Πλήγμα για τους κατασκευαστές μικρών σκαφών στην Ελλάδα θα αποτελέσει η επιβολή τέλους πλόων (ΤΕΠΑΗ), για σκάφη μήκους από επτά μέτρα και πάνω, όπως προβλέπεται στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, το οποίο συζητείται στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής. Πλήγμα όμως αναμένεται να προκαλέσει και στην προσπάθεια προσέλκυσης μεγάλων σκαφών αναψυχής στις μαρίνες της χώρας.
Από την έντυπη έκδοση
Του Αντώνη Τσιμπλάκη
[email protected]
Πλήγμα για τους κατασκευαστές μικρών σκαφών στην Ελλάδα θα αποτελέσει η επιβολή τέλους πλόων (ΤΕΠΑΗ), για σκάφη μήκους από επτά μέτρα και πάνω, όπως προβλέπεται στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, το οποίο συζητείται στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής. Πλήγμα όμως αναμένεται να προκαλέσει και στην προσπάθεια προσέλκυσης μεγάλων σκαφών αναψυχής στις μαρίνες της χώρας.
Το τέλος πλόων είχε νομοθετηθεί και το 2013, αλλά δεν εισπράχθηκε ποτέ, όπως δεν εφαρμόστηκε και το ηλεκτρονικό μητρώο σκαφών, που θα έδινε τη δυνατότητα να μπει μια τάξη, στον κλάδο, αλλά και να αντιμετωπιστεί η γραφειοκρατία που δυσχεραίνει την καθημερινή λειτουργία των σκαφών αναψυχής.
Όπως επισημαίνει σε επιστολή του προς τη Βουλή ο Σύνδεσμος Ελλήνων Κατασκευαστών Πολυθεστερικών Σκαφών (ΣΕΚΑΠΛΑΣ), το αποτέλεσμα των συνεχόμενων φοροεισπρακτικών μέτρων στα σκάφη είναι να μειωθεί ο κύκλος εργασιών των εταιρειών του κλάδου, σταδιακά, σε ποσοστό 89% από το 2002 και μετά.
Όπως μάλιστα τονίζει ο ΣΕΚΑΠΛΑΣ, τα επίσημα στατιστικά στοιχεία από τα Λιμεναρχεία αποδεικνύουν ότι ποσοστό πάνω από 80% των κατ’ έτος λεμβολογούμενων μικρών σκαφών είναι ελληνικής κατασκευής και δεν αποτελούν προϊόντα ενδοκοινοτικής απόκτησης ή εισαγωγής από τρίτες χώρες με όποιους το γεγονός αυτό, αυτονόητους βεβαίως, συνειρμούς συνεπάγεται.
«Το σκάφος δεν είναι βιομηχανικό προϊόν και η κατασκευή του ολοκληρώνεται, από την αρχή μέχρι το τέλος, με χειρωνακτική εργασία. Δεν αποδίδει έσοδα στο κράτος μόνον κατά τη διάθεσή του στην αγορά και τη θέση του σε λειτουργία. Το σκάφος με τις άδειες, ανανεωνόμενες περιοδικά, με τις οποίες εφοδιάζεται για την αξιοπλοΐα του είναι μια μικρή μηχανή συνεχούς παραγωγής εσόδων για το κράτος» σημειώνει χαρακτηριστικά και ζητά το μέτρο αυτό είτε να αποσυρθεί είτε να εφαρμοστεί για τα σκάφη άνω των 12 μέτρων.
Διώχνουν τα γιοτ
Το Τέλος Πλόων προκαλεί όμως την αντίδραση και της Ένωσης Μαρινών Ελλάδας η οποία έχει εκφράσει τη θέση ότι αποτρέπει την έλευση σκαφών στην Ελλάδα και διώχνει και αυτά που επιλέγουν ακόμη τη χώρα μας ως τόπο μόνιμου ελλιμενισμού.
Η Ένωση εκτιμά ότι αντί το αρμόδιο υπουργείο, σε συνεννόηση με το υπουργείο Τουρισμού, να παρέχει κίνητρα προσέλκυσης ξένων σκαφών αναψυχής και υψηλής ποιότητας τουρισμό, που θα μπορούσε να αποφέρει τεράστια οφέλη στην πολύπαθη ελληνική οικονομία, θα προκαλέσει ακόμη περισσότερη ανασφάλεια και αβεβαιότητα σε Έλληνες και αλλοδαπούς ιδιοκτήτες σκαφών που ήδη ελλιμενίζονται στη χώρα μας, ενώ ταυτόχρονα θα αποτρέψει χιλιάδες ξένων σκαφών να την επισκεφθούν στην ερχόμενη τουριστική περίοδο.
Τι πληρώνουν
Η κατοχή σκάφους, εκτός από το τέλος πλοίων, επιβαρύνεται με ετήσια αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης που για σκάφη ανοικτού τύπου μέχρι πέντε μέτρα είναι 4.000 ευρώ και για πάνω από πέντε μέτρα, προσαύξηση κατά 2.000 ευρώ το μέτρο. Για σκάφος με χώρους ενδιαίτησης και μέχρι επτά μέτρα 12.000 ευρώ και πάνω από επτά και μέχρι 10 μέτρα 3.000 ευρώ ανά μέτρο. Η δαπάνη αυτή μπορεί να μειωθεί λόγω ακινησίας, λόγω παλαιότητας των σκαφών, για συνταξιούχους που έχουν υπερβεί το 65ο έτος της ηλικίας τους, αλλά και κατά 50% για τα ιστιοφόρα με χώρους ενδιαίτησης και κατά το ίδιο ποσοστό 50% για τα πλοία αναψυχής που κατασκευάζονται στην Ελλάδα εξ ολοκλήρου από ξύλο, που προέρχονται από την ελληνική ναυτική παράδοση.
