Με καταιγιστικό ρυθμό εξελίχθηκαν τα τελευταία επτά έτη οι νομοθετικές παρεμβάσεις που αφορούν στην αγορά εργασίας. Από τον Μάιο του 2010 μέχρι και την ψήφιση των τελευταίων ρυθμίσεων (χθες) που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις, την κατάργηση του υπουργικού βέτο, αλλά και την επαναφορά της υπερίσχυσης των κλαδικών συμβάσεων έναντι των επιχειρησιακών, έχουν υπάρξει συνολικά 18 διαρθρωτικές παρεμβάσεις ως απόρροια της ένταξης της Ελλάδας στον μηχανισμό χρηματοοικονομικής στήριξης.
Από την έντυπη έκδοση
Του Στέλιου Παπαπέτρου
[email protected]
Με καταιγιστικό ρυθμό εξελίχθηκαν τα τελευταία επτά έτη οι νομοθετικές παρεμβάσεις που αφορούν στην αγορά εργασίας. Από τον Μάιο του 2010 μέχρι και την ψήφιση των τελευταίων ρυθμίσεων (χθες) που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις, την κατάργηση του υπουργικού βέτο, αλλά και την επαναφορά της υπερίσχυσης των κλαδικών συμβάσεων έναντι των επιχειρησιακών, έχουν υπάρξει συνολικά 18 διαρθρωτικές παρεμβάσεις ως απόρροια της ένταξης της Ελλάδας στον μηχανισμό χρηματοοικονομικής στήριξης. Η «Ναυτεμπορική» κατέγραψε τις σημαντικότερες από αυτές τις παρεμβάσεις που αφορούσαν ειδικότερα στο πεδίο των ατομικών και συλλογικών εργασιακών σχέσεων, όπως αυτές είχαν διαμορφωθεί κυρίως τις τρεις τελευταίες δεκαετίες μέσω της εργατικής νομοθεσίας και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Οι παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας που ξεκίνησαν το 2010 ολοκληρώθηκαν αργά χθες βράδυ με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου το οποίο προβλέπει την κατάργηση, έπειτα από 34 χρόνια, του υπουργικού βέτο στις ομαδικές απολύσεις, την επαναφορά της υπερίσχυσης των κλαδικών συμβάσεων από τον Αύγουστο του 2018, καθώς και πρόσθετες ρυθμίσεις για τους όρους απόλυσης των συνδικαλιστών, με την ένταξη δύο ποινικών αδικημάτων ως αιτίες απόλυσης.