«Εξωτερικές» πηγές για τον εντοπισμό περιουσιακών στοιχείων οφειλετών του Δημοσίου αναζητά ο ελεγκτικός μηχανισμός του υπουργείου Οικονομικών, στο πλαίσιο των ενεργειών που έχει ήδη δρομολογήσει για να εντοπίσει τυχόν «μαύρα» εισοδήματα και να τα «μπλοκάρει», διασφαλίζοντας τα συμφέροντα του Δημοσίου.
Από την έντυπη έκδοση
Του Γιώργου Κούρου
[email protected]
«Εξωτερικές» πηγές για τον εντοπισμό περιουσιακών στοιχείων οφειλετών του Δημοσίου αναζητά ο ελεγκτικός μηχανισμός του υπουργείου Οικονομικών, στο πλαίσιο των ενεργειών που έχει ήδη δρομολογήσει για να εντοπίσει τυχόν «μαύρα» εισοδήματα και να τα «μπλοκάρει», διασφαλίζοντας τα συμφέροντα του Δημοσίου.
Οι νέες «παγίδες» που στήνει ο ελεγκτικός μηχανισμός εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο εντατικοποίησης των ελέγχων και έχουν στόχο να βάλουν «φρένο» στη φοροδιαφυγή και να ενισχύσουν τις εισπράξεις του Δημοσίου.
Το σχέδιο μάλιστα περιλαμβάνει, μεταξύ των άλλων, από διασταυρώσεις όλων των τραπεζικών συναλλαγών σε ελληνικές και ξένες τράπεζες των υπόπτων για φοροδιαφυγή, ειδικό λογισμικό για την αυτοματοποίηση συλλογής φόρων αλλά και κατασχέσεων, μέχρι και συλλογή στοιχείων από «εξωτερικές» πηγές για τον εντοπισμό περιουσιακών στοιχείων.
Συγκεκριμένα, οι «παγίδες» κατά της φοροδιαφυγής που στήνει ο ελεγκτικός μηχανισμός προβλέπουν:
Αιτία των ανωτέρω κινήσεων αποτελεί η διόγκωση των ληξιπρόθεσμων χρεών, αλλά και η αγωνία του οικονομικού επιτελείου για περαιτέρω εκτίναξή τους το επόμενο χρονικό διάστημα, λόγω των αυξημένων επιβαρύνσεων που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν οι φορολογούμενοι, οι οποίοι θα πρέπει να πληρώσουν τον φόρο εισοδήματος, τον ΕΝΦΙΑ, τα τέλη κυκλοφορίας και μια σειρά άλλων υποχρεώσεων.
Για τον λόγο άλλωστε αυτό έχει ήδη δοθεί εντολή όπως οι αρμόδιες υπηρεσίες λαμβάνουν εγκαίρως και όλα τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης εις βάρος των οφειλετών του Δημοσίου, όπως δέσμευση του συνόλου (100%) των καταθέσεων, λογαριασμών και παρακαταθηκών, αλλά και των θυρίδων σε τράπεζες, ώστε να αποφευχθεί ο χαρακτηρισμός των χρεών τους ως ανεπίδεκτων είσπραξης.
Και αυτό γιατί αν μία οφειλή χαρακτηριστεί ανεπίδεκτη είσπραξης, τότε η φορολογική διοίκηση θα πρέπει να εγκαταλείπει κάθε προσπάθεια για είσπραξή της, ενώ θα αφαιρείται και το όνομα του οφειλέτη από τη δημοσιευμένη λίστα των οφειλετών του Δημοσίου.
Άλλωστε κεντρικός στόχος του υπουργείου Οικονομικών παραμένει όπως ξεκαθαρίσει σταδιακά ο κατάλογος των ληξιπρόθεσμων χρεών προς το Δημόσιο από τους οφειλέτες, τα χρέη των οποίων δεν μπορούν και δεν πρόκειται να εισπραχθούν ποτέ.
Με τη νέα διαδικασία πάντως και οι ελεγκτικές αρχές θα εστιάσουν τους ελέγχους στους φορολογούμενους με οφειλές που μπορούν να εισπραχθούν, ειδικά δε σε αυτούς που παρουσιάζουν βάσει της οικονομικής τους εικόνας μεγαλύτερο εισπρακτικό ενδιαφέρον. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και σε περίπτωση που ο οφειλέτης τελεί σε κατάσταση πτώχευσης, πρέπει για τον χαρακτηρισμό ληξιπρόθεσμης οφειλής του ως ανεπίδεκτης είσπραξης να έχει κηρυχθεί η παύση των εργασιών της πτώχευσης ώστε να έχει ολοκληρωθεί και η προσπάθεια του συνδίκου της πτώχευσης για τη ρευστοποίηση της πτωχευτικής περιουσίας και την ικανοποίηση των απαιτήσεων του Δημοσίου, ως πτωχευτικού πιστωτή.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία το παλαιό ληξιπρόθεσμο κεφάλαιο των πτωχευμένων ξεπερνά τα 12 δισ. ευρώ, ενώ περισσότερα από 158 εκατ. ευρώ οφείλονται από «μαϊμού» εταιρείες και πλασματικούς ΑΦΜ, γεγονός που σημαίνει ότι τα συγκεκριμένα ποσά δεν πρόκειται ποτέ να εισπραχθούν από τις εφορίες.
Από την άλλη πλευρά, πάνω από 8 δισ. ευρώ χρωστούν στο Δημόσιο και οι ΔΕΚΟ, χωρίς φυσικά να είναι γνωστό το πότε και εάν φυσικά τα ποσά αυτά θα εισπραχθούν ή όχι.