του Παύλος Γιαννακόπουλος ιδρύει την εταιρεία ΦΑΡΜΑΓΙΑΝ η οποία επεκτείνεται γρήγορα στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό ως αντιπρόσωπος μεγάλων διεθνών φαρμακευτικών εταιρειών.
Το μεγάλο επιχειρηματικό δαιμόνιο του Παύλου Γιαννακόπουλου αποδεικνύεται από την ανάπτυξη της πρώτης αυτής εταιρείας, η οποία δύο δεκαετίες μετά την ίδρυσή της μετατρέπεται σε ανώνυμη εταιρεία και μετονομάζεται σε Βιανέξ και καθιερώνεται ως ο βασικός συνεργάτης ισχυρών πολυεθνικών του φαρμάκου στην Ελλάδα. Φαρμακευτικές εταιρείες διεθνούς φήμης, όπως οι Merck & Co (ΗΠΑ), Takeda Chemical Industries (Ιαπωνία), Boots (Μ. Βρετανία), Sigma Tau Industries (Ιταλία) κ.ά. αναθέτουν στη ΒΙΑΝΕΞ την παραγωγή των προϊόντων τους στα εργοστάσιά της.
Το 1977 η εταιρεία ξεκινάει τη βιομηχανική της δραστηριότητα με τη δημιουργία του Α’ Εργοστασίου και το 1983 υπογράφεται η συμφωνία με τον αμερικανικό οίκο Merck & Co, ενώ εξαγοράζεται και εκσυγχρονίζεται το εργοστάσιο της Winthrop-Sterling για να γίνει το Β’ Εργοστάσιο της Βιανέξ στην Παλλήνη. Δυο χρόνια μετά η παραγωγική δραστηριότητα της εταιρείας ενισχύεται με την απόκτηση του εργοστασίου της εταιρείας Upjohn και το 1995 ιδρύεται η θυγατρική της εταιρείας, ΒΙΑΝ Α.Ε. για τη διακίνηση γνωστών μη συνταγογραφούμενων φαρμακευτικών και παραφαρμακευτικών προϊόντων.
Το 1997 η Βιανέξ εξαγοράζει τις εγκαταστάσεις της εταιρείας Hoechst στη Βαρυμπόμπη, για να στεγάσει τα γραφεία της κεντρικής διοίκησης και το κέντρο διανομής τελικών προϊόντων.
Το 1999 η μονάδα παραγωγής αντιβιοτικών του Ινστιτούτου Φαρμακευτικής Έρευνας & Τεχνολογίας στη Βιομηχανική Ζώνη Πατρών αναβαθμίζεται πλήρως, ώστε να γίνει το Δ’ Εργοστάσιο της εταιρείας, ακολουθώντας τα αυστηρότερα πρότυπα παραγωγής.
Το 2006 η εταιρεία προχωρά στην ίδρυση της ELDRUG S.A., μιας spin-off εταιρείας του Πανεπιστημίου Πατρών για την έρευνα και την ανάπτυξη και το 2011, η Βιανέξ λαμβάνει την έγκριση του Παγκόσμιου Οργανισμού Φαρμάκων (World Health Organization) ως προμηθευτή.
Το 2013 αποτέλεσε επίσης μια σημαντική χρονιά για τον όμιλο που προχώρησε στη σύναψη συμφωνίας με την εταιρεία Lilly για την παραγωγή 10.000.000 τεμαχίων βανκομυκίνης ετησίως και εξαγωγή του 100% στην Κίνα.
Σήμερα η Βιανέξ παραμένει στην κορυφή της ελληνικής βιομηχανίας φαρμάκων, διαθέτοντας υψηλού επιπέδου παραγωγικές δυνατότητες και εργατικό δυναμικό άνω των 1.100 εργαζομένων με συνολικές πωλήσεις της τάξης των 252 εκατ. ευρώ. Ο όμιλος αναπτύσσει σταθερά και τις εξαγωγές, που αποτελούν πλέον το 16% του συνολικού τζίρου.
