Καθαρά εικονικές είναι οι οκτώ στις δέκα επιχειρήσεις ελληνικών συμφερόντων που ιδρύθηκαν σε γειτονικές χώρες, σύμφωνα με τα όσα αποκάλυψε η υφυπουργός Οικονομικών Αικατερίνη Παπανάτσιου μιλώντας πρόσφατα σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη. Βάσει των όσων ανέφερε η υφυπουργός, πρόκειται για εταιρείες-σφραγίδες, που έχουν μόνο ΑΦΜ και στην πραγματικότητα δεν έχουν μεταφέρει έστω κι ένα μέρος της δραστηριότητάς τους στις γειτονικές χώρες, είναι «χωρίς προσωπικό και χωρίς καμία πραγματική δραστηριότητα».
Καθαρά εικονικές είναι οι οκτώ στις δέκα επιχειρήσεις ελληνικών συμφερόντων που ιδρύθηκαν σε γειτονικές χώρες, σύμφωνα με τα όσα αποκάλυψε η υφυπουργός Οικονομικών Αικατερίνη Παπανάτσιου μιλώντας πρόσφατα σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη. Βάσει των όσων ανέφερε η υφυπουργός, πρόκειται για εταιρείες-σφραγίδες, που έχουν μόνο ΑΦΜ και στην πραγματικότητα δεν έχουν μεταφέρει έστω κι ένα μέρος της δραστηριότητάς τους στις γειτονικές χώρες, είναι «χωρίς προσωπικό και χωρίς καμία πραγματική δραστηριότητα».
Η κα Παπανάτσιου επεσήμανε ότι την πρακτική της εικονικής μεταφοράς σε γειτονικές χώρες με ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς (σ.σ.: σε Βουλγαρία ή Κύπρο) «διαφημίζουν και διαδίδουν ένας μεγάλος αριθμός δικηγορικών και φοροτεχνικών γραφείων ώστε να αποκομίσουν έσοδα από την παροχή των σχετικών υπηρεσιών στους πελάτες τους».
Το μεγάλο κόλπο
Πρόκειται, ουσιαστικά, για ένα μεγάλο κόλπο που στερεί από το Ελληνικό Δημόσιο σημαντικά έσοδα, αφού ο «μύθος» της φυγής των ελληνικών επιχειρήσεων στη γειτονική χώρα στηρίζεται στις εταιρείες «φαντάσματα» που δημιουργούνται για να γίνονται τριγωνικές συναλλαγές, για να μεταφέρονται χρήματα εταιρειών και φυσικών προσώπων σε τραπεζικούς λογαριασμούς στις γειτονικές χώρες και να παρακάμπτονται έτσι τα capital controls, ακόμη και να αγοράζονται πολυτελή αυτοκίνητα και επενδυτικά ακίνητα με χαμηλούς φόρους.
Βέβαια, όπως υπογράμμισε η κα Παπανάτσιου, οι δικηγόροι και οι φοροτεχνικοί που διαφημίζουν τις γειτονικές χώρες ως φορολογικούς παραδείσους δεν παρουσιάζουν την πλήρη εικόνα και συνήθως αφήνουν τους φορολογούμενους να πιστεύουν ότι αυτό είναι νομότυπο, ενώ είναι παράνομο.
Σύμφωνα με την υφυπουργό:
* Μια ελληνική επιχείρηση που έχει μεταφέρει την έδρα της στο εξωτερικό, αλλά είτε με σχέση μητρικής-θυγατρικής είτε με σχέση κεντρικού υποκαταστήματος έχει κρατήσει τη δραστηριότητα στην Ελλάδα φορολογείται γι’ αυτή τη δραστηριότητα στην Ελλάδα. Δηλαδή φορολογείται με συντελεστή 29% και όχι 10% που ισχύει για παράδειγμα στη Βουλγαρία.
* Πρακτικές για πλασματική μεταφορά κόστους της μητρικής ή του κεντρικού προς τη θυγατρική ή το υποκατάστημα μέσω διαφόρων τεχνασμάτων δεν αναγνωρίζονται από τις ελληνικές αρχές και χαρακτηρίζονται εικονικές από τον έλεγχο. Τέτοιες πρακτικές είναι παράνομες είτε το γνωρίζουν είτε όχι οι επιχειρηματίες στους οποίους προσφέρονται αυτές οι υπηρεσίες.
* Ακόμα κι αν μια εταιρεία έχει μεταφέρει την καταστατική της έδρα σε άλλη χώρα, το ελληνικό κράτος μπορεί να τη θεωρήσει φορολογικό κάτοικο Ελλάδος και να απαιτήσει την καταβολή φόρου επί του παγκόσμιου εισοδήματός της. Το κριτήριο είναι αν η άσκηση της πραγματικής διοίκησης της εταιρείας γίνεται στην Ελλάδα.