Το τεκμήριο δεν εφαρμόζεται στα σκάφη αναψυχής ιδιωτικής χρήσης, κυριότητας ή κατοχής μονίμων κατοίκων εξωτερικού.
Επίσης στα σκάφη αναψυχής επιβάλλεται φόρος πολυτελούς διαβίωσης. Για τα σκάφη αναψυχής ιδιωτικής χρήσης άνω των πέντε μέτρων, ο φόρος ισούται με το γινόμενο του ποσού της ετήσιας αντικειμενικής δαπάνης του σκάφους επί συντελεστή 13%. Δεν λαμβάνεται υπόψη η δαπάνη για την αμοιβή του πληρώματος. Από το φόρο της περίπτωσης εξαιρούνται τα ιστιοφόρα σκάφη και πλοία αναψυχής που έχουν κατασκευαστεί ή κατασκευάζονται στην Ελλάδα εξ ολοκλήρου από ξύλο, τύπον τρεχαντήρι, βαρκαλάς, πέραμα, τσερνίκι, λίμπερτυ τα οποία προέρχονται από ελληνική ναυτική παράδοση».
Πώς υπολογίζεται
Το ΤΕΠΑΗ υπολογίζεται ανά τρέχον έτος ή τρέχοντα μήνα από την ημερομηνία πληρωμής και καθορίζεται ως εξής:
α. Για τα ολικού μήκους από επτά έως μέτρα, σε 16 ευρώ ανά μήνα.
β. Για τα ολικού μήκους άνω των οκτώ μέτρων έως και δέκα μέτρα, σε είκοσι 25 ευρώ ανά μήνα.
γ. Για τα ολικού μήκους άνω των δέκα μέτρων και έως και 12 μέτρα, σε τριάντα 33 ευρώ ανά μήνα.
δ. Για τα ολικού μήκους άνω των 12 μέτρων ανά μήνα οκτώ ευρώ ανά μέτρο, υπολογιζόμενο από το πρώτο μέτρο. Η χρέωση μειώνεται κατά 25% για τα επαγγελματικά πλοία αναψυχής και τα επαγγελματικά τουριστικά ημερόπλοια, με την προϋπόθεση της αποκλειστικής επαγγελματικής χρήσης.
Παρέμβαση του συνδέσμου ιδιοκτητών
Για μεγάλες επιβαρύνσεις όσον αφορά το τέλος πλοίων στα επαγγελματικά σκάφη αναψυχής κάνει λόγο και ο Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Τουριστικών Επαγγελματικών Σκαφών άνευ πληρώματος (ΣΙΤΕΣΑΠ).
Όπως επισημαίνει σε υπόμνημά του, το τέλος πλοίων θα είναι δικαιότερο και ορθολογικότερο εάν λαμβάνει υπ’ όψιν του την ηλικία των σκαφών (παλαιότερα σκάφη - λιγότερες ημέρες ναύλωσης σε χαμηλότερες τιμές - λιγότερα εισοδήματα), όπως αυτό λαμβάνεται υπ’ όψιν στην παρ. 1β του άρθρου 4 του Ν4256 στο υπολογισμό των ελάχιστων ημερών ναύλωσης.
Πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπ’ όψιν, υποστηρίζει ο ΣΙΤΕΣΑΠ, ο χρόνος παροπλισμού των σκαφών για χειμερινή συντήρηση, ήτοι τα σκάφη να μη χρεώνονται με Τέλος Πλόων τους μήνες Νοέμβριο έως και Μάρτιο εκάστου έτους αφού τότε δεν εκτελούν καν πλόες. Εάν κριθεί απαραίτητο, ας προβλεφθεί μία απλή διαδικασία δήλωσης ακινησίας (κάτι αντίστοιχο με τα οχήματα) για τους μήνες αυτούς, την οποία ακινησία βέβαια θα πρέπει να τηρεί ο ιδιοκτήτης αυστηρά.
Τέλος, υπογραμμίζει ότι το σχέδιο νόμου αυξάνει υπέρογκα το τέλος πλοίων για τα σκάφη άνω των 12 μέτρων σε σχέση με το ισχύον καθεστώς: αύξηση 44% έως 55%.
Το κόστος του τέλους αυξάνεται υπέρογκα και μη αναλογικά από τα 12 μέτρα στα 13 μέτρα κατά 136,36%.
Παράλληλα μειώνεται, πλήρως αντιπαραγωγικά και αντιεπενδυτικά, η έκπτωση στα επαγγελματικά σκάφη από 50% σε 25%
Ζητούμε να είναι μικρότερη η αύξηση, να ληφθεί υπ’ όψιν η παλαιότητα και ο παροπλισμός του σκάφους για συντήρηση και να διατηρηθεί η έκπτωση στα επαγγελματικά στο ποσοστό του 50%.