Με ενδεχόμενη κατάρρευση απειλείται η μελλοντική διμερής συμφωνία μεταξύ Ε.Ε. - Κίνας για τις γεωγραφικές ενδείξεις προϊόντων, ύστερα από τις ενστάσεις που εξέφρασαν οι ΗΠΑ.
Με ενδεχόμενη κατάρρευση απειλείται η μελλοντική διμερής συμφωνία μεταξύ Ε.Ε. - Κίνας για τις γεωγραφικές ενδείξεις προϊόντων, ύστερα από τις ενστάσεις που εξέφρασαν οι ΗΠΑ.
Το Πεκίνο επιθυμεί να διατηρήσει τα εμπορικά του σήματα, παρά την προστασία που παρέχεται στα προϊόντα που φέρουν γεωγραφική ένδειξη.
Από την πλευρά της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία διεξάγει διαπραγματεύσεις με την Κίνα, δηλώνει ότι ο «στόχος είναι να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, ακόμη και για τους παραγωγούς που αντιμετωπίζουν αθέμιτο ανταγωνισμό από προϊόντα που έχουν ήδη καταχωρηθεί ως εμπορικά σήματα στην κινεζική αγορά».
Η εμπλοκή των ΗΠΑ
Το θέμα, ωστόσο, περιπλέκεται από παρεμβάσεις που προέρχονται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Η Κοινοπραξία για τη χρήση Κοινών Ονομασιών Τροφίμων (CCFN) διατύπωσε ενστάσεις προς το Πεκίνο, οι οποίες αφορούν τις «γενικές ονομασίες που απειλούνται από την επικείμενη συμφωνία Ε.Ε. - Κίνας».
Παραδείγματα εμπορικών σημάτων που χρησιμοποιούνται ήδη στην Κίνα περιλαμβάνουν την ελληνική φέτα, το ιταλικά τυριά Asiago, Gorgonzola, και παρμεζάνα, το τσένταρ, ενώ το πεκορίνο έχει καταχωρηθεί ως «Romano».
Από την πλευρά του, το CCFN χρησιμοποίησε μια διαδικασία που αποτελεί «κοινή πρακτική για την αναγνώριση των γεωγραφικών ενδείξεων», εξήγησε ο διευθυντής της οργάνωσης OriGIn, Massimo Vittori.
Η εν λόγω διαδικασία επιτρέπει σε τρίτα μέρη να εκφράσουν ενστάσεις αναφορικά με το καθεστώς προστασίας, μέσω υποβολής σχετικής δήλωσης. Στην περίπτωση αυτή, η καταγγελία είχε προβλεφθεί στο πλαίσιο διμερών διαπραγματεύσεων και είναι πολύ πιθανό η αξιολόγησή της να λάβει χώρα κατά την οριστικοποίηση της συμφωνίας, η οποία έχει προγραμματιστεί για το τέλος του έτους.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιβεβαίωσε το χρονοδιάγραμμα και τη γενικότερη προσέγγιση. Υπενθυμίζεται ότι οι ενστάσεις πρέπει να «δικαιολογούνται βάσει αντικειμενικών στοιχείων και κριτηρίων».
Το βάρος της απόδειξης επαφίεται, αρχικά, στα χέρια εκείνων που υποβάλλουν ένσταση και ακολούθως εφαρμόζεται η «αρχή της εδαφικότητας», δηλαδή η αξίωση για την ονομασία των προϊόντων «ισχύει αποκλειστικά για την περιοχή που καλύπτεται από τη συμφωνία, στην προκειμένη περίπτωση την Ε.Ε. και την Κίνα».
Πηγή: EuroActiv