Νόμιμη είναι η άσκηση ατομικώς υποχρεωτικών ελέγχων από τους ορκωτούς ελεγκτές λογιστές. Αυτό αποφάνθηκε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους με απόφασή του (υπ’ αριθμ. 25/2018), σχετικά με την ατομική άσκηση υποχρεωτικών ελέγχων από τους ορκωτούς ελεγκτές λογιστές. Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στο κείμενο της εν λόγω απόφασης, από τις ισχύουσες διατάξεις -ερμηνευόμενες αυτοτελώς και σε συνδυασμό- συνάγονται τα ακόλουθα:
Από την έντυπη έκδοση
Νόμιμη είναι η άσκηση ατομικώς υποχρεωτικών ελέγχων από τους ορκωτούς ελεγκτές λογιστές. Αυτό αποφάνθηκε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους με απόφασή του (υπ’ αριθμ. 25/2018), σχετικά με την ατομική άσκηση υποχρεωτικών ελέγχων από τους ορκωτούς ελεγκτές λογιστές. Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στο κείμενο της εν λόγω απόφασης, από τις ισχύουσες διατάξεις -ερμηνευόμενες αυτοτελώς και σε συνδυασμό- συνάγονται τα ακόλουθα:
1. Η Επιτροπή Λογιστικής Τυποποίησης και Ελέγχων (ΕΛΤΕ) είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, εποπτευόμενο από τον υπουργό Οικονομικών και έχει ως σκοπό την ενίσχυση της διαφανούς λειτουργίας των επιχειρήσεων και τη διασφάλιση της ποιότητας των λογιστικών ελέγχων. Στο πλαίσιο εκπλήρωσης του σκοπού αυτού, είναι αρμόδια και για τη χορήγηση επαγγελματικής άδειας σε ορκωτούς ελεγκτές λογιστές και σε ελεγκτικές εταιρείες, καθορίζοντας με αποφάσεις του διοικητικού συμβουλίου της και τις διαδικασίες, τα δικαιολογητικά κ.λπ. για τη χορήγηση της επαγγελματικής άδειας και την εγγραφή των ορκωτών ελεγκτών λογιστών και των ελεγκτικών εταιρειών στο δημόσιο μητρώο του άρθρου 14 του ν. 4449/2017.
2. Από τον συνδυασμό των προπαρατιθέμενων διατάξεων του ν. 1969/1991, του Π.Δ. 226/1992, του ν. 2231/1994 και του Π.Δ. 341/1997 προκύπτει ότι ο υποχρεωτικός έλεγχος της οικονομικής διαχειρίσεως ανωνύμων εταιρειών, ιδρυμάτων, οργανισμών, επιχειρήσεων και εκμεταλλεύσεων, που απαιτεί αυξημένα προσόντα, είχε ανατεθεί στις εταιρείες ή κοινοπραξίες ορκωτών ελεγκτών, που ήταν εγγεγραμμένες στην ιδιαίτερη μερίδα του μητρώου της παραγράφου 5 του άρθρου 13 του Π.Δ. 226/1992 (μία από τις οποίες όφειλαν να επιλέξουν οι ελεγχόμενες μονάδες), η οποία με τη σειρά της έπρεπε να αναθέτει την ευθύνη του συγκεκριμένου ελέγχου σε έναν τουλάχιστον ορκωτό ελεγκτή από τους ανήκοντες στην εταιρεία ή κοινοπραξία.
3. Ήδη, όμως, με τον ν. 3693/2008, για την εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία 2006/43/ΕΚ, προβλέπεται ρητά (άρθρο 3) ότι το δικαίωμα διενέργειας υποχρεωτικού ελέγχου έχουν πλέον διαζευκτικά και οι νόμιμοι ελεγκτές και τα ελεγκτικά γραφεία, που έχουν επαγγελματική άδεια.
Η ρύθμιση αυτή προβλέπεται στο άρθρο 3, παρ. 1 της Οδηγίας, όπου ορίζεται ότι «ο υποχρεωτικός έλεγχος διενεργείται μόνο από νόμιμους ελεγκτές ή ελεγκτικά γραφεία» (ομοίως άρθρα 5, παρ. 1, 15, παρ. 1, 29, παρ. 1, 32, παρ. 1 κ.λπ. της Οδηγίας).
Συνεπώς, καταλήγει η απόφαση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, από τις εφαρμοστέες διατάξεις των ν. 3693/2008, 3919/2011 και 4449/2017 συνάγεται ότι έχει αρθεί η απαγόρευση διενέργειας ατομικών ελέγχων από ορκωτούς ελεγκτές και έχει καταργηθεί η υποχρεωτική άσκηση των ελέγχων αποκλειστικά από ελεγκτικές εταιρείες ή κοινοπραξίες ελεγκτών, αφού ρητά προβλέπεται διαζευκτικά η δυνατότητα άσκησης των ελέγχων είτε ατομικά από ορκωτούς ελεγκτές είτε από ελεγκτικές εταιρείες.