Σε ανακοίνωσή της η φαρμακοβιομηχανία Βιανέξ αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι «στα 70 χρόνια ενεργής επαγγελματικής παρουσίας του πατριάρχη της ελληνικής βιομηχανίας, μόνο επιτυχίες, επενδύσεις και χιλιάδες θέσεις εργασίας σημειώνονται.
Όλες οι εταιρείες κολοσσοί του φαρμάκου επιθυμούν να συνάψουν συνεργασία μαζί του, το όνομά του ταυτίζεται με το ήθος, την ακεραιότητα και την αποτελεσματικότητα, ενώ ο ίδιος ακούραστος δεν σταματά να αναζητεί νέους δρόμους έρευνας και ανάπτυξης. Έχοντας πάντα τον άνθρωπο ως βασική του αξιακή προτεραιότητα, δημιουργεί σχέσεις ζωής με τους εργαζομένους του και όποιον συναναστρέφεται».
Ως ελάχιστο φόρο τιμής, η ΒΙΑΝΕΞ Α.Ε αποφάσισε η σημαία της να κυματίζει μεσίστια σε όλες τις εγκαταστάσεις και τα γραφεία της έως και την ημέρα της κηδείας, ενώ η 10η Ιουνίου κηρύσσεται ως επίσημη μέρα πένθους και αργίας εφεξής.
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος διετέλεσε επί σειρά ετών πρόεδρος του Συλλόγου Αντιπροσώπων Φαρμακευτικών Ειδών και Ειδικοτήτων (ΣΑΦΕΕ), πρόεδρος του Συνδέσμου Εμπορικών Αντιπροσώπων Αθηνών, καθώς και αντιπρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ), ενώ έχει βραβευθεί πολλές φορές από οικονομικούς και επιχειρηματικούς φορείς. Από το 2013 και μετά, ο γιος του Δημήτρης Γιαννακόπουλος έχει αναλάβει τα ηνία του Ομίλου.
O Παύλος Γιαννακόπουλος, παράλληλα, ήταν χρηματοδότης και πρόεδρος στη χρυσή εποχή της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού, με την οποία κατέκτησε 6 Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, 13 πρωταθλήματα Ελλάδας και 9 κύπελλα, μέχρι το 2012 που παρέδωσε τη σκυτάλη στον γιο του Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Επίσης η ΚΑΕ Παναθηναϊκός τονίζει ότι «ο Παύλος Γιαννακόπουλος μπορεί να έφυγε σήμερα, αλλά οι ιδέες του θα ζουν και θα δημιουργούν νέες γενιές Παναθηναϊκών για πάντα. Παύλος Γιαννακόπουλος. Ο άνθρωπος που θα ζει για πάντα στις καρδιές μας».
Αντίο από πολιτικούς
Το δικό του αντίο στον Παύλο Γιαννακόπουλο είπε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, επισημαίνοντας, μέσω Twitter, ότι η απώλειά του «αφήνει ένα τεράστιο κενό στον ελληνικό αθλητισμό και στις καρδιές όσων ξέρουν να εκτιμούν τη σεμνότητα και την ανιδιοτελή προσφορά».
Επίσης η Ν.Δ. με ανακοίνωσή της χαιρέτησε τον Παύλο Γιαννακόπουλο, «έναν σημαντικό επιχειρηματία της φαρμακοβιομηχανίας και έναν σπουδαίο παράγοντα του αθλητισμού που όχι μόνον έθετε πάντα μεγάλους στόχους, αλλά ήξερε και να τους πετυχαίνει».
Τη θλίψη του για την απώλεια του Παύλου Γιαννακόπουλου εξέφρασε και ο Πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, επισημαίνοντας ότι «υπήρξε ένας επιτυχημένος Έλληνας φαρμακοβιομήχανος, ο οποίος προσέφερε στην Ελλάδα επενδύσεις και χιλιάδες θέσεις εργασίας κι άνοιξε νέους δρόμους στην έρευνα και την ανάπτυξη».
Σημειώνεται ότι στο τέλος Απριλίου έφυγε στα 85 χρόνια ο μικρότερος αδερφός του Κώστας.