Βαρύ είναι και σήμερα το κλίμα στην ευρωπαϊκή αγορά κρατικού χρέους, με τις αποδόσεις του συνόλου σχεδόν των ομολόγων της Ευρωζώνης να καταγράφουν νέα άνοδο. Σε κλοιό πίεσεων εξακολουθούν να βρίσκονται τα ελληνικά ομόλογα, σε μία υπενθύμιση ότι το κλίμα στις αγορές μπορεί γρήγορα να ανατραπεί προς το χειρότερο.
της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Βαρύ είναι και σήμερα το κλίμα στην ευρωπαϊκή αγορά κρατικού χρέους, με τις αποδόσεις του συνόλου σχεδόν των ομολόγων της Ευρωζώνης να καταγράφουν νέα άνοδο. Σε κλοιό πίεσεων εξακολουθούν να βρίσκονται τα ελληνικά ομόλογα, σε μία υπενθύμιση ότι το κλίμα στις αγορές μπορεί γρήγορα να ανατραπεί προς το χειρότερο.
Μετά το χθεσινό άλμα της κατά περισσότερο από 20 μονάδες βάσης, σήμερα η απόδοση του δεκαετούς ελληνικού ομολόγου συνεχίζει να ανεβαίνει. Καταγράφει άνοδο 7 μονάδων βάσης, στο 4,42%- επίπεδα, που είχε να συναντήσει από τα τέλη Μαρτίου. Την ίδια ώρα η απόδοση του ιταλικού δεκαετούς ενισχύεται 6 μονάδες βάσης, στο 2,17%, ενώ του ισπανικού και του πορτογαλικού παρουσιάζουν άνοδο μόλις δύο και μίας μονάδας αντίστοιχα, στο 1,41% και 1,8%.
Το ρόλο του έχει σίγουρα παίξει ο ιταλικός ιός, δηλαδή οι φόβοι για τις πολιτικές εξελίξεις στην τρίτη μεγαλύτερη οικονομία του ευρώ, με το Κίνημα Πέντε Αστέρων και τη Λέγκα, να προωθούν ένα πρόγραμμα, που οδηγεί τη Ρώμη σε πλήρη σύγκρουση με τις Βρυξέλλες και επαναφέρει στο προσκήνιο σενάρια τρόμου για το μέλλον της Ευρωζώνης. Για «διάλυση» κάνουν λόγο οι FT, που συνηθίζουν πάντως διαχρονικά τις προειδοποιήσεις για την καταστροφή της νομισματικής ένωσης. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι λίγοι εκείνοι, που επισημαίνουν ότι οι ιταλικές εξελίξεις ξύπνησαν μνήμες από την κρίση χρέους της περιόδου 2010-2012 ή από το ελληνικό δράμα το καλοκαίρι του 2015. Ακόμη ένας παράγοντας είναι η άνοδος των τιμών του πετρελαίου, η οποία με τη σειρά της γεννά προσδοκίες επιτάχυνσης του πληθωρισμού και επιτοκιακών αυξήσεων.
Το διεθνές περιβάλλον δεν είναι όμως από μόνο του αρκετό να εξηγήσει γιατί τα ελληνικά ομόλογα πιέζονται σε τέτοιο βαθμό. Είναι σαφές ότι οι αγορές εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν την Ελλάδα ως αδύναμο κρίκο του ευρώ. Τα εύσημα για την εντυπωσιακή δημοσικονομική προσαρμογή ή οι δηλώσεις αισιοδοξίας του επικεφαλής του ΟΟΣΑ και άλλων ξένων αξιωματούχων για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας είναι θετικά, αλλά όπως αποδεικνύεται δεν είναι αρκετά για να διατηρήσουν το καλό κλίμα.
Οι αμφιβολίες για το εάν τελικά η τέταρτη αξιολόγηση θα κλείσει εγκαίρως για να επιτρέψει και μία συμφωνία για τη μεταμνημονιακή εποχή και την ελάφρυνση του χρέους έως τον Ιούνιο ρίχνουν βαριά τη σκιά τους. Το ΔΝΤ έχει θέσει αυστηρή προθεσμία για τη δική του συμμετοχή σε επίπεδο χρηματοδότησης και οι Ευρωπαίοι πρέπει να τρέξουν για να προλάβουν το τρένο. Ακόμη περισσότερο πρέπει να τρέξουν οι ελληνικές αρχές για την εκπλήρωση των προαπαιτούμενων, οι οποίες και καλούνται να πείσουν ότι η επιμονή τους σε «καθαρή έξοδο» είναι πράγματι αυτο που εχει ανάγκη η οικονομία και η χώρα.