Το ερώτημα «μήπως πρέπει στη συνταγματική μεταρρύθμιση να συμπεριληφθεί μια ρύθμιση για το όριο του δημόσιου χρέους;», απηύθυνε ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής Παναγιώτης Λιαργκόβας.
Το ερώτημα «μήπως πρέπει στη συνταγματική μεταρρύθμιση να συμπεριληφθεί μια ρύθμιση για το όριο του δημόσιου χρέους;», απηύθυνε ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής Παναγιώτης Λιαργκόβας.
Η τοποθέτηση του κ. Λιαργκόβα έλαβε χώρα σε εκδήλωση στην Αίθουσα της Γερουσίας της Βουλής για την παρουσίαση βιβλίου του Γραφείου Προϋπολογισμού, με τίτλο «Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας» Καζάκος, Λιαργκόβας, Ρεπούσης).
Το βιβλίο, το οποίο εξέδωσε το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής, με τη συμβολή της ΤτΕ και των εκδόσεων Παπαζήση, επισκοπεί τα χρέη της χώρας από την ανεξαρτησία μέχρι σήμερα.
«Το χρονικό των δανείων δίνει την εντύπωση ότι οι πολιτικές ηγεσίες του τόπου έτειναν κατά διαστήματα να θεωρούν δάνεια (και βοήθειες) περίπου ως «τακτικό έσοδο» με διάφορες αιτιολογίες», αναφέρεται στο εισαγωγικό σημείωμα, υπό την επισήμανση ότι η Ελλάδα βρέθηκε τέσσερις φορές σε αδυναμία εξυπηρέτησης των χρεών της.
«Μετά από κάθε πτώχευση η χώρα αποκλειόταν για αρκετό διάστημα από τις αγορές, που ήδη τότε καθιστούσαν σαφές ότι η εξυπηρέτηση των χρεών ήταν προϋπόθεση για την χορήγηση νέων δανείων», σημειώνουν οι συγγραφείς, οι οποίοι μιλούν για επαναλαμβανόμενες και αργόσυρτες διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, διεθνείς ελέγχους, λογιστικά τεχνάσματα, απάτες των πάσης φύσης εγχώριων και ξένων διαμεσολαβητών ή ποινικές διώξεις για κακοδιαχείριση.
Το συμπέρασμα; «Τελικά επιτυγχανόταν κάποιος συμβιβασμός των ελληνικών κυβερνήσεων με τους δανειστές και η χώρα αντλούσε νέα δάνεια».
naftemporiki.gr