Οικονομία & Αγορές
Πέμπτη, 22 Μαρτίου 2018 11:49

ΕΥ: Το μυστικό για την επιτυχή εφαρμογή του IFRS 17 στις ασφαλιστικές

Λύσεις για να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες που κρύβει η εφαρμογή του νέου Διεθνούς Προτύπου Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (IFRS 17) από τις ασφαλιστικές εταιρείες παρουσίασε η EY Ελλάδος σε ειδική εκδήλωση, που οργάνωσε. 

Λύσεις για να αντιμετωπιστούν οι δυσκολίες που κρύβει η εφαρμογή του νέου Διεθνούς Προτύπου Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (IFRS 17) από τις ασφαλιστικές εταιρείες παρουσίασε η EY Ελλάδος σε ειδική εκδήλωση, που οργάνωσε. 

Το νέο πρότυπο εκδόθηκε τον Μάιο του 2017 και θα πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή από την 1η Ιανουρίου 2021. Όπως επισημάνθηκε στην εκδήλωση «IFRS 17: Η νέα εποχή και οι προκλήσεις για τα ασφαλιστικά συμβόλαια» το πρότυπο θα αποτελέσει τη σημαντικότερη αλλαγή των τελευταίων 20 ετών για τις ευρωπαϊκές ασφαλιστικές επιχειρήσεις, καθώς απαιτεί από τις επιχειρήσεις να αναθεωρήσουν πλήρως τις χρηματοοικονομικές τους καταστάσεις.

«Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις έχουν να αντιμετωπίσουν μία μεγάλη πρόκληση μέχρι το 2021: το IFRS 17. Μπορεί τα τρία χρόνια που απομένουν μέχρι την εφαρμογή του νέου Προτύπου να φαίνονται πολλά, ωστόσο ο αντίκτυπός του έχει ήδη αρχίσει να γίνεται αισθητός» ανέφερε στην εκδήλωση ο Κώστας Σταθόπουλος, εταίρος στο Τμήμα Υπηρεσιών Διασφάλισης της ΕΥ Ελλάδος. «Η πολυπλοκότητα του νέου προτύπου, ο χρόνος, η προσπάθεια, αλλά και οι πόροι που απαιτεί η εφαρμογή του IFRS 17, θα χρειαστεί ένα καλά οργανωμένο σχέδιο με ξεκάθαρα βήματα, προκειμένου να καταφέρουν οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις να φέρουν σε πέρας ένα πολύ απαιτητικό έργο» συμπλήρωσε. 

Από την πλευρά του ο Κωνσταντίνος Νικολόπουλος, υπεύθυνος αναλογιστικών υπηρεσιών της ΕΥ Ελλάδος σχολίασε πως το νέο πρότυπο δεν θα έχει αντίκτυπο μόνο στις χρηματοοικονομικές αναφορές των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, αλλά σε όλες τις πτυχές του οργανισμού. «Οι προκλήσεις πολλές, γι’ αυτό και η οργάνωση θα αποτελέσει το ‘κλειδί’ για να καταφέρουν οι επιχειρήσεις να ανταπεξέλθουν στις τεχνικές, αλλά και πρακτικές αλλαγές που φέρνει το IFRS 17. Οι ελληνικές ασφαλιστικές επιχειρήσεις θα χρειαστεί να επενδύσουν χρόνο, αλλά και πόρους στην ενσωμάτωση του νέου προτύπου, προκειμένου να ανταποκριθούν» κατέληξε. 

Οι τρεις μέθοδοι μέτρησης του προτύπου:

  1. Building Block ApproachBBA: Πρόκειται για τη βασική προσέγγιση αποτίμησης. Εφαρμόζεται σε ασφαλιστήρια συμβόλαια με χρονικό ορίζοντα άνω του ενός έτους. Η αποτίμηση πραγματοποιείται λαμβάνοντας υπόψη τις αναμενόμενες μελλοντικές ταμειακές ροές, την προσαρμογή κινδύνου (risk adjustment) για την ανάληψη της αβεβαιότητας των χρηματοροών αυτών, καθώς και της μελλοντικής κερδοφορίας των συμβολαίων (contractual service margin).   
  2. Premium Allocation Approach – PPA: Πρόκειται για προαιρετική και απλοποιημένη προσέγγιση για συμβόλαια με περίοδο κάλυψης ενός έτους ή λιγότερο. Επίσης, η PAA δύναται να χρησιμοποιηθεί, εφόσον αποδειχθεί ότι αποτελεί λογική προσέγγιση της BBA. Οι ασφαλιστικές υποχρεώσεις αποτελούνται από την υποχρέωση για την υπολειπόμενη κάλυψη και την υποχρέωση επισυμβασών ζημιών. Η υποχρέωση υπολειπόμενης διάρκειας προσομοιάζει με το απόθεμα μη δεδουλευμένων ασφαλίστρων του παρόντος λογιστικού προτύπου, ενώ η υποχρέωση επισυμβασών ζημιών αποτιμάται μέσω ταμειακών ροών, παρόμοιων με εκείνων της Φερεγγυότητας ΙΙ.
  3. Variable Fee Approach – VFA: Εφαρμόζεται σε ασφαλιστήρια συμβόλαια με συμμετοχή στα κέρδη. Βασίζεται στη βασική προσέγγιση αποτίμησης (BBA) με επιπρόσθετες αναφορές σχετικά με τον χειρισμό των συμβολαίων που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία.

Στα επόμενα χρόνια, οι επιχειρήσεις θα χρειαστεί να ερμηνεύσουν και να εφαρμόσουν τις απαιτήσεις αυτές στα ασφαλιστήρια συμβόλαιά τους – μία διαδικασία που απαιτεί σημαντικό χρόνο και προσπάθεια. Οι αλλαγές αναμένεται να επηρεάσουν τον οργανισμό στο σύνολό του και οι επιπτώσεις θα χρειαστεί να επικοινωνηθούν σε ένα ευρύ φάσμα εσωτερικών και εξωτερικών ενδιαφερομένων. Στο πλαίσιο αυτό η ΕΥ Ελλάδος προτείνει έξι δράσεις

  1. Ενημέρωση και εκπαίδευση των στελεχών αναφορικά με τις νέες απαιτήσεις και τις επιπτώσεις.
  2. Προσδιορισμός της βασικής μεθοδολογίας, λήψη αποφάσεων και σχεδιασμός παραδοχών που οδηγούν στην υλοποίηση.
  3. Ανάλυση των χρηματοοικονομικών, λειτουργικών και συστημικών επιπτώσεων.
  4. Δημιουργία σχεδίου προϋπολογισμού και προγραμματισμός των απαιτούμενων πόρων.
  5. Εκτίμηση των επιπτώσεων για άλλα τρέχοντα ή προγραμματισμένα έργα στα επόμενα 3-4 χρόνια.
  6. Εκτίμηση των στρατηγικών επιπτώσεων, καθώς και των επιπτώσεων στα προϊόντα.

naftemporiki.gr